Αλέξης Τσίπρας: Η χώρα δεν έχει αντιπολίτευση

Απαντώντας, συγκεκριμένα, στις ερωτήσεις του διευθυντή της εφημερίδας «Το Βήμα», Περικλή Δημητρολόπουλου, ο πρώην πρωθυπουργός προσδιόρισε εξ αρχής τη θέση του στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, επισημαίνοντας ότι «τους πρώην συνήθως η επικαιρότητα τους κυνηγάει όταν υπάρχει κάποιο έλλειμμα από τους παρόντες, ενεργά δρώντες».

Ομως, συμπλήρωσε, «όταν φεύγεις από την ενεργό πολιτική δράση, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι πρέπει να κάθεσαι βουβός και σιωπηλός. Εγώ δεν αντιλαμβάνομαι έτσι τον ρόλο του πρώην πρωθυπουργού. Αποφάσισα να παραμερίσω από την πρώτη γραμμή, δεν αποφάσισα ούτε να αποσυρθώ από την πολιτική ούτε να αποσυρθώ σε κανένα μοναστήρι. Είμαι εδώ, λέω τις θέσεις μου, παρεμβαίνω στα πράγματα με τον δικό μου τρόπο, χωρίς την ίδια στιγμή να παριστάνω ότι είμαι και στην πρώτη γραμμή».

Αναφορές που εκ των πραγμάτων συσχετίζονται με αυτό που συνιστά πρόβλημα, κατά τον πρώην πρωθυπουργό, για τη χώρα και το πολιτικό σύστημα: «Δεν υπάρχει αντιπολίτευση», υπογράμμισε στο κλείσιμο της συνέντευξης. Και έδειξε τον δρόμο που, κατά τη γνώμη του, πρέπει να ακολουθηθεί: «Εγώ θα ξεκινούσα όχι από την ανάγκη επανασυγκόλλησης, αλλά από την ανάγκη να υπάρξει μια στοιχειώδης συνεννόηση ανάμεσα σε αυτές τις κατακερματισμένες προοδευτικές δυνάμεις, τουλάχιστον σε ένα επίπεδο προγραμματικής και πολιτικής συζήτησης και σύγκλισης για τα μεγάλα θέματα της χώρας. Και αν είναι δυνατόν και ενός συντονισμού σε κοινοβουλευτικό επίπεδο».

Πάντως, συμπλήρωσε, «δεν είμαι και πολύ ευτυχής από την εικόνα που είδα στα μέσα ενημέρωσης, της συνάντησης του πρωθυπουργού με τον νέο αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης», αφού το ζητούμενο δεν είναι η συναίνεση, η αντιπολίτευση είναι, δήλωσε. «Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι αντιπολίτευση σοβαρή, συγκροτημένη, εμπεριστατωμένη αλλά ισχυρή αντιπολίτευση. Αυτό χρειάζεται η χώρα».

Ενώ με αφορμή τη διορθωτική δήλωση Ανδρουλάκη ότι δεν πρόκειται να κυβερνήσει από κοινού με τη Ν.Δ., παρατήρησε ότι «δεν αρκεί να ξορκίζεις κάτι το οποίο θα έρθει στο τέλος ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, αν δεν κινηθείς σε μια άλλη κατεύθυνση». Με άλλα λόγια, τα πιθανά κυβερνητικά σενάρια της επόμενης ημέρας είναι τρία: Συνεργασία Κ. Μητσοτάκη-άκρας Δεξιάς. Συνεργασία Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ. Συνεργασία προοδευτικών δυνάμεων. «Αν δεν κινηθούν από τώρα οι ηγεσίες των πολιτικών δυνάμεων του προοδευτικού χώρου σε αυτή την κατεύθυνση, δεν θα γίνει πράξη ποτέ και θα πάμε σε ένα από τα δύο προηγούμενα σενάρια», διεμήνυσε και κράτησε αποστάσεις από ένα Λαϊκό Μέτωπο α λα ελληνικά, αφού κάθε τόπος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, όπως εξήγησε. Ζητούμενο, συνέχισε, η «αναζήτηση και συζήτηση για το εναλλακτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης. Συγκλίσεις των προοδευτικών δυνάμεων στα μεγάλα θέματα. Εξωτερική πολιτική, οικονομική πολιτική, κοινωνική πολιτική, κράτος δικαίου. Τα μεγάλα θέματα που βασανίζουν σήμερα τη χώρα», σημείωσε με έμφαση.

Εξωτερική πολιτική

Περνώντας εν συνεχεία στο βασικό θέμα του συνεδρίου που είναι η εξωτερική πολιτική, ο πρώην πρωθυπουργός ξεκίνησε από μια ιστορική αναδρομή από τα γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά - εκεί ήταν που έκανε και δύο αναφορές στον αμερικανικό παράγοντα. Εν πρώτοις έκανε λόγο για ένα «μετεμφυλιακό κράτος καχεκτικής δημοκρατίας και απόλυτα εξαρτημένο από τον διεθνή παράγοντα, και συγκεκριμένα τις ΗΠΑ. Με τη σειρά της αυτή η καχεκτική δημοκρατία μάς οδήγησε στην επτάχρονη, ξενοκίνητη, αμερικανοκίνητη δικτατορία».

Στο σημείο αυτό μίλησε για τέσσερις πληγές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής: την εξάρτηση της χώρας, την τραγωδία της Κύπρου, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και, τέλος, τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και μέσω αυτής, την ανάδειξη «ενός νεοσύστατου κράτους στα βόρεια σύνορά μας, που διεκδικούσε μέρος της πολιτισμικής κληρονομιάς μας, το όνομα Μακεδονία και την αποκλειστική χρήση του, με αλυτρωτικές διαθέσεις - ένα μόνιμο βάρος για 27 χρόνια». Στον αντίποδα, αναφέρθηκε και σε τρεις καλές στιγμές, που επούλωσαν πληγές. Αυτές ήταν: η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. και η Συμφωνία των Πρεσπών.

Η τελευταία τού έδωσε την αφορμή, όμως, να θυμηθεί τη «σκληρότατη και άδικη», όπως είπε, κριτική που δέχθηκε από τον νυν πρωθυπουργό. «Ούτε ο κ. Σαμαράς δεν μίλησε με αυτόν τον τρόπο, παρά τις γνωστές, διακηρυγμένες διαφωνίες μας. Από το βήμα της Βουλής είχε πει (σ.σ.: ο κ. Μητσοτάκης) ότι αντάλλαξα τη Μακεδονία με τις συντάξεις, ότι είμαι εθνική εξαίρεση, ότι δεν ξέρω τι σημαίνει πατριωτισμός». Και, ερχόμενος στα γεγονότα της τρέχουσας συγκυρίας, τον πόλεμο Μητσοτάκη-Σαμαρά και τη μομφή, εκ μέρους του πρωθυπουργού ότι η πατριδοκαπηλία είναι το καταφύγιο των απατεώνων, ο Αλέξης Τσίπρας επικαλέστηκε τη ρήση του Χαρίλαου Φλωράκη, «όταν κατουράς στη θάλασσα, το βρίσκεις στο αλάτι».

Στις τρέχουσες διεθνείς εξελίξεις, διαφώνησε με τη στρατηγική του προκεχωρημένου φυλακίου της Δύσης, την οποία και χαρακτήρισε επικίνδυνη. Αντιθέτως, τάχθηκε υπέρ μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, την οποία είχαν ακολουθήσει, άλλωστε, και συντηρητικές κυβερνήσεις, υπενθύμισε, όπως αυτή του Κωνσταντίνου Καραμανλή ή εκείνη του Κώστα Καραμανλή, εξειδίκευσε.

Στο κεφάλαιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, άσκησε εν πρώτοις κριτική στον Αντώνη Σαμαρά, τον οποίο, αν και δεν κατονόμασε, τον φωτογράφισε: μιλώντας για εκείνους που υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να μπαίνουμε σε διάλογο με... πειρατές, αλλά αντιθέτως πρέπει μόνοι μας να κηρύξουμε τη μέγιστη δυνατή Αποκλειστική Ζώνη, με μια ρηματική διακοίνωση, ο Αλ. Τσίπρας προειδοποίησε ότι δι’ αυτού του τρόπου θα προκληθούν εξελίξεις, οι οποίες δεν θα είναι «σταθερότητας, ενδεχομένως και ειρήνης στην περιοχή». Εκανε, εξάλλου, λόγο και για υποκρισία, αφού οι σημερινοί αδιάλλακτοι, όταν κυβέρνησαν, δεν έκαναν τίποτε από όσα τώρα ζητούν.

Στη Χάγη

Μιλώντας αμέσως μετά για τρεις δυνητικά, στρατηγικές, εξέφρασε τη διαφωνία του με τις δύο πρώτες: την αναβλητικότητα και τη λύση τού… ό,τι να ’ναι. Αντιθέτως, στήριξε την τρίτη στρατηγική, με εργαλείο το Διεθνές Δίκαιο και προσφυγή στη Χάγη, για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, κατόπιν προετοιμασίας αλλά και με τρεις «κόκκινες γραμμές»: Εδαφική κυριαρχία νησιών. Ασφάλεια των νησιών (στο σημείο υπογράμμισε την έντονη διαφωνία του με την αποστολή οπλισμού από τα νησιά μας στην Ουκρανία). Και ενότητα του χώρου του Αιγαίου. «Δεν νοείται να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση για το ότι μπορεί κάποιο ελληνικό νησί να βρεθεί εντός, να περιτριγυρίζεται από τουρκική υφαλοκρηπίδα», ήταν το σχόλιό του στο σημείο αυτό.

Εθνικός στόχος είναι «η επέκταση κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων - το να μεγαλώσουμε την Ελλάδα - με διατήρηση της ειρήνης και σταθερότητας», ήταν η φράση - κλειδί του Αλ. Τσίπρα, που ζήτησε ακόμη, διασύνδεση της σχέσης Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας με την προσφυγή στη Χάγη.

Η παραπάνω συζήτηση έγινε στο πλαίσιο του συνεδρίου για τα 50 χρόνια Μεταπολίτευση - 50 χρόνια εξωτερικής πολιτικής, που συνδιοργανώνουν η εφημερίδα «Το Βήμα», το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών και το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων.