«Δεν μπορείτε καν να φανταστείτε»

Γεννημένος το 1970 στη Χιχόν, ο Λουίς Ενρίκε ήταν ένας υποσχόμενος επιθετικός μέσος, ικανός να παίζει σε πολλές θέσεις, με μεγάλες αντοχές, που ανδρώθηκε στην τοπική Σπόρτινγκ. Η Ρεάλ Μαδρίτης τον «ψάρεψε» το 1991, αλλά ποτέ δεν δέθηκε με τους «μερένγκες». Κουρασμένος από τις διαρκείς αλλαγές (έπαιξε τα πάντα εκτός από τερματοφύλακας και στόπερ) και την επιμονή των τεχνικών του να τον χρησιμοποιούν κυρίως ως μπακ και όχι στην επιθετική γραμμή, έπαιζε πια ελάχιστα στην τελευταία σεζόν του συμβολαίου του.

Το λευκό παρελθόν του δεν τον εμπόδισε να μετακινηθεί άμεσα στην Μπαρτσελόνα, όπου ένιωσε αυτομάτως πιο άνετα. Τόσο πολύ μάλιστα, ώστε να πανηγυρίζει σαν τρελός επιδεικνύοντας την μπλαουγράνα φανέλα όποτε σκόραρε εναντίον της Ρεάλ (πέντε γκολ συνολικά) και να κάνει έξαλλο το μαδριλένικο κοινό. Ποτέ όμως δεν ενδιαφερόταν για τη γνώμη των άλλων, δεν «μασούσε» - φιλοπόλεμος χαρακτήρας, ποτέ δεν άκουγε ούτε ήθελε να μιλάει στους δημοσιογράφους παρά μόνο όταν ήταν απολύτως απαραίτητο.

Οταν έκλεισε την ποδοσφαιρική του καριέρα και πλέον στράφηκε προς την προπονητική, είχε τον χρόνο για να επιδοθεί και στο τρίαθλο. Οχι το απαιτητικό άθλημα των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά το ακόμα πιο εξαντλητικό Ironman των 3,85 χλμ. κολύμβησης, των 180 χλμ. ποδηλασίας και του κλασικού μαραθώνιου δρόμου τρεξίματος. Παράλληλα λάμβανε μέρος και σε διεθνείς μαραθωνίους, όπως της Νέας Υόρκης, του Αμστερνταμ, του Βερολίνου... Ανθεκτικός, ασκητικός, απαιτητικός κυρίως από τον εαυτό του.

Ολα αυτά τα στοιχεία τον ακολούθησαν ως προπονητή, αρχικά στη Ρόμα, κατόπιν στην Μπαρτσελόνα και -με το διάλειμμα της Εθνικής Ισπανίας- πλέον στην Παρί Σεν Ζερμέν. Στη διαδρομή αυτή όμως φάνηκε παράλληλα το όμορφο ποδόσφαιρο των ομάδων του. Με δυναμισμό, δημιουργικότητα, γενναιοδωρία και αλληλοκάλυψη των παικτών σε κάθε τετραγωνικό μέτρο του γηπέδου. Με «στρατιώτες» που επιτίθενται και αμύνονται όλοι μαζί και έχουν πειστεί από τον Λουίς Ενρίκε ότι θα βγουν κερδισμένοι υπό τις οδηγίες του.

Δεν παίζουν όλες οι πρωταθλήτριες Ευρώπης με τον τρόπο αυτό, όμως όσες έπαιξαν (ο Αγιαξ στις αρχές της δεκαετίας του ’70, η Λίβερπουλ στα τέλη της και η Μπαρτσελόνα του Γουαρδιόλα) κέρδισαν τους ουδέτερους ποδοσφαιρόφιλους, που δεν προσκυνούν έναν μόνο σύλλογο. Τέτοιες ομάδες συνήθως οδηγούν σε παρατεταμένες ηγεμονίες. Η Παρί έχει όλα τα φόντα -νιάτα και οικονομική ευχέρεια- για να επαναλάβει άμεσα τον θρίαμβο του περασμένου Σαββάτου.

«Αδιαμφισβήτητα θα τα πάω καλύτερα στη δεύτερη σεζόν μου στην Παρί», έλεγε προφητικά το περασμένο καλοκαίρι. «Το ότι είχα έναν παίκτη (σ.σ.: τον Κιλιάν Μπαπέ που έφυγε για τη Ρεάλ Μαδρίτης) που κινούνταν όπου ήθελε στον αγωνιστικό χώρο, σήμαινε ότι εγώ δεν είχα έλεγχο σε κάποια στοιχεία του παιχνιδιού μας. Τώρα ελέγχω τα πάντα. Τα πάντα. Χωρίς εξαιρέσεις». Και έτσι έχει φτάσει να έχει κατακτήσει κάθε τρόπαιο στη Γαλλία στη διετία του ως προπονητής στην Παρί (πρωτάθλημα, Κύπελλο και Σούπερ Καπ... επί δύο) και το πολυπόθητο Τσάμπιονς Λιγκ. Το δεύτερο της καριέρας του, ύστερα από εκείνο της Μπαρτσελόνα το 2015 - και αυτό με τρεμπλ.

Το καλοκαίρι του 2023, όταν κλήθηκε να επιλέξει μεταξύ Τσέλσι, Τότεναμ και Παρί Σεν Ζερμέν, γύρισε την πλάτη στους Αγγλους. Επειδή του ζήτησαν να πάει στην Αγγλία να περάσει από... οντισιόν. Η Παρί ακολούθησε διαφορετικό δρόμο. Ο Πορτογάλος αθλητικός διευθυντής Λουίς Κάμπος τον αναζήτησε στο σπίτι του, στην Καταλονία, για να του εξηγήσει το πρότζεκτ. «Με την προηγούμενη νοοτροπία του star system δεν θα πήγαινα», εξομολογήθηκε ο Λουίς Ενρίκε. Ομως ο Κάμπος και -μέσω ταυτόχρονης βιντεοκλήσης- ο πρόεδρος Νάσερ αλ Χελαϊφί τού εξήγησαν ότι αυτή η πολιτική είχε εγκαταλειφθεί και οι Μέσι και Νεϊμάρ ήταν πια παρελθόν.

Εδωσε το «ναι». Διαφώνησε όμως όταν ο Αραβας παράγοντας του είπε: «Μη νιώθεις πίεση, ούτε υπάρχει εμμονή για την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Είσαι εδώ για να δημιουργήσεις ένα πρότζεκτ». Ο Ισπανός τεχνικός ήταν κάθετος: «Ξεκινάμε σήμερα. Δεν είμαι από αυτούς που σχεδιάζουν πρότζεκτ και ζητούν υπομονή. Στη ζωή προσπαθείς άμεσα να κάνεις αυτά που θέλεις».

Εκεί «μιλούσε» η προσωπική του εμπειρία. Από το 2019, όταν ο Λουίς Ενρίκε, η γυναίκα του, Ελένα, και τα (μεγαλύτερα) παιδιά του, Πάτσο και Σίρα, αποχαιρέτησαν τη Σάνα που έσβησε στα 9 χρόνια της από οστεοσάρκωμα. Ηταν το πιο σκληρό, αλλά όχι το μοναδικό χτύπημα. Ο στενός συνεργάτης του, Χουάν Κάρλος Ουνθουέ, είναι καθηλωμένος από αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση. Και ο νυν βοηθός του στην Παρί, Ραφέλ Πολ, έχασε πριν από 7 μήνες τη γυναίκα του, Ρακέλ, από καρκίνο...

Στη ζωή προσπαθείς άμεσα να κάνεις αυτά που θέλεις, για να προλάβεις να τα ζήσεις με αυτούς που αγαπάς...