Φιλοδοξίες χωρίς φρένο

Ισως τώρα να κατανοούμε το περιεχόμενο της παλιάς ανάρτησης του Κυρ. Μητσοτάκη στα social media, μετά τη συνάντησή του με τον Π. Μαρινάκη, για να τον συγχαρεί που εκλέχτηκε πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ: «Παύλο, συγχαρητήρια! Συνεχίζουμε να δίνουμε χώρο και ευκαιρίες στη νέα γενιά. Μην αφήσετε ποτέ κανέναν να βάλει φρένο στις φιλοδοξίες και στα όνειρά σας» (10.10.2019).

Ωστε ο κ. Μητσοτάκης ευχόταν στον κ. Μαρινάκη να μην αφήσει κανέναν να βάλει φρένο στις φιλοδοξίες του (άντε, και στα όνειρά του)! Αυτή η πρωτοφανής παρακίνηση των νέων του κόμματός του να «μην αφήνουν κανέναν να βάλει φρένο στις φιλοδοξίες τους» είναι εξαιρετικά αποκαλυπτική για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο κ. Μητσοτάκης την ατομική πορεία των κομματικών στελεχών. Και βέβαια αυτή η φράση λέει πολλά για τον ίδιο. Οχι για τον κ. Μαρινάκη.

Το αστείο, δηλαδή, είναι ότι η ανάδειξη του κ. Μαρινάκη στην κορυφή του κόμματος και της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν οφείλεται στην εξυπηρέτηση των δικών του «φιλοδοξιών», αλλά των φιλοδοξιών του αρχηγού του.

■ Ο Παύλος Μαρινάκης υπήρξε στέλεχος της ΔΑΠ από την εποχή που σπούδαζε στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, και στη συνέχεια έγινε μέλος της ΟΝΝΕΔ. Σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του, έγινε αντιπρόεδρος της οργάνωσης νεολαίας της Ν.Δ. τον Οκτώβριο του 2016, στο «Συνέδριο Επανίδρυσης» της ΟΝΝΕΔ. Αλλά γιατί «επανιδρύθηκε» η ΟΝΝΕΔ το 2016, ενώ είχε ιδρυθεί το 1974; Πολύ απλά, διότι την είχε διαλύσει τον Απρίλιο του 2016 ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος είχε μόλις πριν από δύο μήνες εκλεγεί νέος αρχηγός της Ν.Δ.

■ Ο κ. Μητσοτάκης, πιστός στο δόγμα του περί «φιλοδοξιών», φρόντισε να κηρύξει άκυρο το 10ο Συνέδριο της ΟΝΝΕΔ, να διαγράψει τον πρόεδρο της οργάνωσης Βασίλη Γεωργιάδη και να οργανώσει διαδικασία ανάδειξης νέας «εγκεκριμένης» ηγεσίας με τον πρωτοφανή όρο «επανίδρυση» της οργάνωσης. Ο Παύλος Μαρινάκης «πρώτευσε» σ’ αυτή τη διαδικασία και έτσι κατέλαβε τη θέση του αντιπροέδρου της ΟΝΝΕΔ.

■ Παρόμοια ήταν και η συνέχεια. Λίγο καιρό μετά την αναρρίχησή του στη θέση του πρωθυπουργού, ο κ. Μητσοτάκης κήρυξε τη διεξαγωγή του 12ου Συνεδρίου της ΟΝΝΕΔ (Οκτώβριος 2019), με μόνη υποψηφιότητα για την προεδρία της ΟΝΝΕΔ αυτήν του Παύλου Μαρινάκη.

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, «η υποψηφιότητά του [σ.σ. ελλείψει άλλης] υπογράφηκε από το 87% των συνέδρων. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με το άρθρο 35 εδ. γ’ του Κανονισμού Λειτουργίας της ΟΝΝΕΔ, το οποίο ορίζει ότι “σε περίπτωση που ο αριθμός υποψηφιοτήτων ισούται με τον αριθμό των υπό εκλογή θέσεων, δεν πραγματοποιείται εκλογική διαδικασία αλλά ο/η υποψήφιος/α ή οι υποψήφιοι ανακηρύσσονται από την αρμόδια για την εν λόγω εκλογική διαδικασία ΚΕΦΕ”, ανακοινώνεται ότι νέος πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ είναι ο Παύλος Μαρινάκης».

■ Ακόμα πιο γκροτέσκος ήταν ο τρόπος που επέλεξε ο κ. Μητσοτάκης να τοποθετήσει τον κ. Μαρινάκη στη θέση του γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. στις 10.12.2021. Είχε προγραμματιστεί το 14ο Συνέδριο του κόμματος για τις 3.12.2021 και είχαν ξεκινήσει οι προσυνεδριακές διαδικασίες. Σύμφωνα με το καταστατικό, μετά το συνέδριο και κατά τη διάρκεια της πρώτης συνεδρίασης της Πολιτικής Επιτροπής επρόκειτο να εκλεγεί ο γραμματέας του κόμματος, θέση την οποία κατείχε τότε ο Γιώργος Στεργίου. Αιφνιδιάζοντας όλο το κόμμα του ο κ. Μητσοτάκης, μία βδομάδα πριν από την έναρξη του συνεδρίου, ανακοίνωσε ότι το αναβάλλει για την άνοιξη, επικαλούμενος τους υγειονομικούς περιορισμούς της περιόδου, οι οποίοι όμως ήταν γνωστοί από καιρό. Παράλληλα, ανακοίνωσε τον διορισμό του Μαρινάκη ως γραμματέα, χωρίς φυσικά να τον εκλέξει το αρμόδιο όργανο. Και έτσι το 14ο Συνέδριο που συγκλήθηκε τον Μάιο του 2022 είχε ήδη διορισμένο γραμματέα.

Ο κ. Μαρινάκης, δηλαδή, έχει να επιδείξει ως πολιτική δράση όχι τις δικές του φιλοδοξίες, αλλά τις φιλοδοξίες του αρχηγού του. Ο κ. Μητσοτάκης, όπως διέλυσε και «επανίδρυσε» την ΟΝΝΕΔ, φρόντισε να «επανιδρύσει» και τη Ν.Δ. στελεχώνοντας την κομματική κορυφή με τους απολύτως εμπίστους του.

Και έτσι εξασφάλισε ότι ακόμα και όταν χρειάστηκε να αποκεφαλίσει κάποιους απ’ αυτούς για να διασωθεί ο ίδιος (λ.χ. Δημητριάδη, Κοντολέοντα), δεν δυσκολεύτηκε να τους αντικαταστήσει με άλλους παρόμοιους. Ο κ. Μαρινάκης ανήκει στην ίδια κατηγορία. Και με την ίδια ευκολία που τώρα καταγγέλλει στον ομότεχνό του Γιώργο Αυτιά τον Αλέξη Τσίπρα για «τοξικότητα», δήλωνε στην αρχή της καριέρας του με περηφάνια: «Τσίπρα, αν ζούσαμε στον εμφύλιο από μένα θα πήγαινες».

Γιατί τον επιλέξαμε

Γιατί ο Παύλος Μαρινάκης αναδεικνύεται ως ο πιο πρόθυμος εκφραστής των θέσεων Μητσοτάκη, και γι’ αυτό επιβραβεύεται με συνεχείς «προαγωγές».