«Δεν ξεμπέρδεψαν με το Κίνημα Δημοκρατίας οι ένοικοι του Μαξίμου»

● Ηρθε η ώρα, λοιπόν, για το ιδρυτικό συνέδριό σας. Ηρθε η ώρα να γίνει κόμμα το Κίνημα, κύριε πρόεδρε;

Θυμάστε ότι στα ξεκινήματα του κινήματός μας, λοιδορήθηκε η επιλογή μας στην προσήλωση στην αμεσοδημοκρατία. Μερικοί ήθελαν γρήγορα βήματα. Να δημιουργήσουμε ένα κόμμα από τα πάνω. Που τις αποφάσεις θα τις λαμβάνει ο πρόεδρος και κάποια σκοτεινή ηγετική ομάδα, πίσω από κλειστά γραφεία. Ακόμα ένα κόμμα δηλαδή της Μεταπολίτευσης. Τους διαψεύσαμε όλους. Δεν είχαν συνηθίσει να δημιουργείται ένα κόμμα από τα κάτω. Ενα κόμμα που η γνώμη του προέδρου θα έχει την ίδια αξία με το απλό μέλος. Ενα κόμμα που δεν θα υπάρχουν σκιές για τη χρηματοδότησή του. Εχουμε πλέον πάνω από 200 οργανώσεις σε όλη τη χώρα. Δεν είμαστε ένα ακόμα προσωποπαγές κόμμα ή κόμμα της μιας χρήσης. Σήμερα και αύριο έχουμε το ιδρυτικό μας συνέδριο. Αλλά κόμμα με την έννοια που μας έμαθαν τα κόμματα της Μεταπολίτευσης δεν πρόκειται να γίνουμε. Γιατί εμείς δεν θα συμβιβαστούμε.

Εχουμε πλέον πάνω από 200 οργανώσεις σε όλη τη χώρα. Δεν είμαστε ένα ακόμα προσωποπαγές κόμμα ή κόμμα της μιας χρήσης

● Ενα στοιχείο που διαρκώς προβάλλουν στελέχη του Κινήματος Δημοκρατίας είναι ο αμεσοδημοκρατικός χαρακτήρας του. Στον αντίποδα, αντίπαλοί σας λένε ότι το Κίνημα Δημοκρατίας είναι ένας προσωποπαγής πολιτικός σχηματισμός. Εσείς πώς θα διασφαλίσετε τον αμεσοδημοκρατικό χαρακτήρα, όταν οι πολιτικοί φορείς οφείλουν να έχουν αντανακλαστικά, ιδίως στις μέρες μας;

Κάθε απόφασή μας ελέγχεται από την ίδια μας τη βάση. Διότι όλη η εξουσία αλλά και όλη η ευθύνη για την τήρηση των αποφάσεων δίνεται στα μέλη μας. Γιατί τα μέλη πρότειναν, διαμόρφωσαν και ψήφισαν το όνομά μας, το έμβλημά μας. Πρότειναν, διαμόρφωσαν και ψήφισαν το καταστατικό μας, σε μια πρωτοφανή διαδικασία για την πολιτική ιστορία της Ευρώπης. Πρότειναν, διαμόρφωσαν και ψήφισαν τη συνεργασία μας με το Ευρωπαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα. Γι’ αυτό και προτιμήσαμε την «αργοπορία» της αμεσοδημοκρατίας, της «σοφίας των πολλών», από τη βιασύνη της «σοφίας του ενός». Ενα από τα ελάχιστα χαρακτηριστικά που έχω και δεν με έχει κατηγορήσει κανείς –τουλάχιστον ακόμη– είναι τα αντανακλαστικά μου. 

Ακόμα και όταν αυτά ξεπερνούν τα όρια ενός πολιτικού της Μεταπολίτευσης. Δείτε τα σχόλια στην τελευταία μου ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα, για τη στάση του συνηγόρου του κατηγορουμένου για τη διπλή γυναικοκτονία τον Μάρτιο του 2020. «Τι δουλειά έχεις να σχολιάσεις; Μείνε στον ρόλο σου» κτλ. Και όμως, μετά την άμεση αντίδρασή μου, δεν αναβλήθηκε για 5η φορά το Εφετείο, έγινε τελικά η κλήρωση των ενόρκων. Εχω περάσει από την ηγεσία κόμματος που για κάθε απόφαση του προέδρου χρειαζόταν συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας ή της Κεντρικής Επιτροπής. Σέβομαι τα όργανα. Σέβομαι την πλειοψηφία. Και δεν θα προχωρήσω σε καμία ενέργεια χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της βάσης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα συγκρουστώ με τα συμφέροντα γιατί ένα όργανο, αποτελούμενο από κομματικούς υπαλλήλους και όχι αντιπροσώπους, δεν θέλει τη σύγκρουση, αλλά θέλει την ισορροπία, τη διαχείριση, τη συντήρηση. Ευτυχώς αυτά τα αφήσαμε πίσω μας. Σε ένα μπουζουξίδικο στο Γκάζι.

● Πώς αυτοπροσδιορίζεται πολιτικά το Κίνημα Δημοκρατίας;

Κανένας δεν προκύπτει από παρθενογένεση. Αν θυμάστε επί προεδρίας μου στον ΣΥΡΙΖΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μας, εισαγάγαμε τις προκριματικές εκλογές για την κατάρτιση του ευρωψηφοδελτίου. Επέλεξα δηλαδή να «χάσω» τη δύναμη της συγκρότησης του ψηφοδελτίου και να αποφασίσουν τα μέλη. Αυτή η κίνηση πού ανήκει πολιτικά; Στην Αριστερά; Στο Κέντρο; Στην Κεντροδεξιά; Και αν ανήκει όντως στην Αριστερά η πίστη στη δημοκρατία, τότε γιατί δεν είχε ξανασυμβεί στη χώρα μας; Εχετε δει πόσα νομοσχέδια της κυβέρνησης έχει στηρίξει το ΠΑΣΟΚ; Πόσες φορές οι πολιτικοί απόγονοι του κόμματος που ίδρυσε ο Ανδρέας έβαλαν πλάτη στη Ν.Δ. του Μητσοτάκη; Ο κ. Σκανδαλίδης, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ζήτησε συνταγματική αναθεώρηση για την κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Οχι για την κατάργηση του άρθρου 86. Προτιμά οι υπουργοί να είναι πολίτες άλλης κατηγορίας, να μην μπορούν να δικαστούν όπως όλοι μας, αλλά να απολύσουμε δημοσίους υπαλλήλους. Πού ανήκει πολιτικά αυτή η κίνηση; Το γεγονός ότι στο Κίνημα Δημοκρατίας έχουμε ετοιμάσει κατηγορητήρια για κάθε εμπλεκόμενο πολιτικό πρόσωπο πού ανήκει πολιτικά; Αλήθεια, πού ανήκει πολιτικά το γεγονός ότι κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμά μας; Ας αφήσουμε λοιπόν τους πολίτες να αποφασίσουν. Και να απαντήσουν πού ανήκει ο καθένας μας από τις πράξεις του. Οχι από τα λόγια του.

● Η προσχώρηση του Κινήματος στο Ευρωπαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα δεν προσδιορίζει και τη θέση του στο πολιτικό τόξο, συνεπώς έξω από την Αριστερά;

Η συνεργασία μας με το Ευρωπαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα αποφασίστηκε από τα ίδια τα μέλη του Κινήματος. Και αποφασίστηκε γιατί μοιραζόμαστε κοινούς στόχους και αξίες, όπως η συμμετοχική δημοκρατία, η διαφάνεια, η κοινωνική συνοχή και η προστασία των ατομικών δικαιωμάτων. Ποια ήταν η πρώτη κίνηση του Ευρωπαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος μετά τη συνεργασία μας; Διοργανώσαμε μια κοινή συνέντευξη Τύπου. Και ενημερώθηκαν για την ποιότητα του κράτους δικαίου στην Ελλάδα. Για τις υποκλοπές, για το ναυάγιο της Πύλου, για τα Τέμπη. Και στην πρώτη ευκαιρία προσπάθησαν να φέρουν το ζήτημα των πολλαπλών εγκλημάτων των Τεμπών στο Ευρωκοινοβούλιο. Γιατί οι νεκροί των Τεμπών ήταν και Ευρωπαίοι πολίτες. Και στην Ευρώπη, ξέρετε, δεν υπάρχει συγκάλυψη. Υπάρχει ισονομία. Η υπεράσπιση του κράτους δικαίου είναι αριστερή ή κεντρώα πολιτική;

Αν δεν μπορούμε να συνεργαστούμε στο μεγάλο αίτημα της κοινωνίας για δικαίωση στα Τέμπη, τότε για ποιον λόγο να συνεργαστούμε στο μέλλον;

● Δεδομένης της εικόνας που εμφανίζουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ποιο κόμμα νιώθετε ότι είναι πλησιέστερα στις θέσεις σας; Είναι πιθανό να δούμε κάποια συνεργασία πριν από τις εθνικές εκλογές;

Από την πρώτη στιγμή έχω ζητήσει τη δημιουργία ενός μετώπου Δικαιοσύνης και Δημοκρατίας με τη συμμετοχή όλης της δημοκρατικής αντιπολίτευσης που θα βρίσκεται σε ανοιχτή επικοινωνία με τους συγγενείς του εγκλήματος των Τεμπών για τον συντονισμό των ενεργειών μας. Με στόχο τη σύσταση ενιαίας προανακριτικής επιτροπής για όλα τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα, όλων των κυβερνήσεων. Τα κατηγορητήρια που έχουμε συντάξει εδώ και έναν μήνα στο Κίνημα Δημοκρατίας ήταν μια επίπονη δουλειά που προσπαθήσαμε να φέρουμε εις πέρας. Και είμαστε υπερήφανοι που αναγνωρίζονται δημόσια από τις ίδιες τις οικογένειες. Τα κατηγορητήρια, όμως, δεν «ανήκουν» σε εμάς. Ο αγώνας για δικαίωση δεν «ανήκει» σε κανένα κόμμα. Είναι αγώνας για τους 57 νεκρούς, για τις οικογένειές τους, για την ίδια τη Δημοκρατία. Με ρωτάτε για συνεργασίες. Γιατί σιωπούν τα υπόλοιπα κόμματα; Αν δεν μπορούμε να συνεργαστούμε στο μεγάλο αίτημα της κοινωνίας για δικαίωση, τότε για ποιον λόγο να συνεργαστούμε στο μέλλον; Για τις καρέκλες; Για τη δημιουργία μιας διαχειριστικής Κεντροαριστεράς;

● Πώς σχολιάζετε, τέλος, την καταδίκη σας για το «πόθεν έσχες»; Αλλάζει τα πολιτικά δεδομένα;

Δεν είμαστε όλοι επαγγελματίες πολιτικοί. Κάποιοι έχουμε εργαστεί στη ζωή μας εκτός πολιτικής. Και στην πολιτική μπήκαμε για να προσφέρουμε, όχι για να πλουτίσουμε. Γι’ αυτό αποδέχτηκα να συμπεριληφθώ σε μη εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, ως ομογενής. Γιατί δεν είχα ανάγκη να αποκτήσω ταυτότητα ή χρήματα μέσω της εκλογής μου. Πριν αναλάβω την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, όλοι γνώριζαν για τις επιχειρηματικές δραστηριότητές μου. Αυτό που δεν γνώριζαν, όπως δεν γνώριζα κι εγώ, είναι ότι ο νόμος της Νέας Δημοκρατίας για τη συμμετοχή των ομογενών στα ψηφοδέλτια των κομμάτων είχε έναν περιορισμό. Να μην έχεις επιχειρήσει στη ζωή σου. Βλέπετε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το κόμμα του, που κατά τα άλλα είναι υπέρ του επιχειρείν, αποφάσισαν να αποκλείσουν τους ομογενείς επιχειρηματίες από τη συμμετοχή τους στην πολιτική. Αμέσως μόλις ενημερώθηκα ότι είναι ασυμβίβαστη η κατοχή ακόμη και προσωπικής εταιρείας στις ΗΠΑ από Ελληνα ομογενή πολιτικό, έσπευσα να τη μεταβιβάσω.

Πριν από δύο ημέρες ήταν η δίκη. Οχι για ψευδή δήλωση «πόθεν έσχες». Ούτε για οφσόρ εταιρείες. Αλλά γιατί επέλεξα να δανείσω χρήματα από την προσωπική μου περιουσία για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι της «Αυγής» και του «Κόκκινου» πέρυσι τα Χριστούγεννα. Γιατί ήμουν ένας αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας και όχι γόνος. Γιατί επέλεξα το κόμμα που ηγούμουν να μην οδηγηθεί σε χρεοκοπία ή σε τραπεζικό δανεισμό. Για το ότι δεν αναζήτησα μαύρες χρηματοδοτήσεις για να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας. Γιατί επέλεξα να μην αφήσω την κακοδιαχείριση των προηγούμενων να αποτελέσει δικαιολογία χρεοκοπίας. Γιατί επέλεξα την τιμιότητα, από τον εύκολο δρόμο. Την ανεξαρτησία, από την εξάρτηση. Η εμπεριστατωμένη πρόταση της εισαγγελέως ήταν αθωωτική. Η πρόεδρος του δικαστηρίου διέκοψε... για να συσκεφθεί με τον εαυτό της. Και τελικά στο ζύγι της μειοψήφησαν οι αξίες της καθαρότητας της πολιτικής.

Να ξέρετε είμαι υπερήφανος. Γιατί εγώ δεν έχω πάρει ούτε 1 ευρώ από τον Ελληνα φορολογούμενο. Οπως δεν έχω πάρει ούτε 1 ευρώ από το κόμμα μου. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και το σύστημα το γνωρίζει. Το σύστημα που έπεσε πάνω μου όταν μίλησα για μαύρο χρήμα στην πολιτική. Αν είναι στο τέλος της διαδικασίας να καταδικαστώ για τις αξίες μου, ας γίνει. Στη χώρα της ατιμωρησίας ας γίνω ο πρώτος πολιτικός που θα καταδικαστώ όχι γιατί έφαγα χρήματα, αλλά επειδή έδωσα χρήματα. Επειδή στήριξα τους εργαζόμενους, με προσωπικό κόστος. Ας καταδικαστώ γιατί δεν συμβιβάστηκα. Γιατί δεν έγινα σαν τους άλλους. Να το γνωρίζουν καλά οι ένοικοι του Μαξίμου και όσοι έμαθαν να θεωρούν κανονικότητα το μαύρο χρήμα στην πολιτική. Δεν θα ξεμπερδέψετε με το Κίνημα Δημοκρατίας.