«Με διέγραψαν γιατί τους χάλασα τη σούπα»

Λάβρος κατά της εξωτερικής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση, αποδομώντας την πλήρως σε σχέση και με το δόγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, εμφανίστηκε χθες ο Αντώνης Σαμαράς, στο συνέδριο του Βήματος και του Οικονομικού Φόρουμ Δελφών, με θέμα 50 χρόνια Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής. Και καθώς -με εξαίρεση μια σύντομη δήλωση προ ημερών από τις ΗΠΑ- μίλησε για πρώτη φορά σχετικά με τη διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία, διαμήνυσε στωικά: «Θα παραμείνω και μάχιμος και παρών», ερωτηθείς για το τι θα κάνει από εδώ και πέρα.

Διαγραφή

«Νομίζετε, κατ’ αρχάς, ότι όσα είπα μόνο εγώ τα πιστεύω; Αν ήμουν μόνο εγώ, δεν θα ενοχλούσα κανέναν», σημείωσε ο πρώην πρωθυπουργός και αναφέρθηκε σε δημοσκόπηση που κατέγραψε πως περίπου οι μισοί ερωτώμενοι συμφωνούσαν με όσα είχε επισημάνει ο ίδιος και ο Κώστας Καραμανλής για τα εθνικά θέματα.

Ως προς τους λόγους που θεωρεί ότι προκάλεσαν τη διαγραφή του, είπε: «Πιστεύω ότι χάλασα τη σούπα του δικαιωματισμού, τη σούπα του κατευνασμού, τη σούπα της ακρίβειας, τη σούπα της ασφάλειας, του προβλήματος της μεσαίας τάξης σε σχέση με τις ροές χρημάτων από την Ευρώπη και -θα έλεγα- τη σούπα της μετάλλαξης της Ν.Δ. σε Ποτάμι». «Επομένως, ήταν κάπως προαποφασισμένο», είπε, το θέμα της διαγραφής του, αλλά, όπως τόνισε, «η ιστορία του καθενός μας δεν διαγράφεται».

Ερωτηθείς για τις παραιτήσεις στελεχών μετά τη διαγραφή του, είπε πως «δεν είναι ένα περίεργο φαινόμενο», προσθέτοντας δηκτικά πως 1,3 εκατομμύριο Νεοδημοκράτες, μετά τις εθνικές εκλογές, παραιτήθηκαν από το να ψηφίσουν, γιατί πιστεύουν ότι η Ν.Δ. λίγο πλέον μοιάζει στην παράταξη που ήταν.

Ο πρώην πρωθυπουργός αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ομιλίας του στο να ασκήσει οξύτατη κριτική για την εξωτερική πολιτική, με έμφαση στα ελληνοτουρκικά, διερωτώμενος αρκετές φορές «είναι αυτό εξωτερική πολιτική;». Η πρώτη μπηχτή ήρθε, όταν είπε πως ο Κώστας Καραμανλής και ο ίδιος, ως πρωθυπουργός, ήταν αυτοί που ακολούθησαν την «πολυδιάστατη» εξωτερική πολιτική του ιδρυτή της Ν.Δ.

Ο Αντ. Σαμαράς τόνισε πως αυτό που οφείλει να κάνει η Ελλάδα έναντι της τουρκικής επιθετικότητας είναι η αποτρεπτική πολιτική. «Μόνο που η αποτροπή απαιτεί πειστικότητα και αξιοπιστία», σημείωσε. Πρόσθεσε, ακολούθως, ότι «χρειάζονται και ενεργές συμμαχίες», αλλά εκτιμά πως δεν αρκούν. Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, «η Ελλάδα πρέπει να διεκδικήσει νέο ρόλο για τον εαυτό της, στην Ευρώπη και στη Δύση συνολικά: τον ενεργειακό εφοδιασμό, την ενεργειακή ασφάλεια και την ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης! Που περνάει από την Ανατολική Μεσόγειο, όπου υπάρχουν τεράστια κοιτάσματα. Και μεγάλο μέρος τους βρίσκεται σε ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ».

Στη συνέχεια, όπως και ο Κώστας Καραμανλής σε πρόσφατη ομιλία του, αναφέρθηκε στον Χάρτη της Σεβίλης και σημείωσε πως «φτάσαμε στο σημείο να μας παραπέμπει η Κομισιόν, γιατί δεν εφαρμόζουμε τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό, για να μην “ερεθίσουμε” την Τουρκία». «Μοιάζουμε να εγκαταλείπουμε το Διεθνές Δίκαιο που κατοχυρώνει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα», είπε ακόμα, ενώ σημείωσε χαρακτηριστικά: «Δεν με τρομάζει η Τουρκία. Με τρομάζει που εμείς έχουμε χάσει την “πυξίδα” μας!». Επανήλθε δε στην προειδοποίηση πως «το να πηγαίνουμε για “Πρέσπες Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου”, δεν είναι εξωτερική πολιτική».

Στο στόχαστρο το ΥΠΕΞ

Αφησε και νέες αιχμές κατά του Γ. Γεραπετρίτη, διερωτώμενος «αν πράγματι συζητιέται κάθε φορά μεταξύ των δύο ΥΠΕΞ η επίλυση της μίας και μόνης διαφοράς, που δημόσια η Τουρκία δεν αποδέχεται, τότε τι συζητάνε κάθε τόσο οι Γεραπετρίτης - Φιντάν;». Επανέλαβε δε πως, με την αναφορά του ίδιου του Υπ.Εξ. στη λέξη «μειοδότης» στέλνει έτσι το μήνυμα πως «άρχισαν πλέον να σβήνονται οι κόκκινες γραμμές μας». «Γι’ αυτό και μόνον έπρεπε ο υπουργός Εξωτερικών να πάει σπίτι του», σημείωσε. Για τα «ήρεμα νερά» είπε πως αυτό που κέρδισε η Τουρκία είναι ότι «προσπαθεί να επιβάλει στην πράξη το τουρκολιβυκό μνημόνιο έξω από την Κάσο».

Ο πρώην πρωθυπουργός σημείωσε πως ουσιαστικά «εφαρμόζουμε στην πράξη το αντίθετο της αποτροπής: τον κατευνασμό». Αναφέρθηκε εκ νέου στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο και διερωτήθηκε με το βλέμμα στο ΥΠΕΞ: «γιατί ενημέρωσε το ιταλικό πλοίο την Τουρκία για εργασίες σε διακηρυγμένη ελληνική ΑΟΖ; Ξέρει μήπως κάποιος από την ελληνική κυβέρνηση να μας πει ή... “όλα καλά;”».

Είπε ακόμα ότι «στέλνουμε το μήνυμα στην Τουρκία ότι δεν θα αντιδράσουμε, αν καταπατήσουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα» και συμπλήρωσε πως «το πιο ταπεινωτικό» είναι ότι η Ελλάδα ψήφισε τον Τούρκο διπλωμάτη κ. Σινιρίογλου ως νέο γενικό γραμματέα του ΟΑΣΕ.

Συνέχισε με αιχμές, θέτοντας το εξής ερώτημα: «Αληθεύει ότι ήταν η Ελλάδα που αποφάσισε, που πίεσε και τελικά επέβαλε στην Κύπρο να αποδεχτεί και να υπερψηφίσει την υποψηφιότητα Σινιρίογλου, ναι ή όχι;». Αναφερόμενος, εξάλλου, στο Κυπριακό, είπε πως «αφήσαμε την Κύπρο μόνη της».

Με εξίσου επικριτικό τρόπο αναφέρθηκε και στην Αλβανία και στο Μακεδονικό.

Τέλος, σημείωσε, δίνοντας έτσι και μια απάντηση στον πρωθυπουργό, πως «το ερώτημα δεν είναι “ειρήνη ή πόλεμος”» και ότι «αυτό είναι ψευτοδίλημμα». Ο Αντ. Σαμαράς υπογράμμισε πως «πρώτος απεύχομαι τον πόλεμο» και ότι «για αυτό είναι αντίθετος με τον “κατευνασμό”, που συνήθως φέρνει τον πόλεμο». «Η ειρήνη είναι ευθύνη», είπε ακόμα, και κατέληξε λέγοντας ότι «όποιος αγαπά την ειρήνη, δεν επιλέγει τον κατευνασμό» και ότι η ειρήνη «δεν υπηρετείται με... διακηρύξεις “φιλίας” προς κράτη “ταραχοποιούς”», ούτε «με υποκλίσεις απέναντι σε προκλήσεις».

Ουδέν σχόλιον, ήταν η αντίδραση της κυβέρνησης.

Πυρά και για το Προσφυγικό

Ο Αντ. Σαμαράς αναφέρθηκε και στο Προσφυγικό, επαναφέροντας τη σκληρή γραμμή του, και είπε ότι «με την εκλογή Τραμπ, είναι η ώρα να κλείσουν ουσιαστικά τα σύνορα και να ξεκινήσουν οι επαναπροωθήσεις των παράνομων στις χώρες προέλευσής τους. Κι όχι να χορηγούμε αφειδώς άσυλο, ώστε να παρουσιάζουμε, τάχα, μείωση ροών...!».

Ειδικά με αφορμή την κατάσταση στη Συρία, άφησε αιχμές για την αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης, λέγοντας: «Στη Συρία έπεσε ένα καθεστώς, αλλά άνοιξε “ο ασκός του Αιόλου”. Κι εμείς εδώ... πανηγυρίζουμε!». Επιπλέον, επισήμανε πως «γίνονται σεισμικές αναταράξεις στη Μέση Ανατολή κι εμείς απλώς δεν υπάρχουμε».