Παρακολουθήσεις

Πριν από λίγες μέρες τελέστηκε το ετήσιο μνημόσυνο του Γιώργου Καραϊβάζ, του συναδέλφου που δολοφονήθηκε μέρα μεσημέρι. Κανείς δεν γνωρίζει αν η εξιχνίαση του εγκλήματος συνεχίζεται ή αν έχει εγκαταλειφθεί. Την ίδια ώρα δημοσιογράφοι κατήγγειλαν ότι υπάρχουν συμβόλαια θανάτου εις βάρος τους, ενώ αποκαλύφθηκε ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε συνάδελφο επειδή βασικό μέρος της έρευνάς του αφορούσε το προσφυγικό.

Σε οποιαδήποτε χώρα που λειτουργούν σωστά οι θεσμοί, η Δικαιοσύνη θα είχε ξεκινήσει έρευνα. Αλλά εδώ είναι Βαλκάνια και η δουλειά του δημοσιογράφου έχει κόστος. Τούτων δοθέντων δεν εντυπωσιαστήκαμε ιδιαίτερα από τη νέα αποκάλυψη που αφορά παρακολούθηση συναδέλφου που ασχολείται με θέματα δημοσίου συμφέροντος μέσω ενός πανάκριβου λογισμικού παρακολούθησης, το οποίο –αν λάβουμε υπόψη τους ειδικούς– μπορεί να προμηθευτεί ή κάποιος πολύ πλούσιος ιδιώτης ή μια κυβέρνηση.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χθες έσπευσε να προδικάσει το αποτέλεσμα της σχετικής έρευνας υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για παρακολούθηση «ιδιώτη από ιδιώτη». Ηταν ο ίδιος που όταν είχε ερωτηθεί σχετικά με την παρακολούθηση του συναδέλφου που κάλυπτε το προσφυγικό είχε δώσει μια απίθανη απάντηση περί μη εμπλοκής της ΕΥΠ σε μικροκομματικές αντιπαλότητες. Κάπως έτσι μας απέδειξε πόσο σοβαρά λαμβάνει το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη τα ανθρώπινα δικαιώματα σε μια δημοκρατία.

Τα έδειξε όλα αυτά και η πρόσφατη έκθεση 7 ανεξάρτητων διεθνών φορέων για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα, η οποία λοιδορήθηκε από την κυβέρνηση. Ισως επειδή το μακρύ χέρι της λίστας Πέτσα δεν φτάνει ώς τις Βρυξέλλες. Ηρθε η ώρα, όμως, να παραδεχτούμε πως το πράγμα έχει σοβαρέψει πολύ. Και αν δεν αντιλαμβάνεται το πρόβλημα η κυβέρνηση, οφείλει να το αντιληφθεί και να το σηκώσει σύσσωμη η αντιπολίτευση.