Ο Αλέξης Χαρίτσης, με ανάρτησή του στο Facebook παραθέτει σημειώσεις για την εβδομάδα που μας πέρασε - μία εβδομάδα με έντονες κοινωνικές, πολιτικές εξελίξεις. Το πρώτο ζήτημα της ατζέντας είναι το έγκλημα των Τεμπών, για το οποίο η Νέα Αριστερά συμμετέχει στη μεγάλη συγκέντρωση σήμερα στο Σύνταγμα, διεκδικώντας δικαιοσύνη και αλήθεια.
Ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς σχολιάζει επίσης την «εποχή Τραμπ», που χαρακτηρίζει ως σκοτεινή, λέγοντας πως «ο τραμπισμός δεν είναι αμερικανικό, αλλά παγκόσμιο φαινόμενο». Ασκεί σφοδρή κριτική στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, τονίζοντας πως «ο κ. Μητσοτάκης θέλει να γίνει ο ίδιος ο εν Ελλάδι αντιπρόσωπος του τραμπισμού», σημειώνοντας πως πρόκειται για μια κυβέρνηση «ακραίας ταξικής πολιτικής» που «στρέφεται ακόμα δεξιότερα».
Επιπλέον, ο Αλέξης Χαρίτσης μιλά για την ανάγκη που υπάρχει σήμερα για ένα «Λαϊκό Μέτωπο» με «ενότητα» και «συνεργασία».
Τέλος, με αφορμή τα 10 χρόνια από την «Πρώτη φορά Αριστερά», περίοδος για την οποία η «Εφ.Συν.» απευθύνθηκε σε κάποιους από τους πρωταγωνιστές της, κι όχι μόνο - ανάμεσά τους και ο Αλέξης Χαρίτσης - ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς υπενθυμίζει πως «περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε μια Αριστερά που έχει την αυτοπεποίθηση και τη βούληση να αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων στο σήμερα»
«Το 2025, όπως έγραφα χθες στην Εφημερίδα των Συντακτών, χρειαζόμαστε το 2015 περισσότερο από ποτέ!», καταλήγει.
Αναλυτικά η ανάρτηση του Αλ. Χαρίτση
Καλημέρα. Αυτές είναι οι σημειώσεις μου για την εβδομάδα που πέρασε.
1. «Δεν έχω οξυγόνο».
Σήμερα κατεβαίνουμε στο Σύνταγμα και στις πλατείες όλης της χώρας (αλλά και στο εξωτερικό) για να διεκδικήσουμε τη δικαιοσύνη και την αλήθεια.
Θέλουμε να μάθουμε όλη την αλήθεια για το τι συνέβη εκείνη τη φοβερή νύχτα στα Τέμπη. Να μάθουμε ποιο ήταν το φορτίο του τρένου, ποιοι ευθύνονται για τη σύγκρουση, πώς οργανώθηκε η κυβερνητική επιχείρηση συγκάλυψης.
Και θέλουμε να αποδοθεί δικαιοσύνη. Να πληρώσουν με βάση τους κανόνες του κράτους δικαίου όλοι όσοι ευθύνονται για το έγκλημα. Η έκταση που πήρε το κάλεσμα του συλλόγου των συγγενών των θυμάτων (μιλάμε για συγκεντρώσεις σε 171 πόλεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό) αποδεικνύει ότι αυτό το συγκλονιστικό «δεν έχω οξυγόνο» δόνησε τις καρδιές μιας ολόκληρης κοινωνίας.
2. Για τη δικαιοσύνη και την αλήθεια.
Αλλά και για τον σιδηρόδρομο. Γιατί δεν γίνεται μια ευρωπαϊκή χώρα να μην έχει ασφαλή και σύγχρονο σιδηρόδρομο. Υποστηρίζουμε τον σιδηρόδρομο γιατί είναι το πιο οικολογικό μέσο μεταφοράς, το πιο φιλικό στον επιβάτη και το πιο ωφέλιμο για την οικονομία. Ενιαίος δημόσιος σιδηροδρομικός φορέας τώρα για να μην ζήσουμε ξανά τραγωδίες, για να αποκτήσουμε τον σιδηρόδρομο που έχουμε ανάγκη.
3. Έχουμε μπει σε σκοτεινή εποχή. Ξεκίνησα τη χτεσινή ομιλία μου στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Αριστεράς λέγοντας ότι ο Τραμπ μάς έχει κηρύξει τον πόλεμο.
Ο Τραμπ μάς κήρυξε τον πόλεμο. Δεν ήταν σχήμα λόγου. Η εκλογή Τραμπ, σημαίνει επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, αποδέσμευση από τους στόχους της κλιματικής δικαιοσύνης, πλήρης περιφρόνηση για το διεθνές δίκαιο, επιστροφή στην εποχή του οικονομικού εθνικισμού, προώθηση μιας αντιδραστικής ατζέντας που στρέφεται κατά των μεταναστών, των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, των γυναικών, των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων.
4. Το να αντιμετωπίσουμε το σκοτάδι του τραμπισμού αποτελεί το μεγάλο στοίχημα για τις αριστερές και τις προοδευτικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο. Γιατί ο τραμπισμός δεν είναι αμερικανικό, αλλά παγκόσμιο φαινόμενο. Οι κυρίαρχες δυνάμεις στην ΕΕ ήδη κάνουν πίσω στην πράσινη μετάβαση και συζητάνε την αύξηση των αμυντικών δαπανών στο εξωφρενικό 5%, όπως ακριβώς απαίτησε με τελεσιγραφικό τρόπο ο Τραμπ. Ταυτόχρονα, οι ρατσιστές ακροδεξιοί εκλεκτοί του Μασκ αποθρασύνονται. Το σκοτάδι επεκτείνεται.
5. Στη χώρα μας ο κ. Μητσοτάκης σπεύδει να συμμορφωθεί με τα κελεύσματα των νέων αρχόντων της Ουάσιγκτον.
Η κυβέρνηση της πιο ακραίας ταξικής πολιτικής και του πιο προκλητικού καθεστωτισμού, τώρα στρέφεται ακόμα πιο δεξιά. Ο κ. Μητσοτάκης θέλει να γίνει ο ίδιος ο εν Ελλάδι αντιπρόσωπος του τραμπισμού, για να μην του του πάρουν το… brand οι εκ δεξιών ανταγωνιστές του.
Την ώρα που η Ευρώπη έχει το ιστορικό καθήκον να ορθώσει αναχώματα στο αντιδημοκρατικό κύμα που έρχεται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η ελληνική Δεξιά για μια ακόμα φορά τοποθετείται στη λάθος πλευρά της Ιστορίας. Θλιβεροί και επικίνδυνοι.
6. Πώς θα αντιμετωπίσουμε τον τραμπισμό και την κυριαρχία της Δεξιάς στην Ελλάδα; Με Λαϊκό Μέτωπο.
Η ιδεολογική περιχαράκωση και οι μοναδικές αλήθειες δεν συνιστούν απάντηση. Χρειαζόμαστε ενότητα και συνεργασία. Χρειαζόμαστε ένα Λαϊκό Μέτωπο.
Επειδή γίνεται μεγάλη συζήτηση για το θέμα, αλλά δίχως αυτή να γίνεται συγκεκριμένη, θέλω να θυμίσω το αυτονόητο:
Λαϊκό Μέτωπο δεν φτιάχνουμε με αυτούς που συμφωνούμε. Με αυτούς φτιάχνουμε κόμμα.
Λαϊκό Μέτωπο συγκροτούμε με εκείνες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που αναγνωρίζουν την κατεπείγουσα ανάγκη μιας αποφασιστικής απάντησης στην πολιτική της Δεξιάς και της ακροδεξιάς.
Να βρεθούμε λοιπόν μαζί για να παλέψουμε για όλα τα μεγάλα ζητήματα που «καίνε» την κοινωνία, να βρεθούμε μαζί για να προωθήσουμε τις τομές που έχει ανάγκη ο τόπος, να βρεθούμε μαζί για να υπάρξει αριστερή κυβερνητική εναλλακτική.
Αυτή είναι η πρόταση της Νέας Αριστεράς. Με δύο προϋποθέσεις. Όχι στον κυνικό κυβερνητισμό. Όχι συμφωνίες δίχως περιεχόμενο.
Το «μαζί» πρέπει να είναι αιχμηρό. Να συγκρούεται με το σχέδιο της Δεξιάς και την ίδια στιγμή να έχει φιλόδοξους στόχους: για ένα οικολογικό παραγωγικό μοντέλο, για πραγματική ενδυνάμωση των εργαζομένων, για μια πολιτική που δεν αμβλύνει απλά τις ανισότητες, αλλά τις καταπολεμά αποφασιστικά.
Η συναινετική και άνευρη αντιπολίτευση δεν εμπνέει. Αυτό που μπορεί να αλλάξει την εικόνα είναι ένα μήνυμα ανυπακοής και επιθετικής διεκδίκησης που αλλάζει τις ζωές μας. Στο σήμερα.
7. Δέκα χρόνια από την 25η Ιανουαρίου του 2015.
Από εκείνη τη μέρα της άγριας, λυτρωτικής, χαράς για τη νίκη της Αριστεράς κόντρα σε ένα ολόκληρο πολιτικό και κοινωνικό σύστημα που θεωρούσε ότι η εξουσία τού ανήκει. Γράφονται πολλά αυτές τις μέρες για όσα μεγάλα και σημαντικά καταφέραμε. Αλλά και για τα λάθη, τις αδυναμίες, τις αποτυχίες.
Το βέβαιο είναι ότι το 2015 έβαλε ψηλά τον πήχη για την Αριστερά. Την αναβίβασε από δύναμη διαμαρτυρίας σε δύναμη αλλαγής της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων στο πιο κεντρικό επίπεδο: της κυβέρνησης.
Και αυτό δεν ξεχνιέται.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε μια Αριστερά που έχει την αυτοπεποίθηση και τη βούληση να αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων στο σήμερα.
Το 2025, όπως έγραφα χθες στην Εφημερίδα των Συντακτών, χρειαζόμαστε το 2015 περισσότερο από ποτέ!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας