Στο θολωμένο μυαλό ενός φασίστα

Η αμερικανική Δικαιοσύνη απήγγειλε, προχθές, κατηγορίες σε πέντε ηγετικά στελέχη των Proud Boys για συνωμοσία σε σχέση με την εισβολή οργισμένων ακροδεξιών οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο, στις 6 Ιανουαρίου του 2021. Ανάμεσά τους είναι και ο προφυλακισμένος αρχηγός τους, ο Ενρίκε Τάριο, μια από τις περιπτώσεις που μπερδεύουν άσχημα όποιον προσεγγίζει θέματα ρατσισμού και Ακρας Δεξιάς.

Ο Τάριο είναι παιδί μεταναστών από την Κούβα. Αφροκουβανικής καταγωγής. Μιγάς. Σκουρόχρωμος. Ο,τι μισούν οι λευκοί, χριστιανοί, αγγλοσαξονικής καταγωγής ρατσιστές. Πώς έφτασε, λοιπόν, αυτός ο τύπος που, όπως μαθαίνουμε από το πλούσιο βιογραφικό του, έχει διατελέσει, μεταξύ άλλων, πληροφοριοδότης της αστυνομίας και του FBI, να ηγείται μιας αμερικανικής αποκλειστικά αντρικής νεοφασιστικής οργάνωσης; Αν λάβουμε στα σοβαρά υπόψη όσα λέει ο ίδιος, τόσο αυτός όσο και τα «περήφανα αγόρια» του αποκηρύσσουν τη λευκή υπεροχή. Δεν μισούν, επομένως, τους μη λευκούς. Μισούν, βέβαια, όλους τους άλλους: τους μετανάστες, τους μουσουλμάνους, τους ΛΟΑΤΚΙ, τις γυναίκες, τους κομμουνιστές, τους αντιφασίστες και ποιος ξέρει πόσους άλλους.

Δεν ξέρουμε πόσο ρατσισμό δέχτηκε ο ίδιος ο Ενρίκε Τάριο ή κατά πόσον ο διάχυτος αντικομμουνισμός στην κουβανέζικη κοινότητα του Μαϊάμι συνενώθηκε με άλλα στοιχεία, φτιάχνοντας στο θολωμένο του μυαλό ένα εκρηκτικό μείγμα. Γεγονός είναι πως έγινε αρχηγός μιας οργάνωσης που θα ήθελε να πετάξει τους μετανάστες γονείς του πίσω στη θάλασσα της Καραϊβικής από όπου ήρθαν.

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που τα θύματα ταυτίζονται με τους δυνητικούς θύτες τους. Είδαμε στη Γαλλία μετανάστες να ψηφίζουν Λεπέν (τον πατέρα, τον βαρβάτο φασίστα, όχι τη «ρεφορμίστρια» κόρη), στην Ελλάδα, έναν υποψήφιο με καραμπινάτο εβραϊκό ονοματεπώνυμο να κατεβαίνει υποψήφιος με το ΛΑ.ΟΣ. του Καρατζαφέρη ή, στις ΗΠΑ, την Κοντολίζα Ράις, την πρώτη μαύρη υπουργό Εξωτερικών, να γίνεται το μαύρο σκυλί του πολέμου του Μπους. Θα μπορούσαν να γραφτούν ολόκληρα βιβλία για τις αιτίες για τις οποίες οι φερόμενοι αδύναμοι κρίκοι του συστήματος επιλέγουν να ταυτιστούν με την πιο ακραία και άδικη μορφή του, αντί να την πολεμήσουν. Απλά, όσες φορές κι αν το δεις, ο νους δεν το χωράει...