Σκέτη κοροϊδία και προσβολή για την ίδια την έννοια της δικαιοσύνης έχει καταντήσει το αιολικό της εταιρείας «CNI Αιολικό Πάρκο Μεγάλη Λούτσα Α.Ε.» στη Μεγάλη Λούτσα, την τρίτη ψηλότερη κορυφή του Ελικώνα που απλώνεται κατά μήκος των δυτικών ακτών της Βοιωτίας, καθώς η εταιρεία το επαναφέρει για τρίτη φορά, παρά το γεγονός ότι έχει ακυρωθεί ήδη 2 φορές από το Συμβούλιο της Επικρατείας έπειτα από ισάριθμες προσφυγές των κατοίκων της περιοχής, οι αποφάσεις του οποίου φαίνεται ότι δεν γίνονται σεβαστές.
Ο αρχικός προκαταρκτικός σχεδιασμός του έργου προέβλεπε 30 ανεμογεννήτριες των 0,85 MW. Στην πορεία, τον Αύγουστο του 2011, το έργο έλαβε περιβαλλοντική άδεια για 12 ανεμογεννήτριες των 2 MW. Το 2012 ένας μικρός, αλλά από ό,τι αποδείχθηκε αποφασισμένος σύλλογος, ο Σύλλογος Ελικωνίων επαρχίας Λιβαδειάς, που έχει αγωνιστεί κατά της εγκατάστασης αιολικών σταθμών στον Ελικώνα, προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο ακύρωσε το έργο τον Μάρτιο του 2016.
Ωστόσο, οι επενδυτές επανήλθαν με νέα σχέδια, καταθέτοντας νέα Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), για 8 ανεμογεννήτριες των 3,3 MW, που έλαβε περιβαλλοντική αδειοδότηση τον Δεκέμβριο του 2020. Ο Σύλλογος Ελικωνίων, αυτή τη φορά σε συνεργασία με τον Δήμο Λεβαδέων, προσέφυγε ξανά στο ΣτΕ, το οποίο ακύρωσε για δεύτερη φορά την Απόφαση Εγκρισης Περιβαλλοντικών Ορων (ΑΕΠΟ) για τον αιολικό σταθμό στις αρχές του 2024.
Ελάχιστους μήνες μετά τη δεύτερη απορριπτική απόφαση του ΣτΕ, η εταιρεία επανήλθε καταθέτοντας νέα ΜΠΕ, με σκοπό την τρίτη και οριστική περιβαλλοντική αδειοδότηση, προτείνοντας υποτίθεται «τροποποιημένα» σχέδια που, όμως, δεν διαφοροποιούνται ουσιαστικά από τα προηγούμενα απορριφθέντα από το ΣτΕ. Στη νέα μελέτη προτείνονται 6 ανεμογεννήτριες των 4,5 MW (αντί των 8 των 3,3 MW), μειώνονται κατά 2 οι πλατείες ανέγερσης, αλλά μεγαλώνει το μέγεθος των ανεμογεννητριών, οι επεμβάσεις στο περιβάλλον για την οδοποιία και για τη σύνδεση με τον σχεδιαζόμενο υποσταθμό παραμένουν ουσιαστικά οι ίδιες και, το κυριότερο, επιχειρείται –ανεπιτυχώς– να ανατραπεί η σχετική νομολογία και ειδικότερα οι πρότερες αποφάσεις του ΣτΕ για το συγκεκριμένο έργο.
Αντιδράσεις
Τόσο ο Σύλλογος Ελικωνίων επαρχίας Λιβαδειάς όσο και η Επιτροπή Κατοίκων Αγίας Αννας αντιδρούν στη νέα απόπειρα βιασμού του Ελικώνα στη θέση Μεγάλη Λούτσα και αντιδρούν για τρίτη φορά στο σχεδιαζόμενο έργο. Βέβαια, το ερωτήματα που προκύπτουν είναι το πόσες τελικά φορές οι κάτοικοι αυτής της περιοχής θα πρέπει να επωμιστούν τα σχετικά έξοδα και τον κόπο για να προσφύγουν στο ΣτΕ όταν οι προηγούμενες αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου τους δικαιώνουν. Και αν, τελικά, οι αρμόδιες αδειοδοτικές αρχές θα σεβαστούν και θα λάβουν υπόψη τις δύο απορριπτικές αποφάσεις ώστε να σταματήσει αυτή η αδειοδοτική ασυδοσία.
Στην τρίτη ΜΠΕ, που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση η οποία έληξε στις 22 Αυγούστου, επιχειρείται ανεπιτυχώς να ανατραπεί η σχετική νομολογία και, ειδικότερα, οι πρότερες αποφάσεις του ΣτΕ για το συγκεκριμένο έργο, κάτι που συνακόλουθα παραβιάζει το Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού Στερεάς Ελλάδας 2018.
Με μια φλύαρη ΜΠΕ, συνολικά 770 σελίδων (χωρίς τα παραρτήματά της), για τρίτη φορά η ίδια μελετητική ομάδα παρουσίασε το έργο χωρίς να απαντήσει στο βασικό αίτημα των δύο αποφάσεων του ΣτΕ. Χωρίς δηλαδή να παράσχει καμία «ειδική αιτιολογία» που απαιτείται στο γιατί το συγκεκριμένο έργο πρέπει να χωροθετηθεί στη ζώνη άνω των 800 μέτρων του Ελικώνα (σε υψόμετρο 1.450 μέτρων) που αποτελεί κατ’ εξοχήν περιοχή φυσικού αποθέματος και μάλιστα εντός δασικής έκτασης, καθώς και για τη διάνοιξη νέας οδού, εντός δασικής και αναδασωτέας έκτασης καμένου ελατοδάσους, σκάβοντας όλη την ανατολική πλευρά του βουνού και κόβοντας 200 δέντρα ελάτης!
Αντ’ αυτού, η ΜΠΕ από τη μία υποβιβάζει την αξία των δύο αποφάσεων του ΣτΕ για το συγκεκριμένο έργο και από την άλλη αναφέρεται συνολικά 6 φορές σε άλλη απόφαση του ΣτΕ του 2022 που αφορά το… Περιφερειακό Πλαίσιο Κρήτης, προσπαθώντας να τεκμηριώσει κάτι το οποίο δεν έχει τεθεί από το ΣτΕ στις υποθέσεις που αφορούν τον αιολικό σταθμό στη Μεγάλη Λούτσα: ότι, δηλαδή, οι ανεμογεννήτριες δεν απαγορεύονται από το Περιφερειακό Πλαίσιο Στερεάς ακόμη και στην ορεινή ζώνη άνω των 800 μέτρων. Εξάλλου, διαφαίνεται ότι οι μελετητές της εν λόγω ΜΠΕ δεν έχουν υιοθετήσει και δεν έχουν εφαρμόσει καμία μεθοδολογία εκτίμησης των συνεργιστικών επιπτώσεων του έργου με άλλους αιολικούς σταθμούς, αλλά παραθέτουν αυθαίρετα και εν πολλοίς πρόχειρα συμπεράσματα τα οποία δεν ανταποκρίνονται στο επίπεδο μιας επιστημονικής εργασίας.
Παραπλανητικό
Μολονότι οι μελετητές έχουν λάβει υπόψη τους έργα σε απόσταση 10 χιλιομέτρων, η μεθοδολογία που ακολουθούν στην παρούσα ΜΠΕ είναι αμφισβητήσιμη. Κι αυτό διότι σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων σχεδιάζονται 67 αιολικοί σταθμοί. Η ποσοστιαία επίπτωση του έργου από κοινού με τα άλλα 67 παρουσιάζεται πάντα ως μικρή. Πράγματι, όσο μεγαλώνει ο αριθμός των αιολικών σταθμών τόσο μικραίνει το ποσοστό. Ομως, το ότι παρουσιάζεται προς όφελος του έργου ως μικρή επίπτωσή του το ότι καταλαμβάνει μικρό ποσοστό εδάφους, υπολογίζοντας όλους τους άλλους ΑΣΠΗΕ, είναι παραπλανητικό. Εδώ, αξίζει να σημειωθεί ότι στην προηγούμενη έκδοση της μελέτης ελήφθησαν υπόψη μόνο έργα σε λειτουργία σε απόσταση ενός χιλιομέτρου –όπου δεν υπήρχε κανένα έργο σε λειτουργία– κι αυτός ήταν ένας εκ των λόγων ακύρωσης της προηγούμενης ΑΕΠΟ του έργου, σύμφωνα με την τελευταία απόφαση του ΣτΕ.
Επιπλέον, στην ΜΠΕ δεν παρουσιάζεται με ακρίβεια η κατάσταση των έργων που εξετάζονται συνεργιστικά καθώς σημειώνεται ότι, κατά τη φάση λειτουργίας του έργου, «οι σωρευτικές επιπτώσεις των μελετώμενων αιολικών σταθμών σε συσχέτιση με τους συναξιολογούμενους που εντοπίζονται εντός ζώνης 10 χιλιομέτρων στα είδη πανίδας θεωρούνται αμελητέες, καθώς τα έργα βρίσκονται σε ικανοποιητική διασπορά μεταξύ τους». Κάτι που, όπως φαίνεται στον χάρτη που δημοσιεύουμε, δεν ισχύει, καθώς τα έργα σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από το έργο έχουν ελάχιστη διασπορά μεταξύ τους και συνθέτουν ένα φράγμα από βορειοδυτικά προς νοτιοανατολικά.
Τέλος, αν και σύμφωνα με το ισχύον Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας οι αιολικοί σταθμοί δεν μπορούν να χωροθετηθούν σε απόσταση μικρότερη από 1.000 μέτρα από τουριστικά καταλύματα ή ειδικές τουριστικές υποδομές, σε απόσταση 950 μέτρων από τον εν λόγω αιολικό σταθμό και σε οπτική επαφή με αυτόν βρίσκεται ένα τουριστικό κατάλυμα, το Κατασκηνωτικό Κέντρο Λιβαδειάς Παλιομηλιά του Δήμου Λεβαδέων. Κατά τα λοιπά, σε σχετικό κεφάλαιο της ΜΠΕ οι επιδράσεις του έργου από τη λειτουργία του περιορίζονται μόνο στον τουρισμό και όχι στην ποιότητα ζωής των κατοίκων της περιοχής.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ελικώνας, το αποκαλούμενο Βουνό των Μουσών, μοιάζει ήδη βομβαρδισμένο από ανεμογεννήτριες τοπίο, καθώς έχουν τοποθετηθεί δεκάδες στην Παλιοβούνα, στον Ζαγαρά και στους Κολιέδες και έπονται πολλές ακόμη στις ίδιες κορυφές – και επιπλέον στις κορυφές Μεγάλη Λούτσα και Τσίβερι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας