Το μεγάλο καλοκαίρι της Κεντροαριστεράς

Το περσινό ήταν ένα σημαδιακό καλοκαίρι για τη χώρα. Δημοψήφισμα, πολύωρες διαπραγματεύσεις και τελικά η υπογραφή της συμφωνίας της κυβέρνησης με τους δανειστές στην εκπνοή του χρόνου.

Εύλογο ήταν οι ραγδαίες αυτές εξελίξεις να μην αφήσουν περιθώρια για άλλου είδους διεργασίες σε επίπεδο κομματικών επιτελείων.

Το φετινό καλοκαίρι πάντως προδιαγράφεται μακρύ και καθοριστικό για την τύχη της Κεντροαριστεράς, η οποία έτσι κι αλλιώς έχει εκκινήσει διαδικασίες για την ανασυγκρότηση και ενοποίησή της. Αν η κατάληξη θα είναι ευτυχής και η επιθυμητή για τους συμμετέχοντες, ουδείς είναι σε θέση να το γνωρίζει και το ρίσκο μιας πρόβλεψης τούτη την ώρα θα ήταν μεγάλο.

Ηγετικό ρόλο στις σχετικές συζητήσεις διαδραματίζει το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη με τη Φώφη Γεννηματά, έχοντας βασικό συνομιλητή της το Ποτάμι και τον Σταύρο Θεοδωράκη.

Στις διαβουλεύσεις μετέχουν επίσης η ΔΗΜΑΡ του Θανάση Θεοχαρόπουλου, οι Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία και μερικοί ακόμη πολιτικοί σχηματισμοί είτε όμιλοι σκέψης (π.χ. το Δίκτυο της Αννας Διαμαντοπούλου).

Ο Γιώργος Παπανδρέου και το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών προς το παρόν (;) απέχουν, όμως ο πρώην πρωθυπουργός, έστω αυτόνομα, κινείται ιδιαίτερα δραστήρια, με περιοδείες σε όλη τη χώρα και συχνή παρουσία στα ΜΜΕ.

Στοιχείο που τον διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους, προκαλώντας την αντίδρασή τους, είναι η μη απόρριψη σύμπλευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον όρο να προκύψουν πολιτικές συμπτώσεις στα ζητήματα αιχμής.

Γεφυροποιητικό παράγοντα στη μέχρι στιγμής δύσκολη συνεννόηση ανάμεσα στην κ. Γεννηματά και τον κ. Θεοδωράκη αποτελεί η Επιτροπή Διαλόγου που έχουν συστήσει η Δημοκρατική Συμπαράταξη με το Ποτάμι.

Σκοπός είναι η διαμόρφωση μιας προγραμματικής ατζέντας για τις βασικές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.

Μάλιστα, σε περίπου δεκαπέντε ημέρες (3 ή 4 Ιουλίου) θα δοθεί στη δημοσιότητα το έργο της εν λόγω επιτροπής σε μορφή πορίσματος, το οποίο θα πρέπει να μελετήσουν στη Χαριλάου Τρικούπη και τη Σεβαστουπόλεως και ακολούθως να συμπεράνουν αν μπορεί να λειτουργήσει ως όχημα για την κοινή τους πορεία.

Πιθανή καταφατική απάντηση στο παραπάνω ερώτημα αφ’ ενός θα ανοίξει τον δρόμο για τη δημιουργία ενός νέου φορέα στον χώρο. Αφ’ ετέρου, θα οδηγήσει στην επόμενη εσωτερική μάχη ισχύος που αφορά την ανάδειξη του επικεφαλής του σχήματος με εκλογή από τη βάση.

Ωστόσο, κανένα από τα δύο κομβικά για την ολοκλήρωση του εγχειρήματος σημεία δεν είναι βέβαιο ότι θα γίνουν αποδεκτά με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην υπάρξουν ενστάσεις και νέα παρατράγουδα. Κι αυτό διότι, πρώτον, Γεννηματά και Θεοδωράκης ιεραρχούν με διαφορετικά κριτήρια τη μετεξέλιξη του ευρύτερου χώρου που εκπροσωπούν.

Οι σκέψεις του Σταύρου

Συνομοσπονδία με διατήρηση των υφιστάμενων κομματικών δομών θέλει η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Νέο κόμμα από το μηδέν με αυτοδιάλυση των υπαρχόντων προκρίνει ο επικεφαλής του Ποταμιού, ο οποίος παρ’ όλα ταύτα σταμάτησε να φλερτάρει με τη Ν.Δ. Πιστεύει δε ότι με παράκαμψη των «λοχαγών» των κομμάτων και χωρίς μηχανισμούς έχει τα εχέγγυα να βγει νικητής.

Δεύτερον, ακόμη κι αν βρεθεί η χρυσή τομή, ο ανταγωνισμός για την οριστική επικράτηση στο θέμα της αρχηγίας δεν αποκλείεται να επιφέρει πλήγματα ή ενδεχομένως να αφήσει εκτός νυμφώνος αμφότερους τους ενδιαφερομένους.

Ενα από τα «αουτσάιντερ», που αν το αποφάσιζε να βάλει υποψηφιότητα πληροί αρκετές προϋποθέσεις να «κλέψει» τη νίκη από το «τσεπάκι» των θεωρητικών «φαβορί» λογίζεται ο νεαρός ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, στέλεχος με σημαντική δύναμη στο κομματικό σύστημα.

Μπροστά σε αυτά τα σενάρια, η Φώφη Γεννηματά, όντας σε επαγρύπνηση, επιχειρεί να κρατήσει θερμή επαφή με το κομματικό ακροατήριο, πραγματοποιώντας επισκέψεις και ομιλίες σε όλη τη χώρα.

Ηδη ταξίδεψε τις προηγούμενες ημέρες στους Νομούς Εβρου, Ροδόπης, Ξάνθης και Καβάλας και έπεται συνέχεια περίπου ώς τα τέλη Ιουλίου σε Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησο, Δυτική Μακεδονία κ.α.

Για τους μη γνωρίζοντες δίνει την εντύπωση προγραμματισμού προεκλογικής περιόδου. Ομως επειδή οι εθνικές εκλογές απομακρύνθηκαν, η θερινή κάθοδος στον λαό πρέπει να συνδέεται με το σχέδιο επίσπευσης της διαδικασίας ανάδειξης αρχηγού (είτε της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είτε του νέου φορέα ανάλογα με τις εξελίξεις), το οποίο λέγεται ότι της εισηγείται ο πολύπειρος σε θέματα τακτικής Κώστας Λαλιώτης.

Ο Κώστας Σημίτης παρακολουθεί στενά τα δρώμενα του χώρου, πιέζει να υπάρξει ενότητα και βλέπει την ίδρυση ενός καινούργιου σοσιαλδημοκρατικού-μεταρρυθμιστικού φορέα ως μονόδρομο για να ξεπεραστεί η πολύπλευρη κρίση στη χώρα. Πάντως, δεν έχει φιλοδοξίες ούτε για μεταβατικός επικεφαλής ούτε για εγγυητής της διαδικασίας, όπως υπέδειξαν κάποιοι κύκλοι...

Οσον αφορά τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ποτέ δεν έκρυψε τη βαθιά του πεποίθηση για ένα κόμμα του «προοδευτικού Κέντρου» απαλλαγμένο από τη λαϊκιστική ρητορική του ΠΑΣΟΚ των περασμένων δεκαετιών, το οποίο δεν θα είχε πρόβλημα να δει να συνεργάζεται κυβερνητικά με «ιθύνουσα δύναμη» τη Ν.Δ. και φυσικά όχι με τον ΣΥΡΙΖΑ του «δημαγωγού» Αλέξη Τσίπρα.