Δεν είναι μόνο η έντονη πίεση στην οποία βρίσκεται η κυβέρνηση μετά το καταστροφικό καλοκαίρι και το ζήτημα της αντιμετώπισης των πυρκαγιών που έπληξε σοβαρά την εικόνα της. Δεν είναι μόνο η πίεση λόγω των κυβερνητικών ευθυνών στο μέτωπο της πανδημίας και των συνεπειών της στην οικονομία, αλλά και του ζητήματος της ακρίβειας που έχει στόχο κατευθείαν την τσέπη των πολιτών. Είναι και το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται ήδη στη Θεσσαλονίκη για τη ΔΕΘ, όντας, εκτός των άλλων, και εκτεθειμένος απέναντι στο εσωτερικό του κόμματός του, μετά το φιάσκο του ανασχηματισμού.
Σε όλες τις περιπτώσεις άσκησης πολιτικής, ο πρωθυπουργός έχει το περιθώριο να επιχειρήσει να ρίξει τις ευθύνες στους υπουργούς του, κάτι που έκανε για παράδειγμα στο θέμα της πανδημίας, με την αλλαγή ολόκληρης της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας. Σε ένα φιάσκο ανασχηματισμού, όμως, οι ευθύνες συγκεντρώνονται αποκλειστικά στον ίδιο, εξ ου και, όσο και αν ο Κυρ. Μητσοτάκης επιχείρησε να τις ρίξει στην αντιπολίτευση, δεν κατάφερε να γλιτώσει το σοβαρό τραύμα στην εικόνα του προσωπικά.
Αλλά αυτό που τελικά κατάφερε, ήταν να προκαλέσει ένα μεγάλο κύμα έντονης δυσαρέσκειας μέσα στο κόμμα του και ειδικά στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, όπου πολλοί βουλευτές εξακολουθούν να νιώθουν αποκομμένοι από τη διακυβέρνηση του «επιτελικού κράτους». Πολλά μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας είδαν το, τρίτο στη σειρά, τρένο ανασχηματισμού να περνάει από μπροστά τους και οι ίδιοι να μην είναι μέσα, ενώ έντονη δυσφορία επικρατεί και σε κάποιους από αυτούς που βρέθηκαν εκτός κυβέρνησης και οι οποίοι δεν κατάλαβαν καν από πού τους ήρθε.
Και μπορεί ο πρωθυπουργός να υπουργοποίησε πέντε βουλευτές (μεταξύ των οποίων βέβαια και ο εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας και ήδη μια φορά υπουργός, Τάκης Θεοδωρικάκος), με στόχο να κατευνάσει την γκρίνια στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά δεν περνάει απαρατήρητο μέσα στο κόμμα ότι ταυτόχρονα έθεσε εκτός κυβέρνησης τέσσερις άλλους βουλευτές. Επομένως, το μήνυμα περί αξιοποίησης βουλευτών δεν πέρασε τελικά ποτέ στο εσωκομματικό ακροατήριο, όπου παρατηρείται όχι μόνο δυσαρέσκεια, αλλά και εκνευρισμός με τις επιλογές και τους χειρισμούς του πρωθυπουργού, παρότι αυτός δεν εκφράζεται δημόσια.
Για την ακρίβεια, υπάρχουν πολλά στελέχη της Ν.Δ. που σε κανέναν από τους τρεις ανασχηματισμούς που έχει κάνει μέχρι σήμερα ο Κυρ. Μητσοτάκης (Αύγουστος 2020, Ιανουάριος 2021, Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2021) δεν έχουν καταλάβει γιατί τους έκανε ο πρωθυπουργός, τι ήθελε να πετύχει και τι μήνυμα ήθελε να περάσει. Το βέβαιο είναι ότι πολλοί μέσα στη Ν.Δ. δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι την απόπειρα υπουργοποίησης του πρώην υπουργού Αμυνας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Ευάγγελου Αποστολάκη. Ταυτόχρονα, προκλητική φαίνεται στα μάτια βουλευτών της Ν.Δ. η μεταγραφή υπουργού από την Κύπρο (όπως έγινε στην περίπτωση του Χρήστου Στυλιανίδη), αντί της αξιοποίησης προσώπου από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος.
Και μάλιστα, όταν -όπως «γαλάζια» στελέχη παρατηρούν- τρεις μεγάλες περιοχές, όπως η Ηλεία, η Λάρισα και η Θράκη, δεν εκπροσωπούνται μέσω υπουργών στην κυβέρνηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την προσπάθεια διείσδυσης στα τοπικά εκλογικά ακροατήρια. Απαρατήρητη δεν έχει περάσει και η αποπομπή από την κυβέρνηση και αντικατάσταση του Κώστα Βλάση, έως τότε υφυπουργού Εξωτερικών, αρμόδιου για τον απόδημο Ελληνισμό, κάτι που δίνει την εντύπωση στο εσωτερικό του κόμματος ότι η κυβέρνηση, η οποία πόνταρε εκλογικά στους απόδημους (για την ψήφο των οποίων ψηφίστηκε επί Ν.Δ. ο σχετικός νόμος), τώρα έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά.
Υπήρξε, βέβαια, η υπουργοποίηση των πέντε βουλευτών, η οποία εμφανίστηκε να έχει κυρίως γεωγραφική στόχευση, όπως λ.χ. η υπουργοποίηση του βουλευτή Εύβοιας Σίμου Κεδίκογλου, η οποία ήρθε μετά τις κυβερνητικές ευθύνες για την πύρινη καταστροφή στην εκλογική του περιφέρεια. Ομως ο κ. Κεδίκογλου δεν είναι απλώς βουλευτής Εύβοιας, αλλά ένα στέλεχος, που έχει συνδέσει την πορεία του με την περίοδο της διακυβέρνησης Σαμαρά. Και, αν συνδυαστεί και το γεγονός της υπουργοποίησης του επίσης σαμαρικού βουλευτή Ανδρέα Κατσανιώτη, ο οποίος δεν ήταν ο πρώτος σε σταυρούς στην Αχαΐα αλλά ο δεύτερος, γίνεται αντιληπτό ότι υπήρξε μια προσπάθεια του Κυρ. Μητσοτάκη να εξευμενίσει τη σαμαρική πτέρυγα -κάποιοι λένε και λόγω επικείμενων εκλογών, όποτε και αν γίνουν-, με την οποία ο πρωθυπουργός βρέθηκε σε μεγάλη απόσταση, μετά τα απανωτά μετεκλογικά «αδειάσματα» του στον Αντώνη Σαμαρά.
Αλλά σίγουρα η κεντρική κίνηση που σημαδεύει τον ανασχηματισμό και σηματοδοτεί την ακροδεξιά κυβερνητική στροφή είναι, βέβαια, η τοποθέτηση του καθαρόαιμου ακροδεξιού και τρίτου υπουργού προερχόμενου από τον ΛΑΟΣ, Θάνου Πλεύρη, στη θέση του υπουργού Υγείας. Μάλιστα, δεν παρέλειψε να τη σχολιάσει και ο -πάντα πιστός στη θεωρία της «γαλάζιας πολυκατοικίας»- παλιός αρχηγός του, Γιώργος Καρατζαφέρης, και, παρότι ο ίδιος βρίσκεται πια εκτός πολιτικής σκηνής, να πει ότι οι άλλοτε στενοί συνεργάτες του «σήμερα κυβερνάνε τον τόπο».
