Στροφή του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στις κοινωνικές ρίζες

Οπως, όμως, σημείωνε μιλώντας στην «Εφ.Συν.» έτερο μέλος (της πλειοψηφίας της Π.Γ.), «το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι στην κοινωνία» – άποψη που μάλλον συμμερίζεται και ο Σ. Φάμελλος, αν κρίνει κανείς από όσα είπε κλείνοντας τις εργασίες του συνεδρίου: «Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία (πρέπει) να αλλάξει και να είναι μαχητικά, δυναμικά και αποτελεσματικά δίπλα στον λαό της Ελλάδας».

Πρώτο μέτωπο, στο οποίο το κόμμα καλείται να δώσει το «παρών», είναι αυτό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μετά και την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε ξεκάθαρα λόγο για «λειτουργία των παραρτημάτων κολεγίων στην Ελλάδα, πίσω από τον ψεύτικο τίτλο των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Το ζήτημα δεν είναι νομικού χαρακτήρα. Είναι ένα καθαρό ζήτημα πολιτικής επιλογής και αφορά την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της ανώτατης παιδείας στη χώρα μας». Ταυτοχρόνως, ο μετασυνεδριακός ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει τη μάχη, όπως είπε ο πρόεδρός του, για «τα δημόσια αγαθά, όπως και για τα εργατικά δικαιώματα και για την πρόοδο της κοινωνίας». Και «στη συνταγματική αναθεώρηση θα μετρηθούν οι προοδευτικές δυνάμεις. Υγεία, ρεύμα, νερό, Παιδεία, αυτά είναι τα δημόσια αγαθά, μαζί με τα δικαιώματα της εργασίας. Και εκεί θα γίνει η πραγματική συζήτηση για το ποιος είναι προοδευτική δύναμη στη χώρα και ποιος είναι δίπλα στην πρόοδο και στον ελληνικό λαό».

Στο θέμα, δε, της άρσης μονιμότητας των δημόσιων υπαλλήλων, αφού διευκρίνισε ότι «χρειαζόμαστε μια Πολιτεία δίπλα στον πολίτη», είπε ότι αυτό δεν επιτυγχάνεται «με την άρση της μονιμότητας που θέλει να βάλει μπροστά ο κ. Μητσοτάκης θέτοντας στο στόχαστρο τους δημόσιους υπαλλήλους. Θέλετε να μιλήσουμε καθαρά; Γιατί το κάνει αυτό ο κ. Μητσοτάκης; Γιατί είναι ο τότε υπουργός της διαθεσιμότητας και ο τώρα πρωθυπουργός των ρουσφετιών και του πελατειακού κράτους. Εχει διπλασιάσει τους συμβασιούχους κατά τη δική του διακυβέρνηση», αντέτεινε επίσης.

Σε μετάβαση

Δύο ακόμη σημεία από την ομιλία Φάμελλου με το δικό τους, ιδιαίτερο ενδιαφέρον ήταν για τις συνεργασίες αλλά και για το νέο κόμμα: «Δεν θα κάνουμε πίσω εμείς στη στρατηγική των αναγκών της κοινωνίας, επειδή δεν αντέχουν οι ηγεσίες των άλλων κομμάτων», ανέφερε για το πρώτο, ενώ για το δεύτερο παρατήρησε: «Σε μετάβαση είμαστε. Σε αδράνεια δεν πρέπει να είμαστε. Αυτό είναι το συμπέρασμα και η εντολή των μελών. Ούτε σε αδράνεια ούτε σε ομηρία. Δεν θα καθυστερήσουμε την επανεκκίνηση. Την έχουμε λίγο αργήσει. Θα έπρεπε ίσως να έχουμε προλάβει τους προηγούμενους μήνες, αλλά η πολιτική ατζέντα ήταν πάρα πολύ μεγάλη, με πάρα πολλές πολιτικές υποχρεώσεις. Δεν θα σταματήσουμε, λοιπόν, ούτε τις κοινωνικές και πολιτικές συνεργασίες ούτε το φόρουμ διαλόγου ούτε θα σταματήσουμε την εκλογή των οργάνων και τη λειτουργία των οργανώσεων», κατέληξε.

Δεν ήταν, πάντως, μόνον ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. που ζητούσε επιστροφή στις (κοινωνικές) ρίζες. Η γραμματέας του κόμματος Ράνια Σβίγκου ζητούσε «να αναπτύξουμε ένα νέο, αριστερό, προοδευτικό όραμα για μια άλλη κοινωνία. Με κοινωνική δικαιοσύνη, με δικαιώματα, με ένα άλλο, περιβαλλοντικά βιώσιμο αναπτυξιακό μοντέλο. Με ένα άλλο Δημόσιο, προσανατολισμένο στον πολίτη, που να προσφέρει δωρεάν, ποιοτική Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια. Με συγκεκριμένες αιχμές και προτεραιότητες, όχι με ασαφείς διακηρύξεις. […] Μια πολιτική των “κοινών” αγαθών, στη στέγη, στην κοινωνική ασφάλιση, στον χρόνο εργασίας, στους μισθούς, παντού». Επίσης, ο εκπρόσωπος Τύπου Γιώργος Καραμέρος διεκδικούσε να μην είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. «κόμμα διαχείρισης της ήττας, ούτε μία συλλογικότητα επιφανών στελεχών που ψάχνουν την προσωπική δικαίωση».

Αλλά και ο Στέργιος Καλπάκης, αφού παρατήρησε ότι «χάσαμε την ψυχική σύνδεση με τα λαϊκά στρώματα», επεσήμανε χαρακτηριστικά: «Αν θέλουμε να κάνουμε μια νέα αρχή, οφείλουμε να αποκαταστήσουμε τους δεσμούς μας με τα λαϊκά στρώματα. Εκεί θα βρούμε τα υποκείμενα της αλλαγής. Θα τα βρούμε πάνω σε μηχανάκια με πακέτα στην άσφαλτο που καίει και στα κράνη που βράζουν. Θα τα βρούμε στα 12ωρα και τα 15ωρα ορθοστασίας στα beach bars, στις κουζίνες και στα ξενοδοχεία. Θα τα βρούμε σε γκαρσονιέρες 20 και 30 τετραγωνικών με 500 και 600 ευρώ ενοίκιο. Θα τα βρούμε στα αμφιθέατρα των δημόσιων πανεπιστημίων που σείονται όταν ακούγεται “Λευτεριά στην Παλαιστίνη”».

Από την πλευρά του, ο Γιάννης Μπουλέκος σημείωνε ότι η ανανέωση του στελεχικού δυναμικού «δεν μπορεί να περιορίζεται σε νέες ηλικίες», αλλά οφείλει να λαμβάνει υπόψη της και κριτήρια, όπως αυτά της κοινωνικής αντιπροσώπευσης και της πολιτικής συγκρότησης.

Οι ψηφοφορίες

Την ίδια ώρα, το επιτελείο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με εμφανή ικανοποίηση στέκεται στα αποτελέσματα των χθεσινών ψηφοφοριών και, κυρίως, στις δύο πιο δύσκολες πολιτικά: Πρώτον, η πλειοψηφία πρότεινε να έχουν συμμετοχή στην εκλογή προέδρου τα εγγεγραμμένα μέλη τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν από τον 1ο γύρο εκλογής. Εδώ η πλειοψηφία κατέγραψε ποσοστό 80,3%, όταν η μειοψηφία (Πολάκης - Παππάς) ήθελε ο κατάλογος των μελών να παραμένει ανοιχτός ακόμα και την ημέρα της διεξαγωγής του 1ου γύρου των εκλογών (ποσοστό 19,7%).

Δεύτερο επίδικο θέμα ήταν ο δημόσιος χαρακτήρας τραπεζών κ.ά. Το κείμενο θέσεων, που απέσπασε τελικώς ποσοστό 67,7%, προέβλεπε «ενίσχυση της συμμετοχής και του ρόλου του Δημοσίου στην Εθνική Τράπεζα, ώστε να έχει στρατηγικό ποσοστό μετοχικής ιδιοκτησίας για ανάκτηση ελέγχου. Ισχυρή δημόσια αναπτυξιακή τράπεζα που θα εξυπηρετεί τον πλουραλισμό της οικονομίας». Η βασική επιχειρηματολογία υπέρ του κειμένου θέσεων –εκτός από την εισήγηση της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου– έγινε από τον Γιάννη Ραγκούση: «Η συζήτηση που γίνεται δεν αφορά το αν θέλουμε ή όχι να υπάρχει δημόσια τράπεζα, αλλά εάν είναι εφικτό να κρατικοποιηθεί μια συστημική τράπεζα, δηλαδή με άλλα λόγια αν είναι εφικτό να αποσπάσεις με “νομοθετική βία” μετοχές της Εθνικής Τράπεζας που πλέον κάποιος άλλος κατέχει και δεν θέλει να πουλήσει. Αν αύριο γίνουμε κυβέρνηση, δεν θα μπορέσουμε να κρατικοποιήσουμε την Εθνική Τράπεζα. Αρα είναι θέμα προγραμματικής σοβαρότητας και υπευθυνότητας να μη συνεχίζουμε να επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη». Στον αντίποδα, η άποψη του Παύλου Πολάκη, που διεκδικούσε «ανάκτηση της πλειοψηφίας των μετοχών και της διοίκησης της Εθνικής Τράπεζας», απέσπασε 32,3%.

Συνεργασίες

Στο θέμα των συνεργασιών - σχέσεων με άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά της Πλεύσης Ελευθερίας και της Ζωής Κωνσταντοπούλου: «Να πούμε επιτέλους τα πράγματα με το όνομά τους. Πρόκειται για έναν δήθεν αντισυστημισμό. Ηταν μαζί με ακροδεξιούς στα συλλαλητήρια για τη Συμφωνία των Πρεσπών απέναντί μας». Πρόκειται, εν κατακλείδι, για ένα «προσωποπαγές κόμμα που είναι απολίτικο και δεν δέχεται ούτε τη διάκριση της Αριστεράς με τη Δεξιά».

«Αυτή θέλει να μηνύσει τον… Γαλαξία», είπε για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ο Παύλος Πολάκης, καταδεικνύοντας παράλληλα είτε την έλλειψη επιθυμίας για συνεργασίες είτε την ανεπάρκεια, του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ, της Νέας Αριστεράς. «Ωραία αυτά τα… θολοκουλτουριάρικα περί πολιτικής σύγκλισης», πρόσθεσε, αλλά μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ξεκινήσει η πρωτοβουλία, υποστήριξε.

Παππάς κατά Τσίπρα

Ενα από τα πιο χαρακτηριστικά στιγμιότυπα ήταν όσα είπε ο Νίκος Παππάς, φωτογραφίζοντας τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό, «όραμά μας είναι ο σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία. Δεν είναι ούτε ο συμμετοχικός ούτε ο δημοκρατικός καπιταλισμός. Τα προβλήματα του καπιταλισμού είναι ενδημικά. Δημιουργεί κρίσεις, παράγει πολέμους και καταστροφές. Σε αυτή τη βασική σύλληψη συγκροτήθηκε το ιστορικό ρεύμα το οποίο έχουμε αποφασίσει να υπηρετήσουμε».

Υπενθυμίζεται ότι, σε πρόσφατο ρεπορτάζ των New York Times για τον Αλ. Τσίπρα, η αρθρογράφος Michelle Goldberg έγραφε για τον Ελληνα πολιτικό ότι αυτές τις μέρες έχει αρχίσει να πιστεύει ότι η κατάσταση είναι τόσο σοβαρή που, δυστυχώς «πρέπει να αγωνιστούμε όχι για έναν δημοκρατικό σοσιαλισμό, αλλά για έναν δημοκρατικό καπιταλισμό» που θα αντιτίθεται στην ανερχόμενη ολιγαρχία και στον αυταρχισμό.