Αγωνιστής και συγγραφέας σε όλη του τη ζωή

Ενας σημαντικός αγωνιστής της Αριστεράς, ο Θανάσης Βακαλιός, πέθανε σε ηλικία 89 ετών. Γεννημένος στο χωριό Εμμανουήλ Παππάς Σερρών το 1929, σπούδασε φιλοσοφία και κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Eotvos Lorand της Βουδαπέστης. Αποφοίτησε το 1959 ως αριστούχος.

Εφερε τον τίτλο του υποψήφιου διδάκτορα των ανθρωπιστικών επιστημών της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών (1971) και του διδάκτορα φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Eotvos Lorand. Στην Ουγγαρία, παράλληλα με το ακαδημαϊκό του έργο ανέπτυξε ευρεία ερευνητική δραστηριότητα σε θέματα φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας και παιδείας.

Επί πολλά χρόνια διηύθυνε το ερευνητικό τμήμα της φιλοσοφικής έδρας του Πολυτεχνείου Βουδαπέστης. Το 1978 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου ανέπτυξε ευρεία ερευνητική δραστηριότητα ως κύριος ερευνητής και επιστημονικός υπεύθυνος ερευνητικών προγραμμάτων. Δίδαξε θέματα φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας και κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης.

Ηταν ομότιμος καθηγητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Εξέδωσε 23 βιβλία και δημοσίευσε πληθώρα άρθρων σε επιστημονικά και άλλα περιοδικά, καθώς και στον καθημερινό Τύπο, σε θέματα φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας, παιδείας, αλλά και πολιτικής. Η ζωή και η δράση του, με αναφορά και στο επιστημονικό του έργο, περιέχονται στο βιβλίο του «Εγινα αυτός που είμαι: Μια ζωή ένας ολόκληρος κόσμος», εκδόσεις Επίκεντρο, 2013.

Ο ίδιος, περιγράφοντας τα πρώτα χρόνια της ζωής του, είχε γράψει τα εξής στην εφημερίδα «Χρόνος» της Ροδόπης:

«...Το 1945 τελειώνω το Δημοτικό σχολείο του χωριού μου, στον Εμμανουήλ Παππά Σερρών. Κατά τη διάρκεια του σχολείου εργάζομαι κάθε μέρα στο ζαχαροπλαστείο του θείου μου και διαβάζω τις εφημερίδες σε γέρους που δεν ξέρουν γράμματα. Συμμετέχω ενεργά στην ΕΑΜική αντίσταση ηγετική φυσιογνωμία τη οποίας στο χωριό μου και σε δέκα χωριά είναι ο πατέρας μου, που φοίτησε στο σχολείο των Φυλακών της Ακροναυπλίας.

Σε ηλικία 15 ετών γίνομαι γραμματέας της ΕΠΟΝ του χωριού μου, με 2.500 κατοίκους, με τους περισσότερους νέους να είναι οργανωμένοι στην ΕΠΟΝ. Σε ηλικία 17 ετών είμαι υπεύθυνος για τις οργανώσεις της ΕΠΟΝ στα Νταρνακοχώρια (Εμμανουήλ Παππάς, Αγιο Πνεύμα, Πεντάπολη, Χρυσός, Νέο Σούλι).

Παράλληλα εργάζομαι το καλοκαίρι στα χωράφια, στα καπνά καθώς και τον χειμώνα στο παστάλιασμα του καπνού. Μετά τη σύλληψη και φυλάκιση του πατέρα μου το 1946 αναπτύσσω μεγαλύτερη και ευρύτερη δραστηριότητα στην οργάνωση. Είμαι πλέον ένας αγωνιστής που μπαίνω στο στόχαστρο της αστυνομίας.

Η μητέρα μου με στηρίζει και με βοηθά σ' αυτή τη δραστηριότητά μου και με προφυλάσσει από κακοτοπιές που έχουν να κάνουν με την περιορισμένη εμπειρία μου στον αγώνα και με τον ρομαντισμό μου. Μάιος 1947: Εντάσσομαι κανονικά στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, που στο μεταξύ είχε ιδρυθεί».

Κυριότερα βιβλία του είναι: «Ο άνθρωπος μέσα στο επαναστατικό κίνημα», εκδόσεις αφών Τολίδη, «Η Αριστερά χθες, σήμερα, αύριο», εκδόσεις Βακαλιός, «Η ηθική ταυτότητα της Αριστεράς, χθες, σήμερα», εκδόσεις Επίκεντρο κ.ά.

Η κηδεία του θα γίνει την Παρασκευή, στις 11 το πρωί, στο Νεκροταφείο της Ηλιούπολης.