Μετράει το εργασιακό περιβάλλον

Τις χαμηλές προσδοκίες για επαγγελματική ανέλιξη σε ανώτερες θέσεις και υψηλότερες σε ό,τι αφορά το εργασιακό περιβάλλον από τη στιγμή που οι υπάλληλοι αποζητούν εργασιακή ασφάλεια για να βγάζουν τουλάχιστον τα προς το ζην φανερώνει έρευνα της Workmonitor της Randstad για το 2025. Η αμοιβή παραμένει μείζων παράγοντας για τη συντριπτική πλειοψηφία του 85% των συμμετεχόντων στη μελέτη, που έγινε από τις 7 Οκτωβρίου έως τις 6 Νοεμβρίου 2024 σε δείγμα 26.000 εργαζομένων, σε 35 αγορές και σε 750 εργαζόμενους στην Ελλάδα, σε πληθυσμό από 18 έως 67 ετών.

Τα ευρήματα επισημαίνουν την τάση άρνησης συμβιβασμού με καταπιεστικές συμπεριφορές, καθώς το 52% των ερωτηθέντων έχει αποχωρήσει από μια εργασία λόγω τοξικού περιβάλλοντος, με τις γυναίκες (56%) και τους Millennials (62%) να επηρεάζονται περισσότερο. Το 40% δηλώνει ότι θα αποχωρούσε, εάν ο εργοδότης του δεν υποστήριζε τις επαγγελματικές του φιλοδοξίες και το 53% ότι θα παραιτούνταν, εάν δεν λαμβάνονταν υπόψη τα αιτήματα για καλύτερες συνθήκες -αύξηση 7% σε σχέση με την περσινή έρευνα.

Παρόμοια αύξηση, από 62% το 2024 σε 70% φέτος, καταγράφηκε στον αριθμό των εργαζομένων, που έχει διεκδικήσει καλύτερες συνθήκες εργασίας ή καλύτερη αμοιβή, ενώ περισσότερο από το μισό δείγμα δηλώνει πως θα εμπιστευόταν περισσότερο τους εργοδότες, εάν παρείχαν εξατομικευμένα εργασιακά οφέλη.

Επίσης, η συντριπτική πλειονότητα (84%) των εργαζομένων έχει ως βασική προτεραιότητα την ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Η Gen X δίνει μεγαλύτερη έμφαση σε αυτή την ισορροπία (90%), ενώ οι Baby Boomers αναδεικνύουν την αμοιβή ως το πιο σημαντικό κριτήριο (94%) για την εργασία τους.

H νέα γενιά

Σύμφωνα πάντα με την έρευνα, το 27% των ερωτηθέντων θα ήταν πρόθυμο να εργαστεί με μικρότερη αμοιβή, αν είχε καλούς φίλους στην εργασία, ενώ η Gen Ζ και οι Millennials είναι πιο πιθανόν να θυσιάσουν κάποιες παροχές (37% και 30% αντίστοιχα), σε αντίθεση με τις μεγαλύτερες γενιές.

Σε ό,τι αφορά τις πολιτικές ισότητας, σχεδόν 7 στους 10 θεωρούν πως οι εργοδότες μπορούν να κάνουν περισσότερα, ενώ 3 στους 10 προτιμούν να μην έχουν δουλειά, παρά να βρίσκονται σε μη υποστηρικτικό περιβάλλον. Μόνο το 35% εμπιστεύεται την εργοδοσία ότι θα διαμορφώσει μια δίκαιη εργασιακή κουλτούρα. Η έλλειψη ευρύτερης εμπιστοσύνης φαίνεται από το γεγονός ότι το 61% αποφεύγει να εκφραστεί στον χώρο δουλειάς, με τα ποσοστά στους Gen Z και τους Millennials να αυξάνονται στο 67%.

Παράλληλα, τα στοιχεία αντικατοπτρίζουν την ανάγκη ευελιξίας προς όφελος των εργαζομένων με υβριδικά μοντέλα εργασίας, την ώρα που οι επιχειρήσεις τείνουν να προτιμούν την επιστροφή στο γραφείο μετά τα χρόνια της πανδημίας. Το 45% προτιμά τον συνδυασμό απομακρυσμένης εργασίας και φυσικής παρουσίας, ενώ το 27% επιθυμεί να εργάζονται από το γραφείο όλο το πενθήμερο. Αντίθετα, σχεδόν οι μισές επιχειρήσεις θέλουν αποκλειστική εργασία από το γραφείο (35%) ή την εργασία 4 ημερών με φυσική παρουσία (13%).

Αντικατοπτρίζουν ακόμη την ανάγκη απόκτησης εφοδίων, με στόχο την επιβίωση στο συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Έτσι, πάνω από 7 στους 10 κρίνουν σημαντική την αναβάθμιση δεξιοτήτων, είτε στη σημερινή τους θέση είτε στην αναζήτηση νέας. Σε αυτό το πλαίσιο, το 36% δηλώνει ότι θα αποχωρούσε, αν δεν είχε πρόσβαση σε δυνατότητες μάθησης και ανάπτυξης, ενώ το 39% δεν θα δεχόταν μια εργασία χωρίς ευκαιρίες ανάπτυξης δεξιοτήτων για το μέλλον, ειδικά στους τομείς της τεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης.