Πού πάνε τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης;

Ολες οι μεγάλες προσδοκίες έχουν ήδη διαψευστεί. Παρά τις μεγάλες, γενναιόδωρες δόσεις διαφάνειας στην εκταμίευση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης, το μεγαλύτερο μέρος των πόρων που η Ε.Ε. δανείζεται με πράσινα ή συμβατικά ομόλογα σκορπίζεται σε αμφίβολης αποδοτικότητας προγράμματα.

Η έκθεση του ελληνικού Ελεγκτικού Συνεδρίου επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές: μεγάλο μέρος των πόρων του ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης μπορεί να χάνεται σε μαύρες τρύπες: Ενάμιση χρόνο πριν από τη λήξη της προγραμματικής περιόδου έχει εκταμιευτεί μόλις το 50% της συνολικής χρηματοδότησης, ενώ η πραγματική απορρόφηση είναι κάτω από 25%.

Οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση των έργων κρύβονται με το τρικ της απένταξης και επανένταξής τους, συχνά με νέα προκήρυξη για δεύτερη, τρίτη ή και τέταρτη φορά. Αυτό εξελίσσεται σε έναν ενοχλητικό κανόνα για τα έργα που φιγουράρουν στις χρηματοδοτήσεις του Ταμείου Ανάκαμψης.

Αλλά, μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και τον τσακώσαμε. Για λόγους που δεν εξαρτώνται από τις προθέσεις και τους ηθικούς κώδικες αυτής της ελληνικής κυβέρνησης, το εγχώριο Ελεγκτικό Συνέδριο αποκαλύπτει ένα «βασίλειο» αδιαφάνειας, ρεμούλας και κατασπατάλησης πόρων.

Και είναι βέβαιο ότι η εικόνα αντιπαραγωγικής κατασπατάλησης των ευρωπαϊκών πόρων θα επιβεβαιωθεί από τα πορίσματα του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου. Που δεν θα αφορούν μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Ιταλία, την Ισπανία ή τον μεγάλο ασθενή της Ε.Ε., τη Γερμανία.

Ομως, η χρονιά που μόλις άρχισε είναι ιδιόμορφη. Εχει κάτι μοναδικό. Είναι η χρονιά που θα κριθεί αν κάποια από τα ευρωπαϊκά κονδύλια δεν θα εκταμιευτούν τελικά στις χώρες της Ε.Ε., γιατί τα έργα που υποτίθεται ότι θα χρηματοδοτούνταν ήταν μια φούσκα, ένα πουκάμισο αδειανό. Το 2025 είναι η χρονιά που Βρυξέλλες και Αθήνα είναι υποχρεωμένες να πουν τι θα καεί και τι θα διασωθεί από την εικονική πραγματικότητα Μητσοτάκη. Το ελληνικό Ελεγκτικό Συνέδριο προειδοποιεί για το τι μπορεί να εξαερωθεί από τη φούσκα Μητσοτάκη.