Μπροστά στους δανειστές ξέχασαν τις υπογραφές...

Μπορεί χθες κατά τη συνάντηση των δανειστών με τους κοινωνικούς εταίρους οι πρώτοι να μην άνοιξαν τα χαρτιά τους, αλλά με ερωτήσεις να προσπάθησαν να εντοπίσουν τι θέλουν οι εκπρόσωποι εργοδοτών και εργαζομένων σε σχέση με τα εργασιακά, ωστόσο κοινή αίσθηση όλων ήταν ότι στις επικείμενες διαπραγματεύσεις θα προσπαθήσουν να δώσουν μεγαλύτερη βαρύτητα στις επιχειρησιακές από ό,τι στις κλαδικές συμβάσεις.

Από την άλλη, παρότι οι εργοδοτικοί φορείς (ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΒ, ΣΕΤΕ) μαζί με τη ΓΣΕΕ έχουν υπογράψει κοινή δήλωση για το πού πρέπει να κυμανθούν οι αλλαγές στα εργασιακά, ενώπιον των δανειστών εμφανίστηκαν κάπως διαφοροποιημένοι.

Αυτή η διαφοροποίηση των εργοδοτικών φορέων σε σχέση με ό,τι έχουν υπογράψει στην κοινή δήλωση δημιουργεί μεγαλύτερα προσκόμματα στον υπουργό Γ. Κατρούγκαλο εν όψει των διαπραγματεύσεων που θα συνεχιστούν με διπλή συνάντηση την Πέμπτη.

Το θέμα είναι ότι οι εργοδοτικοί φορείς αυτή τη φορά δεν εμφάνισαν συγκροτημένο μέτωπο, αλλά κινήθηκαν ο καθένας ξεχωριστά.

Στο μόνο σημείο όπου κατέθεσαν κοινή πρόταση ήταν στο αίτημά τους να θεσπιστούν φορολογικά και μισθολογικά κίνητρα προκειμένου να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας.

Αναλυτικότερα:

ΣΕΒ: ζήτησε καθορισμό του κατώτατου μισθού μέσα από ελεύθερες διαπραγματεύσεις ακόμη και σε επίπεδο επιχείρησης (όχι υποχρεωτικά σε εθνικό επίπεδο), εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας για τις ομαδικές απολύσεις με ανοιχτό το ενδεχόμενο αύξησης του σχετικού ποσοστού χωρίς δυνατότητα παρέμβασης του εκάστοτε υπουργού, απαγόρευση της μονομερούς προσφυγής συνδικάτων στη διαιτησία εργατικών διαφορών και «εκλογίκευση» της απεργιακής νομοθεσίας.

ΕΣΕΕ: ζήτησε καθορισμό του κατώτατου μισθού από τους κοινωνικούς εταίρους και ευέλικτη εργασία μειωμένου ωραρίου, με τον μισθό να συμπληρώνεται από το επίδομα ανεργίας, ώστε να αποτραπούν οι ομαδικές απολύσεις, οι οποίες μπορούν να αυξηθούν στο 10% βάσει της κοινοτικής νομοθεσίας.

ΓΣΕΒΕΕ: ζήτησε καθορισμό του κατώτατου μισθού από τους κοινωνικούς εταίρους και ενίσχυση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, αφήνοντας ανοιχτό παράθυρο για την περαιτέρω ευελιξία των εργασιακών σχέσεων, ως μέτρο προστασίας από τις απολύσεις.

Κάτω από αυτά τα δεδομένα τα στελέχη της ΓΣΕΕ μετά το πέρας της συνάντησης εξέφραζαν την απαισιοδοξία τους για το τι μπορεί να γίνει σε σχέση με τα εργασιακά.

Οπως τόνιζαν χαρακτηριστικά, ξεκάθαρος στόχος των δανειστών μας είναι η «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων με συνέπεια την περαιτέρω μείωση μισθών. Περασμένα, ξεχασμένα;

Πάντως το κείμενο της πρόσφατης συμφωνίας που φέρει την υπογραφή του συνόλου των κοινωνικών εταίρων προβλέπει:

■ Την επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων για τη διαμόρφωση των κατώτατων μισθών στο πλαίσιο της εθνικής σύμβασης εργασίας (ΕΓΣΣΕ).

■ Τη διατήρηση του 13ου και του 14ου μισθού.

■ Τη διατήρηση των ορίων των ομαδικών απολύσεων, όπως ισχύουν.

■ Να μην επανέλθει το δικαίωμα της ανταπεργίας στους εργοδότες που ίσχυε έως το 1981.

■ Την υποχρεωτική εφαρμογή των κλαδικών συμβάσεων.

■ Την αναθεώρηση του συνδικαλιστικού νόμου (Ν. 1264/1982) με σεβασμό στο δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία.