Ο ιστός της αράχνης

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Αλλά στην περίπτωση των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές για το τρίτο Μνημόνιο δεν φτάσαμε ακόμη στο πρωί για να καταλάβουμε τι θα ακολουθήσει. Η εμπλοκή στα τυπικά είναι αρκετή για να δείξει τις διαθέσεις των συνομιλητών της ελληνικής πλευράς.

Τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας έπρεπε να έχουν έρθει ή να βρίσκονται στον δρόμο. Αντ' αυτού όμως άρχισαν τα προσκόμματα. Το ΔΝΤ θέλει ειδική πρόσκληση για να στείλει τους εκπροσώπους του, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν θα στείλει τους δικούς της αν δεν λυθεί το ζήτημα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η κυβέρνηση τρέχει για να προλάβει, καθώς επιθυμεί το γρηγορότερο δυνατό -το αργότερο ώς τις 20 Αυγούστου δηλαδή- η συμφωνία να έχει υπογραφεί.

Σε όλα αυτά θα μπορούσε να δει κάποιος παιχνίδια τακτικής από την πλευρά των δανειστών. Η αλήθεια, όμως, είναι κάπως διαφορετική. Αυτό που γίνεται τώρα απλώς υπογραμμίζει ποιος έχει το πάνω χέρι σ' αυτήν τη διαδικασία.

Οι δανειστές δεν πρόκειται ποτέ να απαρνηθούν αυτόν τον ρόλο. Κι αυτό που θέλουν να δείξουν με τη στάση τους, πριν ακόμη πατήσουν το πόδι τους σε ελληνικό έδαφος, είναι απλό: από τη στιγμή που η Ελλάδα έχει την ανάγκη τους θα ακολουθεί τον ρυθμό που θέλουν εκείνοι. Το έργο το έχουμε ξαναδεί...

Καλώς εχόντων των πραγμάτων, οι διαπραγματεύσεις θα ξεκινήσουν τη Δευτέρα. Αλλά ο κοινοτικός επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί εκτιμά πως δεν θα ολοκληρωθούν νωρίτερα από τα τέλη Αυγούστου. Γι' αυτό άλλωστε ήδη ξεκίνησαν οι συζητήσεις για νέο δάνειο-γέφυρα προς τη χώρα μας, ώστε να ανταποκριθεί στις χρηματοδοτικές ανάγκες της, αφού δεν προβλέπεται να εισπράξει σύντομα στο πλαίσιο του τρίτου Μνημονίου.

Ολα αυτά περισσότερο θυμίζουν έναν ιστό της αράχνης που υφαίνεται προσεκτικά για να μας... αγκαλιάσει από όλες τις πλευρές. Ελπίζουμε η κυβέρνηση να το λαμβάνει αυτό σοβαρά υπόψη της και να έχει προβλέψει τι θα κάνει προτού εμφανιστεί η ίδια η αράχνη...