«Τρίζει» η προσωπική διαφορά

Η θύελλα ξέσπασε… Αυτό που αρνούνταν πεισματικά οι κυβερνητικοί παράγοντες όταν ψηφιζόταν ο νόμος Κατρούγκαλου για την «προσωπική διαφορά» στις συντάξεις έρχεται να σκάσει στα χέρια της κυβέρνησης πριν κλείσουν 12 μήνες από την ψήφιση του νόμου 4387.

Ηδη ο αρμόδιος υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Τάσος Πετρόπουλος παραδέχθηκε με δηλώσεις του στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ ότι υπάρχουν πιέσεις για ανατροπή του θεσμού της «προσωπικής διαφοράς» από το 2019 και μετά.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τις προβλέψεις του νόμου Κατρούγκαλου, που τέθηκε σε ισχύ στις 12 Μαΐου 2016, όλες οι συντάξεις επαναϋπολογίζονται και η διαφορά που προκύπτει καταβάλλεται μέχρι το τέλος του 2018 ως προσωπική διαφορά.

Ουσιαστικά ο κ. Πετρόπουλος φωτογράφισε το ΔΝΤ να θέλει εδώ και τώρα δέσμευση για κατάργηση της προσωπικής διαφοράς από την 1-1-2019… Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά μείωση των καταβαλλόμενων συντάξεων έως και 35%.

Βέβαια, ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης προσπάθησε να συμμαζέψει το πράγμα και να κατευναστούν οι κυοφορούμενες αντιδράσεις λέγοντας ότι το ασφαλιστικό έχει κλείσει με τη συμφωνία που υπήρξε κατά την πρώτη αξιολόγηση και δεν θα υπάρξουν άλλες μειώσεις…

Ομως η συμφωνία και το Μνημόνιο που διαπερνά την ελληνική οικονομία και συντρίβει την ελληνική κοινωνία εκτείνεται μέχρι τις 31-12-2018. Από την 1-1-2019 ουδείς δεσμεύεται και μέχρι τότε ισχύει ο θεσμός της προσωπικής διαφοράς.

Οπότε αν ισχύσει ο νόμος του ισχυρού ΔΝΤ, που ζητά περικοπές στις δαπάνες του προϋπολογισμού (κυρίως αφορολόγητο και συντάξεις) ύψους 4,2 δισ. το 2019, εύκολα καταλαβαίνουμε ότι για να επιτευχθεί αυτή η μείωση, θα πρέπει να πάψει να ισχύει ο θεσμός της προσωπικής διαφοράς που θα φέρει άμεση εξοικονόμηση 3,9 δισ. (τουλάχιστον τόσο υπολογίζουν οι επαΐοντες του χώρου της κοινωνικής ασφάλισης ότι θα κοστίζει στο ασφαλιστικό σύστημα ο θεσμός της προσωπικής διαφοράς).

Τι σημαίνει αυτό για τις καταβαλλόμενες συντάξεις; Πολύ απλά μεσοσταθμική μείωση της τάξης του 20% (με ανώτατη ποσοστιαία περικοπή κάτι πάνω από 35%).

Για το σκληρά νεοφιλελεύθερο ΔΝΤ πάντως, ο νόμος Κατρούγκαλου δεν κλείνει τις μαύρες τρύπες του ασφαλιστικού συστήματος.

Το Ταμείο κρίνει ως μη βιώσιμο όριο την καταβολή ενός ποσοστού ύψους κοντά στο 18% του ΑΕΠ για την πληρωμή συντάξεων (όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος κυμαίνεται στο 2,5%).