Δεν υπάρχει μέρα που να μην γίνεται στόχος η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Βέβαια η ίδια όχι μόνο δεν προκαλεί με κινήσεις εντυπωσιασμού όπως κάποιοι από τους προκατόχους της, αλλά έχει υιοθετήσει εξαρχής ένα πολύ χαμηλό προφίλ και επιλέγει να παρέμβει στη δημοσιότητα με μετριοπάθεια και μόνο για ζητήματα που έχουν ευρύτερο ενδιαφέρον.
Τελευταίο κρούσμα, η πρόσκληση που απηύθυνε η κυρία Σακελλαροπούλου στη Σοφία Μπεκατώρου να επισκεφτεί το προεδρικό μέγαρο, προκειμένου να συναντηθεί «στο πρόσωπό της με όλες εκείνες τις γυναίκες που κακοποιήθηκαν, λεκτικά ή σωματικά, που τραυματίστηκαν διά βίου από την ηθική βαναυσότητα της σεξουαλικής επιθετικότητας».
Ε, λοιπόν, ακόμα κι αυτή η αυτονόητη πρωτοβουλία βρέθηκε στο στόχαστρο μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού, με τους δημοσιογράφους του να χαρακτηρίζουν «επαίσχυντο αυτό που έκανε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, γιατί είναι εγγυήτρια των συνταγματικών ελευθεριών και ως ανώτατη δικαστής καταπάτησε το τεκμήριο αθωότητας βίαια και αισχρά» («Star», 20.1.2021).
Ο πρώτος βέβαια που είχε προβεί σε ανάλογη καταγγελία ήταν ο χρυσαυγίτης Ιωάννης Λαγός, ο οποίος διά του δικηγόρου του Κώστα Πλεύρη είχε κι εκείνος ανακαλύψει καταπάτηση του «τεκμηρίου αθωότητάς» του στις δηλώσεις που είχε κάνει η Κατερίνα Σακελλαροπούλου μετά την έκδοση της καταδικαστικής απόφασης για την ηγεσία της ναζιστικής οργάνωσης. Εχει, μάλιστα, κατατεθεί από τους ναζιστές εναντίον της Προέδρου και αγωγή, η οποία θα εξεταστεί στις 20 Μαΐου. Και σ’ αυτή την αγωγή Λαγός και Πλεύρης διαμαρτύρονται ειδικά για την αναφορά ότι «η δημοκρατία νίκησε», διότι «από την δήλωσίν της συνάγεται ευθέως, ότι εμείς οι κατηγορούμενοι είμεθα αντιδημοκράται. […] Διατί; Δεν μας το αποκαλύπτει η εναγομένη η οποία έτσι αναιτιολογήτως μας κατηγορεί».
Ομολογώ ότι το χιούμορ του Πλεύρη δεν παύει να με εκπλήσσει. Είναι γνωστό ότι η καριέρα του «Πατριάρχη του ελληνικού εθνικισμού» (διάβαζε «εθνικοσοσιαλισμού») ξεκίνησε –και σημαδεύτηκε– από έναν ύμνο στους… αντιδημοκράτες. Το πρώτο κείμενό του που εκδόθηκε το 1965 με τον τίτλο «Αντιδημοκράτης» αποτέλεσε τη Βίβλο του ελληνικού νεοφασιστικού «Κόμματος 4ης Αυγούστου» και δίδασκε τους οπαδούς του ότι «δεν υπάρχει λαός που να μη μετάνιωσε που είχε δημοκρατία», ότι «η λαϊκή κυριαρχία είναι ένας μύθος» και ότι είναι «καταραμένοι» οι δημοκράτες πολιτικοί. Τώρα, Πλεύρης και Λαγός διεκδικούν δικαστικά από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον τίτλο του δημοκράτη.
Ανάλογης σοβαρότητας είναι και οι επιθέσεις εναντίον της κυρίας Σακελλαροπούλου, με αφορμή το πρωτοχρονιάτικο άρθρο της στην «Εφ.Συν.» («Δημοκρατία, κράτος δικαίου και δικαιώματα», 2.1.2021), ενώ εφευρέθηκαν και ανύπαρκτες πρωτοβουλίες της, λ.χ. ότι η ίδια ζήτησε να μην υπάρχει μπάντα στην πρωτοχρονιάτικη δοξολογία κ.λπ. (βλ. «Ποιους ενοχλεί η Πρόεδρος της Δημοκρατίας;», «Εφ.Συν.», 4.1.2021).
Χαρακτηριστική είναι η διαδικτυακή συζήτηση της οργάνωσης «Αρδην», με τίτλο «Κατερίνα Σακελλαροπούλου - Γιάννα Αγγελοπούλου και το ελληνικό έθνος», στην οποία οι συνομιλούντες (Καραμπελιάς, Παπαδόπουλος-Τετράδης, Στεφανίδης, Ρακκάς) εμφανίστηκαν βέβαιοι ότι η αρθρογραφία Προέδρου σε εφημερίδα είναι πρωτοφανές γεγονός, το οποίο παραβιάζει την υποχρέωση του ανώτατου πολιτειακού παράγοντα να επικοινωνεί με τους πολίτες αποκλειστικά μέσω διαγγελμάτων (13.1.2021, youtube.com/watch?v=gaiXq00xiRw). Κανείς τους δεν θυμήθηκε λ.χ. ότι μόλις πριν από λίγο καιρό είχε αρθρογραφήσει στην «Καθημερινή» ο τότε Πρόεδρος Παυλόπουλος, με κείμενο που συνυπέγραφε με τον Γερμανό ομόλογό του και δημοσιεύτηκε ταυτόχρονα στη γερμανική «FAZ» («Απάντησή μας η πιο ισχυρή και πειστική Ευρώπη», 11.10.2018).
Το αστείο είναι ότι την άποψη αυτή εξέφρασε πιο αναλυτικά ο δημοσιογράφος της παρέας Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης, ο οποίος κατήγγειλε ότι «η αρθρογράφηση ήταν πρωτοφανές γεγονός, επειδή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν επιτρέπεται να απευθύνεται σε κομμάτια του λαού» και ότι «ο Πρόεδρος δεν έχει αυτό το δικαίωμα», γιατί πρόκειται για «θέμα δημοκρατίας». Ο ίδιος δηλώνει τώρα πρώην διευθυντής της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», αλλά η αλήθεια είναι ότι διευθυντής έγινε μόνο μετά το κλείσιμό της, όταν ανέλαβε το θνησιγενές υποκατάστατό της που κυκλοφόρησε με το ίδιο όνομα για λίγους μήνες, μόνο και μόνο για να απαλλαγεί η ιδιοκτησία από το άχθος των εργαζομένων της.
Ε, λοιπόν, αυτός ο «διευθυντής» εμφανίστηκε να αγνοεί τις κάθε λογής παρεμβάσεις Προέδρων της Δημοκρατίας μέσω εφημερίδων. Ειδικά στην «Ελευθεροτυπία» έχει δημοσιευτεί και ένα πολύ «προχωρημένο» άρθρο Προέδρου (Κάρολος Παπούλιας, «Ο Μάης του ’68 όπως τον έζησα», 1.6.2008). Γιατί δεν αντέδρασαν τότε ο κ. «διευθυντής» και το «Αρδην»;
Αστεία πράγματα. Από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, οι Πρόεδροι διέθεταν ποικίλους τρόπους δημόσιας παρέμβασης –πέρα από τα διαγγέλματα– και δεν σταμάτησαν ποτέ να τους χρησιμοποιούν. Και όπως όλοι οι πολιτειακοί παράγοντες, πρέπει κι αυτοί να κρίνονται από το περιεχόμενο αυτών των παρεμβάσεων.
Στην ίδια συζήτηση, όντως, ο Γ. Καραμπελιάς κατήγγειλε και το περιεχόμενο του άρθρου, φτάνοντας στο σημείο να πει ότι με όσα γράφει η Πρόεδρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα «θα γίνει αυτό που λένε η Μεγάλη Αντικατάσταση» (δηλαδή θα αντικατασταθούν οι Ελληνες από τους μετανάστες). Πρόκειται βέβαια για τον γνωστό συνωμοσιολογικό μύθο που μέχρι σήμερα τον χρησιμοποιούσε μόνο η ακροδεξιά μυθοπλασία. Αλίμονο αν υιοθετούν και οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «πρώην αριστεροί» αυτή τη «συνωμοτική θεωρία που οπλίζει δολοφόνους της “Alt-Right” σε όλο τον κόσμο» («The Guardian», 5.8.2019).
Πώς να εξηγήσει κανείς αυτό το καταγγελτικό πάθος εναντίον της Προέδρου, με τόσο έωλα επιχειρήματα; Ασφαλώς δεν αρκεί ως ερμηνεία η διάθεση ορισμένων μέσων ενημέρωσης και δημοσιολογούντων να εκφράσουν τη θλίψη τους για την αποκαθήλωση του προκατόχου της. Είναι πολύ πιθανό να παίζει δυστυχώς ρόλο το γεγονός ότι στην ύπατη αυτή θέση της συγκροτημένης πολιτείας έχει αναδειχτεί πρώτη φορά μια γυναίκα. Το μαρτυρά η επιλογή να αναλυθεί σ’ αυτή τη συζήτηση από κοινού η δράση της Κ. Σακελλαροπούλου και της Γ. Αγγελοπούλου, τις οποίες δεν συνδέει παρά μόνο το φύλο τους.
Οι Πλεύρης - Λαγός που προηγήθηκαν, το ομολογούν καθαρά στην αγωγή τους: «Στην λεγόμενη αθηναϊκή δημοκρατία αι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου και απηγορεύετο να παρίστανται στην Εκκλησία του Δήμου [οπότε] η κ. Σακελλαροπούλου στην αθηναϊκή δημοκρατία ούτε δικαστής θα ανελάμβανε, ούτε πολιτικό αξίωμα θα κατείχε».
Απ’ ό,τι φαίνεται, κάποιοι νοσταλγούν μια «δημοκρατία» χωρίς γυναίκες.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας