Πήγα σε μάντισσες

Πήγα σε μάντισσες

Της ΠΑΡΗΣ ΣΠΙΝΟΥ

Τα είδα όλα ξεφυλλίζοντας τα τεύχη της εφημερίδας για τον φωτογραφικό απολογισμό της χρονιάς, που θα δείτε κι εσείς στην «Εφ.Συν.» αυτό το Σάββατο. Ηταν μια χρονιά ανάδρομη, στεγνή -με λιγοστές εξαιρέσεις- από «μεγάλα» γεγονότα στον χώρο του πολιτισμού. Οι μάσκες, όχι οι θεατρικές, αλλά αυτές που μας προστατεύουν από τον Covid-19, είχαν ρόλο πρωταγωνιστή σε αίθουσες που άνοιγαν-έκλειναν σαν ακορντεόν, με πολλές θέσεις κενές, αποστάσεις, αντισηπτικά... Πολυαναμενόμενες πρεμιέρες ματαιώθηκαν, οι συναυλίες σίγησαν, τα φεστιβάλ συρρικνώθηκαν, οι αφίξεις των σταρ ακυρώθηκαν, οι τουρίστες δεν πάτησαν στα μουσεία. Ευτυχώς, τα βιβλιοπωλεία δούλεψαν τις τελευταίες μέρες, ξαναθυμηθήκαμε ότι «το βιβλίο είναι το καλύτερο δώρο».

Ηταν μια χρονιά παράξενη, που οι τέχνες έχασαν τη ζωντανή επαφή με το κοινό, πέρασαν στις οθόνες των υπολογιστών, των τάμπλετ, των κινητών. Ετσι, μπήκαν στα σπίτια μας στις δύσκολες ώρες της απομόνωσης, έφτασαν στα πιο απομακρυσμένα μέρη. Τα online, streaming, on demand καθιερώθηκαν στο λεξιλόγιό μας. Είδαμε όσες ταινίες δεν είχαμε προλάβει να δούμε τα τελευταία χρόνια, μάθαμε απέξω κι ανακατωτά τις μίνι σειρές στις πλατφόρμες που εκτοξεύτηκαν στην κορυφή, τα τηλεοπτικά σίριαλ ξαναβρήκαν τις δόξες τους...

Ηταν όμως και μια χρονιά που οι καλλιτέχνες και οι εργαζόμενοι στον πολιτισμό αντιμετώπισαν το σκληρό πρόσωπο της ανεργίας. Βγήκαν στους δρόμους, διαμαρτυρήθηκαν, διεκδίκησαν με κάθε τρόπο τα δικαιώματά τους, δικαιώθηκαν ώς ένα βαθμό. Αυτή τη χρονιά δόθηκαν πολλές έκτακτες επιχορηγήσεις από το υπουργείο Πολιτισμού, προγράμματα ενίσχυσης, ενώ άρχισε να συγκροτείται το Μητρώο Καλλιτεχνών.

Και τώρα τι, ποια θα είναι η επόμενη μέρα; Μάντισσες και χαρτορίχτρες μόνο θα δουν το μέλλον τεχνών και καλλιτεχνών στο 2021. Αν θα υπάρξει ισχυρό εμβόλιο και για τον πολιτισμό.