Μεγάλες κρίσεις, μικροί ηγέτες

Εκτός από το διπλωματικό σκέλος της ρωσικής εισβολής, εξαιρετικά σοβαρός είναι και ο οικονομικός αντίκτυπος των όσων συμβαίνουν στην ανατολική Ουκρανία.

Οι αρνητικές επιπτώσεις αυτής της διένεξης γίνονται άμεσα ορατές και μάλιστα σε μια συγκυρία κατά την οποία ήδη σοβεί μια τεράστια ενεργειακή κρίση που τώρα βαθαίνει πολύ περισσότερο. Την ίδια στιγμή, αλυσιδωτές αντιδράσεις προκαλεί η απόφαση του Βερολίνου για πάγωμα του αγωγού Nord Stream 2, ενώ αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η Ευρώπη εξαρτάται σε υπερβολικό βαθμό από το ρωσικό αέριο. Προμηθεύεται σχεδόν το 40% του φυσικού αερίου και το 25% του πετρελαίου της από τη Ρωσία, που σημαίνει ότι νέες αυξήσεις στους λογαριασμούς θέρμανσης και φυσικού αερίου είναι προ των πυλών.

Στην εξίσωση οφείλουμε να συμπεριλάβουμε και την εφοδιαστική αλυσίδα τροφίμων, η οποία δύσκολα θα εξαιρεθεί από το ντόμινο ανατιμήσεων, συμπαρασύροντας προς τα πάνω πολλά είδη πρώτης ανάγκης. Και ως συνήθως, οι φτωχοί και πιο ευάλωτοι είναι εκείνοι που επιβαρύνονται περισσότερο σε αυτές τις περιπτώσεις.

Δυστυχώς, η ευρωπαϊκή ηγεσία αποδεικνύεται και αυτή τη φορά απροετοίμαστη και ανεπαρκής απέναντι σε μια νέα κρίση, για την οποία, πρώτον, δεν γνωρίζουμε ακόμη την ένταση και τη διάρκειά της και δεύτερον, έρχεται σε μια φάση που τα κράτη-μέλη και οι οικονομίες τους δεν έχουν ανακάμψει από το σφοδρό χτύπημα που επέφερε η διετής πανδημία.

Ανάλογοι προβληματισμοί αφορούν και την Ελλάδα, αφού η κυβέρνηση της Ν.Δ. προσεγγίζει και αυτό το ζήτημα στη λογική μιας βραχυπρόθεσμης κρίσης. Δηλαδή με την ίδια αντίληψη που αντιμετώπιζε το θέμα της ακρίβειας, την οποία χαρακτήριζε παροδική, πέφτοντας παταγωδώς έξω και φορτώνοντας τα σπασμένα στην κοινωνία...