Η ανάπτυξη ήρθε –αν πιστέψουμε τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις– αλλά όχι για να... μείνει. Σειρά ευνοϊκών συγκυριών, με πιο σημαντική τον πακτωλό πόρων του Ταμείου Ανάπτυξης, αλλά και τον υψηλό πληθωρισμό, ευνόησαν την αύξηση του ΑΕΠ στα χρόνια μετά την πανδημία σε ρυθμούς ψηλότερους από τον μέσο ευρωπαϊκό. Ωστόσο, ο κατάλογος των παθογενειών αυτής της ανάπτυξης γίνεται με την πάροδο του χρόνου διαρκώς πιο μακρύς.
Αυτός ο κατάλογος πρέπει να εμπλουτιστεί με ακόμη μία συνιστώσα: την ανυπαρξία έρευνας, αλλά και ουσιαστικής μέριμνας για την έρευνα. Δεν πρόκειται για το γεγονός ότι η Ελλάδα ξεκινάει σε αυτόν τον τομέα από πολύ πίσω, αλλά για το ακόμη πιο αποκαρδιωτικό γεγονός ότι δεν έχει καν λύσει τα θεμελιώδη προβλήματα ώστε να ελπίζουμε σε μια επιτάχυνση που θα καλύψει στοιχειωδώς το χαμένο έδαφος.
Ο ιδιωτικός τομέας έτσι κι αλλιώς δεν είναι... μαθημένος να σπαταλάει χρήματα γι’ αυτόν τον σκοπό. Το αποτέλεσμα είναι ότι όλα τα ενδιάμεσα προϊόντα και ιδιαίτερα όσα ενσωματώνουν νέες τεχνολογίες και υψηλή προστιθέμενη αξία έρχονται απέξω. Γαντζωμένος στην κρατική «προστασία» και διαψεύδοντας την επαγγελία περί ψηφιακής αναβάθμισης και μετάβασης, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ο ιδιωτικός τομέας κάνει τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης τζίρο και κέρδη.
Οσο για το κράτος, αυτό επίσης δεν μπορεί παρά να τηρεί τις ελληνικές... παραδόσεις. Αυτό που απασχολεί είναι ποιος υπουργός, υφυπουργός ή γενικός γραμματέας θα επιλέξει κάποιον «δικό του» για επικεφαλής σε ερευνητικό ίδρυμα και με τι ύψος κονδυλίων θα «προικιστεί» το ίδρυμα στο οποίο τίθεται επικεφαλής ώστε να ευδοκιμήσουν οι κατάλληλες «δουλειές»...
Ετσι, δεν εκπλήσσουν καθόλου τα ευρήματα του ρεπορτάζ της «Εφ.Συν.»: παραγοντισμοί και παρεμβάσεις υπέρ «ημετέρων», είλωτες ερευνητές χωρίς δικαιώματα, απορίες για το «πού πάνε τα λεφτά» των επιχορηγήσεων, ανυπαρξία στρατηγικής που να κινητοποιεί αποτελεσματικά χρηματικούς και ανθρώπινους πόρους.
Ολα αυτά προκαλούν ακόμη μία καταστροφή: απογοητεύουν και διώχνουν πραγματικά άξιους επιστήμονες, με διεθνή εμβέλεια και κύρος, που έρχονται στην Ελλάδα για να προσφέρουν και να αναβαθμίσουν την έρευνα και, γρηγορότερα ή αργότερα, παραιτούνται, φεύγουν ή εξοστρακίζονται πέφτοντας πάνω σε «ημετέρους» με ισχυρές «πλάτες».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας