Τι μεσολαβεί ανάμεσα στη δημοπράτηση ενός δημόσιου έργου και στην παράδοσή του στο κοινό; Πολύς χρόνος και πολύ χρήμα. Δεν υπάρχει δημόσιο έργο στην ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας που να έχει παραδοθεί από τους εργολάβους που το ανέλαβαν στον συμφωνημένο χρόνο και στο συμφωνημένο κόστος.
Το μετρό Θεσσαλονίκης, για το οποίο επαίρεται η κυβέρνηση, παρά το μικρό μήκος του, είναι χαρακτηριστική περίπτωση σπατάλης χρόνου και χρήματος. Αν και οι Θεσσαλονικείς έχουν κάθε λόγο να το χαίρονται, η ολοκλήρωσή του κόστισε 30 χρόνια και 3 δισ. ευρώ στους Ελληνες φορολογούμενους, ποσό πολλαπλάσιο του αρχικού προϋπολογισμού.
Ακόμη πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι το μετρό της Αθήνας. Εδώ και 40 χρόνια αναπτύσσεται προς όλες τις κατευθύνσεις του λεκανοπεδίου. Σκάβεται και εδραιώνεται ήδη η 4η γραμμή, που θα ενώσει το Πάρκο Γουδή με το Αλσος Βεΐκου. Αλλά σε όσα έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες στα έγκατα της Αθήνας εμπλέκονται, εναλλάσσονται και ανταγωνίζονται λίγοι συγκεκριμένοι κατασκευαστικοί όμιλοι που έχουν τεχνογνωσία και επάρκεια.
Με λίγα λόγια, ο υπόγειος κόσμος του μετρό είναι μικρός, όλοι οι εμπλεκόμενοι γνωρίζονται μεταξύ τους κι επομένως είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να περάσουν απαρατήρητα τα μικρά και μεγάλα ροκανίσματα χρόνου και χρήματος στην εκτέλεση κάθε έργου. Ιδιαίτερα αν χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκούς πόρους.
Η κατασκευαστική κοινοπραξία που έχει αναλάβει τη γραμμή 4 του αθηναϊκού μετρό, αρχικού προϋπολογισμού 1,3 δισ. ευρώ, έχει ευεργετηθεί με διάφορους τρόπους από αυτή την κυβέρνηση από το 2021, οπότε ανέλαβε το έργο, έχοντας μάλιστα εισπράξει προκαταβολές και μπόνους σχεδόν 190 εκατ. ευρώ.
Παρά την κρατική «ευεργεσία», η εργολαβία της γραμμής 4 μετράει καθυστέρηση εκτέλεσης άνω των δύο ετών. Οι Αθηναίοι δεν πρόκειται να δουν συρμό στις ράγες της πριν από το 2031.
Αλλά αυτή η εξόφθαλμη αστοχία χρόνου αναγκάζει τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες παρακολούθησης των έργων που χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε. να κρατήσουν τα στοιχειώδη προσχήματα. Ακόμη κι αν πρέπει να αμφισβητήσουν μια απόφαση υπουργού, όπως αυτή του κ. Σταϊκούρα, που δικαίωνε εν μέρει την αδιαφανή διαχείριση της κρατικής προκαταβολής από την ιδιωτική κοινοπραξία. Αυτό σηματοδοτεί η απειλή «προστίμου» πολλών εκατομμυρίων στην εταιρεία που διαχειρίζεται την ανάπτυξη του μετρό.
Αν ήταν μεμονωμένη περίπτωση, ίσως δεν θα είχε αξία να ασχοληθούμε. Δυστυχώς, είναι ο επικίνδυνος, αυτοκαταστροφικός κανόνας για τα δημόσια έργα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας