139 χρόνια ύστερα από τους αιματοβαμμένους αγώνες των εργατών στο Σικάγο με βασικό αίτημα το 8ωρο και πάνω από μισό αιώνα από τη δεκαετία 1960-1970 που σηματοδότησε τις μεταπολεμικές εργατικές κατακτήσεις στην Ευρώπη, ο τροχός της Ιστορίας φαίνεται να παίρνει «ανάποδες στροφές».
Καθώς από τις «ήπιες» πλην συστηματικές πολιτικές λιτότητας στο εισόδημα των εργαζομένων και «ευελιξίας» στις εργασιακές σχέσεις μέχρι και την κρίση του 2008, περάσαμε στις πιο σκληρές και κατά περίπτωση ακραίες μορφές ύστερα από το 2008 και μέχρι σήμερα οι μεταπολεμικές κατακτήσεις, ακόμη και η βασική κατάκτηση του Σικάγου, το 8ωρο, αμφισβητούνται ευθέως και καταργούνται σε δόσεις.
Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό διεθνές παράδειγμα αυτής της ιστορικής άμπωτης από ό,τι η Ευρώπη: στην κοιτίδα των μεταπολεμικών κοινωνικών και εργατικών κατακτήσεων και της κορωνίδας τους, του κοινωνικού κράτους, πνέουν ισχυροί έως θυελλώδεις αντίθετοι άνεμοι.
Εντός της Ευρώπης, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που «συγχωνεύει» τις αρνητικές επιδόσεις σε ζητήματα εργατικού εισοδήματος και εργασιακών σχέσεων τόσο της Δυτικής όσο και της Κεντροανατολικής Ευρώπης, συχνά δε και ευρωπαϊκών χωρών εκτός Ε.Ε.
Μια τέτοια απόδειξη ήταν τα στοιχεία χθεσινής ανακοίνωσης της Eurostat για την εργασία τα Σαββατοκύριακα – κλασική απόδειξη υπερεργασίας για να καλυφθούν τα κενά ενός καχεκτικού εισοδήματος ή και υψηλού βαθμού εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Σχεδόν σε όλα τα υπόλοιπα ζητήματα, η Ελλάδα μοιράζεται τις ντροπιαστικές 3 ή στην καλύτερη περίπτωση 5 χειρότερες θέσεις της λίστας των ευρωπαϊκών χωρών: είναι προτελευταία, με τελευταία τη Βουλγαρία, στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης (PPS), τελευταία στο ποσοστό εργαζομένων που καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις, αλλά πρώτη στον εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας.
Σε θέματα εισοδήματος και εργασιακών σχέσεων η Ελλάδα είναι η «ειδική περίπτωση», που προπορεύεται σε αρνητικές επιδόσεις, σε μια Ε.Ε. που σε αυτά τα θέματα μετατοπίζεται ταχύτατα προς τα δεξιά. Είναι το εργασιακό «κάτεργο» της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Το ερώτημα λοιπόν που καλούνται να απαντήσουν κυβέρνηση, κόμματα της αντιπολίτευσης και συνδικάτα είναι πότε η εργασία στην Ελλάδα θα βγει από τα μνημόνια;
Η κυβέρνηση έχει μεταθέσει τον χρόνο που θα ισχύσουν ξανά πλήρως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, περιλαμβάνοντας και την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, για το 2028, πέρα από τα χρονικά όρια της δικής της ευθύνης. Επτά χρόνια μετά τη συμφωνία του 2018 για την έξοδο από τη μνημονιακή επιτήρηση, αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας