Ομολογία για αποστολή όπλων στην Ουκρανία μέσω Αλεξανδρούπολης

«Στρατιωτικός εξοπλισμός έχει επίσης σταλεί στην Ουκρανία μέσω της Αλεξανδρούπολης, σύμφωνα με αμυντικές πηγές». Με αυτή τη φράση, η οποία αποτελεί μέρος ενός εκτενούς άρθρου που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του Institute of Current World Affairs, ο Στίβεν Τέιγκλ, λογογράφος του τέως Αμερικανού πρέσβη στη χώρα μας, Τζέφρι Πάιατ, καρφώνει άθελά του την κυβέρνηση, καθώς διαψεύδει εμμέσως τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις περί μη εμπλοκής του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης στη μεταφορά όπλων στην Ουκρανία.

Στο άρθρο του ο Στίβεν Τέιγκλ προσπαθεί να αποσαφηνίσει τον ρόλο του «πρέσβη Πάιατ» στην αναβάθμιση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, κάνοντας παράλληλα και μια ιστορική αναδρομή στις σχέσεις αυτές. Ως γνωστόν, το όνομα του Τζέφρι Πάιατ συνδέεται τόσο με την αναβάθμιση των σχέσεών μας με τις ΗΠΑ όσο και με την παρουσία του αμερικανικού παράγοντα στην Ουκρανία, καθώς αποτέλεσε τον άνθρωπο-κλειδί στην ουκρανική κρίση του 2014, ενώ παράλληλα, χωρίς αμετροέπεια, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως ήταν και ο «αρχιτέκτονας» των δύο πρόσφατων και αναβαθμισμένων αμυντικών συμφωνιών της χώρας μας με τις ΗΠΑ.

Σχεδιασμοί του ΝΑΤΟ

Ο Τζέφρι Πάιατ από την επομένη κιόλας της κατάθεσης των διαπιστευτηρίων του στην Ελληνική Δημοκρατία έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την προοπτική ένταξης του λιμένα της Αλεξανδρούπολης στον στρατηγικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, χωρίς τότε να είναι κανείς σε θέση να αντιληφθεί τον ρόλο που θα διαδραμάτιζε τελικά και στον πρόσφατο πόλεμο στην Ουκρανία.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Τζέφρι Πάιατ ήταν ο Αμερικανός πρεσβευτής που επισκέφτηκε τις περισσότερες φορές την πόλη της Αλεξανδρούπολης (πάνω από πέντε), ενώ έπειτα από δίκη του επιμονή και καθοδήγηση ολοκληρώθηκαν στον λιμένα έργα ύψους 2,3 εκατ. ευρώ, που κατέστησαν το λιμάνι προσβάσιμο σε μεγάλα πολεμικά πλοία. Αυτά τα πλοία σήμερα μεταφέρουν πολεμικό υλικό και στρατιώτες που, όπως φαίνεται, δεν διοχετεύονται μόνο στον ανατολικό βραχίονα του ΝΑΤΟ αλλά μέρος αυτού του οπλισμού καταλήγει και στην εμπόλεμη ζώνη της Ουκρανίας.

Το γεγονός πως το ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί ως ορμητήριο το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για τη διευκόλυνση των στρατιωτικών επιχειρήσεων της Συμμαχίας δεν «ενθουσιάζει» το σύνολο των Εβριτών, καθώς εγείρονται πολλά ερωτήματα αναφορικά με την ασφάλεια της χώρας μας. Ομως κατά τον Τέιγκλ, η Θράκη και συγκεκριμένα η πόλη της Αλεξανδρούπολης φαίνεται πως μετατρέπεται σε ένα κομβικό σημείο ύψιστης γεωστρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Η στιγμή που η Ελλάδα, λοιπόν, κατά την ανάγνωση Τέιγκλ, μέσω της αμερικανικής βάσης εντός του εμπορικού λιμένα της Αλεξανδρούπολης, καλείται να παίξει καθοριστικό ρόλο για την ασφάλεια των ανατολικών χωρών της Βαλκανικής Χερσονήσου βρίσκει τον «αρχιτέκτονα» αυτού του σχεδιασμού στο απόγειο της διπλωματικής του καριέρας.

Ομόθυμη μεταστροφή

Ο Τζέφρι Πάιατ, όπως είναι γνωστό, αποτελεί πια το νούμερο «4» του αμερικανικού ΥΠΕΞ, υπεύθυνος για το ενεργειακό χαρτοφυλάκιο, γεγονός που αποδεικνύει επίσης πως οι «υποθέσεις» του με την Ελλάδα δεν έχουν κλείσει ακόμη. Αξίζει ακόμη να σημειωθεί πως στο ίδιο άρθρο ο στενός συνεργάτης του Τζέφρι Πάιατ επιβεβαιώνει τα όσα είχε γράψει παλαιότερα και η «Εφ.Συν.» σχετικά με την επιτυχημένη «επιχείρηση» Πάιατ να μεταστρέψει την πολιτικο-οικονομική ελίτ της περιοχής από φιλορωσική σε φιλοαμερικανική.

Μάλιστα η συγκεκριμένη μεταστροφή ήταν τόσο αστραπιαία και ομόθυμη που έκανε τους ίδιους ανθρώπους που κάποτε έστηναν φιλορωσικά μνημεία, υπέγραφαν μνημόνια συνεργασίας με την προσαρτημένη Κριμαία και φιλοξενούσαν στις παρελάσεις των εθνικών επετείων ρωσικά στρατιωτικά τάγματα, τώρα να ομνύουν μπροστά στην ανάγκη τού «Καλώς ήρθε το δολάριο» («Εφ.Συν.» 8.3.2022, «Ανθιμος και τοπικές αρχές της Αλεξανδρούπολης... χορεύουν στον ρυθμό των ΗΠΑ»).