Mens sana in corpore sano

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: είναι απίθανο να είσαι πρωταθλητής, ολυμπιονίκης, κάτοχος ρεκόρ, μεγάλος και τρανός αθλητής γενικότερα, δίχως το «εγώ» να είναι ψηλά. Στον ουρανό…

Η υψηλή αυτοπεποίθηση, που επί της ουσίας είναι το πώς αξιολογεί κάποιος τον εαυτό του, η αυτοεκτίμηση του καθενός, είναι καθοριστικός παράγοντας επιτυχίας στον αθλητισμό.

Σχεδόν επιβάλλεται -ειδικά στα ατομικά αθλήματα- να έχεις την αίσθηση ότι είσαι ημίθεος, ότι δεν… βλέπεις κανέναν, για να μπορέσεις να κάνεις υπερβάσεις στους αθλητικούς χώρους.

Η περίπτωση του Λευτέρη Πετρούνια, πατέρα δύο κοριτσιών, άρχοντα των δαχτυλιδιών και των κρίκων, πολλάκις πρωταθλητή Ευρώπης και κόσμου, χρυσού ολυμπιονίκη και διεθνούς φήμης και ακτινοβολίας αθλητή, βρέθηκε για πρώτη φορά στο επίκεντρο για κάτι μη αθλητικό.

Πέριξ (δυστυχώς) του αθλητισμού μεν, αλλά όχι αμιγώς αθλητικό. Δεν ήταν στο γήπεδό του και… έχασε την μπάλα, προσβάλλοντας αθλητές και κυρίως ανθρώπους που έχουν υποστεί βία με απαράδεκτα υπονοούμενα, με έπαρση και με ύφος χιλίων καρδιναλίων.

Ειδικά η φράση «δεν έχω δει κάποιον αθλητή που έχει καταφέρει να υλοποιήσει τους στόχους του να έχει κάποιο τέτοιου είδους παράπονο. Ο,τι κι αν σημαίνει αυτό…» είναι επιεικώς τρισάθλια, αλαζονική και ντροπιαστική.

Εξω απ’ τα γήπεδα το «εγώ» πρέπει να χαμηλώνει, να ισορροπεί και η γλώσσα να βουτάει στο μυαλό. Είτε δεν αντιλήφθηκε τι είπε, που είναι κι αυτό ένα ζήτημα αλλά όχι της παρούσης, είτε μετάνιωσε για αυτά που είπε, όπως φάνηκε από τη συμπληρωματική του δήλωση περί στήριξης σε όποιον έχει υποστεί οποιαδήποτε μορφή βίας, θα πρέπει να κάνει βαθύτατη αυτοκριτική. Ολοι κάνουμε λάθη.

Mens sana in corpore sano. Ενα υγιές μυαλό πρέπει να υπάρχει σ’ ένα υγιές σώμα. Και τούμπαλιν. «Ολοι θα πρέπει να προσεύχονται γι’ αυτό», έλεγε ο Δέκιμος Ιούνιος Γιουβενάλης. Ποτέ δεν είναι αργά.