Η Αστυνομία και το πραγματικό ζήτημα

Το τραγικό συμβάν στο Πέραμα, που είχε ως κατάληξη τον θάνατο ενός 20χρονου Ρομά, έφερε στο προσκήνιο το θέμα των ορίων δράσης της Αστυνομίας. Η Δικαιοσύνη πρέπει να αφεθεί ελεύθερη για να αποδείξει με ατράνταχτα στοιχεία αν υπήρξε ή όχι υπέρβαση αυτών των ορίων, όπως τα ορίζουν το Σύνταγμα, οι νόμοι και οι κανονισμοί της χώρας.

Σ’ αυτό το πλαίσιο δουλειά της Πολιτείας, της κυβέρνησης, των πολιτικών και των δημοσιογράφων είναι να βοηθήσουν στο έργο της Δικαιοσύνης, να μην επιτρέψουν να κουκουλωθεί το παραμικρό, να έρθουν τα πάντα στο φως. Η ανθρώπινη ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό, ανεξαρτήτως αν πρόκειται για νομοταγή πολίτη ή για τον χειρότερο κακοποιό.

Δυστυχώς δεν κινούνται όλοι προς αυτήν την κατεύθυνση και κυρίως η κυβέρνηση, φιλικά προς αυτήν μέσα και δημοσιογράφοι αλλά και διάφοροι συνδικαλιστές από τον κλάδο των αστυνομικών. Ετσι, αντί να μιλάμε για την ουσία του θέματος, εκείνοι θέτουν ένα διαφορετικό ερώτημα: «Τι Αστυνομία θέλουμε;» ρωτάνε. Και προσθέτουν: «Πρέπει να αποφασίσουμε τι Αστυνομία θέλουμε».

Σοβαρά τώρα; Η Αστυνομία, κύριοι, ως οργανισμός και οι αστυνομικοί ως όργανά της συνιστούν μια εξουσία δοσμένη με νόμο. Δεν είναι κάτι το αυθαίρετο ούτε κάτι που φτιάχνεται σήμερα για να αναρωτιέται κανείς «Τι Αστυνομία θέλουμε;». Το ερώτημα κατά συνέπεια έχει απαντηθεί. Θέλουμε μια Αστυνομία που πρώτη αυτή θα τηρεί τη νομιμότητα ξεκινώντας από τον εαυτό της. Μια Αστυνομία που θα τηρεί ευλαβικά τους κανόνες που διέπουν τη δράση της.

Οποιος κάνει πως δεν καταλαβαίνει πού είναι το πρόβλημα και καταφεύγει σε ψευδοερωτήματα σαν το προαναφερόμενο απλά θέλει ανατροπή αυτής της νομιμότητας ώστε να χαρακτηριστεί ως νομιμότητα η αστυνομική αυθαιρεσία και παραβατικότητα σε βάρος των πολιτών. Μια τέτοια Αστυνομία ούτε τη θέλουμε κι ούτε θα επιτρέψουμε να υπάρξει.