Ν. Σοφιανός: υποκρισία του «ευρωαντλαντικού τόξου» να ονομάζει «αντάρτες» τους τζιχαντιστές

Την «υποκρισία του ευρωατλαντικού τόξου που βαφτίζουν... "αντάρτες" και "δυναμική αντιπολίτευση" τους τζιχαντιστές», κατήγγειλε ο Νίκος Σουφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας σήμερα στην ΕΡΤ News.

Επισήμανε το γεγονός ότι «ονομάζουν "επανάσταση" το οργανωμένο πολεμικό σχέδιο που εκτυλίσσεται στη Συρία με τη στήριξη της Τουρκίας, του Ισραήλ και άλλων δυνάμεων στην προσπάθειά τους να περιορίσουν στη σύγκρουση συμφερόντων τη Ρωσία και το Ιράν».

Ο Ν. Σοφιανός τόνισε πως σε κάθε περίπτωση «ο συριακός λαός "βγαίνει χαμένος από χέρι"», υπενθυμίζοντας ότι «η Συρία ήταν ήδη διαμοιρασμένη, αυτός ο διαμοιρασμός μπορεί να γίνει de facto, πλέον, ήδη υπάρχουν ρωσικές και αμερικανικές βάσεις στα εδάφη της», ενώ στάθηκε και στην τεταμένη κατάσταση που σημειώνεται αναφορικά «με τα Υψίπεδα του Γκολάν, καθώς το Ισραήλ που κατέχει κομμάτι τους, πραγματοποιεί επιδρομές στον νότο, προκειμένου να "νομιμοποιήσει" την κατοχή του στην περιοχή» και παράλληλα, «εντείνονται οι αντιθέσεις μεταξύ τζιχαντιστών και Κούρδων που, επίσης, κατέχουν μεγάλο μέρος της βορειοανατολικής Συρίας».

Ειδική αναφορά έκανε και στο ότι η Ελλάδα «εμπλέκεται σε αυτό το αιματοβαμμένο κουβάρι, καθώς συμμετέχει και στηρίζει τον πόλεμο του ΝΑΤΟ, του Ζελένσκι και των Αμερικάνων με τον Πούτιν στη Ρωσία, τον στηρίζει με εξοπλισμό και χρήμα, στηρίζει τον μακελάρη Νετανιάχου, με στρατεύματα, και φρεγάτες στην Ερυθρά Θάλασσα, από τη μία, και με υπεράσπιση, από την άλλη, δεδομένου ότι η κυβέρνηση δήλωσε πως "κακώς τον προσαγάγουν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης"».

Χαρακτήρισε «κρίσιμη την απεμπλοκή της χώρας», προσθέτοντας «το συμπέρασμα που χρειάζεται να αναδειχθεί είναι ότι οι λαοί δεν μπορούν να "ακουμπάνε" στον ένα ή στον άλλο κπρέπει να προτάξουν τα δικά τους συμφέροντα και να οργανώσουν τον αγώνα και την πάλη τους».

Αναφορικά με τον προϋπολογισμό, ο Ν. Σοφιανός μίλησε για «τους δύο βασικούς άξονες, στους οποίους κινείται: η δεσμευτική για την ΕΕ υπακοή στη δημοσιονομική πειθαρχία που εκφράζεται μέσα από τα ματωμένα πλεονάσματα» και «το 3% «που διαφημίζει ο πρωθυπουργός που είμαστε πρώτοι σε ΝΑΤΟϊκές δαπάνες με βάση το ΑΕΠ».

Τόνισε ότι συνέπειες του προϋπολογισμού «θα είναι τόσο η νέα, πιο άγρια φορολεηλασία του λαού ύψους 70 δισ. συνολικά από άμεσους και έμμεσους φόρους και ταυτόχρονα μόλις το 5% των φόρων να προέρχεται από το μεγάλο κεφάλαιο για ακόμα μια χρονιά, όσο και η καθήλωση των μισθών», εξηγώντας, πως το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε για τον κατώτατο μισθό «δεν είναι άσχετο από τη μνημονιακή δέσμευση να καθορίζεται ο κατώτατος μισθός με υπουργικές αποφάσεις» και συμπληρώνοντας: «Αποτυπώνεται ένας προϋπολογισμός που υπακούει σε μια εχθρική πολιτική για τα λαϊκά στρώματα που δυσανασχετούν», καθώς από τη μία αντικρίζουν «νούμερα που ζαλίζουν» και από την άλλη, «βιώνουν μια σκληρή πραγματικότητα» σημείωσε.

Υπενθύμισε ότι «τα κόμματα που έχουν υπογράψει μνημόνια μιλούν περί τέλος των μνημονίων, τη στιγμή, όμως, που οι μνημονιακοί νόμοι εξακολουθούν να ισχύουν και να πληρώνονται ακριβά στη δύσκολη καθημερινότητα του ελληνικού λαού».

Επισήμανε πως είναι ανάγκη να εκφραστεί το «ως εδώ, δεν πάει άλλο» με «πιο δυναμικό, μαζικό τρόπο», γιατί «υπάρχει η δυνατότητα ο λαός να διεκδικήσει αυξήσεις στους μισθούς και φρενάρισμα στην πολιτική που τον φοροληστεύει».

Τέλος, ο Ν. Σοφιανός έκανε λόγο και για τη Γαλλία, εξηγώντας πως «αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα συμπόρευσης φιλελεύθερων, αριστερών και ακροδεξιών δυνάμεων για να μη βγει η Λεπέν και έβγαλαν τον Μακρόν για να τον στηρίξει μετά η Λεπέν και να τον ρίξει στη συνέχεια», ενώ, υπογράμμισε: «Απέναντι σε κοινές στρατηγικές επιλογές που δεν κρύβονται, να υπάρξει μια άλλη δυναμική αντιπαράθεση, πολιτική γραμμή που να δώσει το τέλος σε αυτό το σκηνικό που το ζούμε, το βλέπουμε και κάθε κυβέρνηση που έρχεται είναι χειρότερη από την προηγούμενη».