Ανάποδα θαύματα

Οι κολυμπήθρες και τα δισκοπότηρα ξεχείλισαν από θανατηφόρα υποκρισία. Ολοι εμείς που η αθλιότητά μας μας καθιστά ανίκανους να ανταποκριθούμε στο υπέρτατο θέλημά Του και να φωτίσουμε την ψυχή μας με τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος αναρωτιόμαστε:

Πόσα από τα βεβαιωμένα κρούσματα που έχουν καταγράψει οι εντεταλμένοι ιχνηλάτες της κυβέρνησης είναι ιερωμένοι, ψάλτες, εκκλησιαστικοί επίτροποι, νεωκόροι…; Τι ποσοστό από το εκκλησίασμά τους κόλλησε ο καθένας; Δεν θέλουμε ονόματα. Αριθμούς θέλουμε. Πόσο δύσκολο είναι πια να διαφωτιστεί η κοινή λογική μας με έναν εκκλησιαστικό επιδημιολογικό χάρτη; Εάν οι ψηφοθήρες της κυβέρνησης είναι τόσο θεοσεβούμενοι όσο θέλουν να δείχνουν, γιατί δεν το τολμούν;

Οσοι από τους σεβασμιότατους ζηλωτές νόσησαν, παρά το ότι σήκωσαν το λάβαρο της άρνησής τους στα επιδημιολογικά πρωτόκολλα, ταυτίζοντάς το μάλιστα με Ομολογία Πίστεως, δεν οφείλουν να εξομολογηθούν δημόσια; Τι άλλο σημαίνει, με τα δικά τους μέτρα, η θεία δοκιμασία τους από τον διαβολικό ιό, εκτός από δοκιμασία αποκάλυψης της ολιγοπιστίας και του φαρισαϊσμού τους; Δεν πρέπει να αποποιηθούν όλα τα επίγεια αξιώματά τους και, μετά την αποθεραπεία τους, να γίνουν καυσοκαλύβηδες για το υπόλοιπο του βίου τους;

Αληθεύει ότι όσοι υψηλά ιστάμενοι ιεράρχες νόσησαν από τον ιό, παρά τους μύδρους και τις απειλές τους για την ασέβεια και την απιστία των άλλων, προσέτρεξαν σε περίθαλψη πρώτης θέσεως; Και όσοι χρειάστηκαν βρήκαν αμέσως θέση σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας;

Υπάρχει περίπτωση οι υπηρέτες της Πίστεως να εμβολιαστούν εκτός σειράς; Για να εξασφαλιστεί, μια ιδέα ρίχνω, η απρόσκοπτη άσκηση του θρησκευτικού λειτουργήματος και των αχράντων μυστηρίων;