Στην ανακοίνωση του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με την οποία αναγγέλθηκε την περασμένη Δευτέρα ότι ο δίδυμος διαγωνισμός πώλησης της ΛΑΡΚΟ καταλήγει άγονος, μετά την απόσυρση του ενδιαφέροντος της κοινοπραξίας ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ-AD Holdings που είχε ανακηρυχτεί προτιμητέος επενδυτής, υπάρχει μια αποστροφή που αναδίδει σχεδόν χαιρεκακία: «Η εξέλιξη αυτή αποτελεί και απόδειξη ότι οι απόψεις για “ξεπούλημα μιας επιχείρησης με μεγάλη αξία και κρυμμένες υπεραξίες” δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, όπως προκύπτει από το επενδυτικό ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε», λέει το ΥΠΟΙΚ.
Θα περίμενε κανείς από την κυβέρνηση μια στάλα αυτοκριτικής για το γεγονός ότι η δική της «λύση», ο διαχωρισμός των περιουσιακών στοιχείων της ΛΑΡΚΟ και οι δύο παράλληλοι διαγωνισμοί πώλησής τους (από την Ειδική Διαχείριση και το ΤΑΙΠΕΔ), που νομοθετήθηκε τον Φεβρουάριο του 2020, επί υπουργίας Χρήστου Σταϊκούρα, αλλά και με εμπνευστή και εισηγητή τον «σούπερμαν» των ιδιωτικοποιήσεων, υπουργό ΥΠΕΝ τότε, 4,5 χρόνια μετά κατέληξε σε φιάσκο. Ενα φιάσκο που έχει επιτύχει μόνο να διαλύσει τις ζωές 1.200 εργαζομένων και των οικογενειών τους, έχει προσθέσει κόστος 110 εκατ. ευρώ στο Δημόσιο και έχει απαξιώσει κι άλλο μία από τις σημαντικότερες μεταλλουργίες της χώρας.
Από μιαν άποψη η εξέλιξη επιβεβαιώνει τη φράση που επανειλημμένα -όπως έχουν καταγγείλει εργαζόμενοι και κάτοικοι της Λοκρίδας, της περιοχής που επηρεάζεται ιδιαίτερα από το κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ- έχει χρησιμοποιήσει ο εκλεγόμενος στη Φθιώτιδα κ. Σταϊκούρας σε «off the record» απαντήσεις και εκμυστηρεύσεις: «Δεν υπάρχει επενδυτής, δεν υπάρχει επενδυτικό σχέδιο, απλώς απολύεστε». Παρότι ο υπουργός που ανέλαβε να υλοποιήσει ως ΥΠΟΙΚ τη «λύση» διάλυσης της ΛΑΡΚΟ έχει δημοσίως αρνηθεί ότι έχει πει κάτι τέτοιο, έχει ίσως σημασία ότι τα ξεσπάσματα «ειλικρίνειας» που του αποδίδονται εκδηλώθηκαν μετά τη φυγή του από το ΥΠΟΙΚ και τη μεταφορά του στο υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών.
Αλλά η ματαίωση της πώλησης επιβεβαιώνει και τα σωματεία των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ που εδώ και καιρό καταγγέλλουν ότι «η κυβέρνηση υποσχόταν επενδυτή και βρήκε παλιατζή». Εννοώντας ότι το απώτερο σχέδιο της κυβέρνησης ήταν το «πλιάτσικο», δηλαδή η πώληση των επιμέρους περιουσιακών στοιχείων της ΛΑΡΚΟ και κυρίως των μεταλλευτικών αποθεμάτων και δικαιωμάτων της κοψοχρονιά, χωρίς καμιά προσπάθεια εφαρμογής ενός επενδυτικού σχεδίου επέκτασης της μεταλλουργίας σε τεχνολογίες και μεθόδους που θα της επέτρεπαν να μπει πιο δυναμικά στην αγορά νικελίου για ηλεκτροκίνηση.
Η εξέλιξη εκθέτει εμμέσως και τον πρωθυπουργό προσωπικά, που στη μοναδική συνάντησή του με τους εκπροσώπους των εργαζομένων στις 13 Μαΐου είχε εμφανιστεί ως εγγυητής μιας «βιώσιμης λύσης μέσω αξιόπιστων ιδιωτών επενδυτών». Η φράση επαναλαμβάνεται αυτούσια στην ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ στην οποία προαναγγέλλεται «επανασχεδιασμός της συναλλαγής και προκήρυξη νέου διαγωνισμού». Σε περίπτωση που κι αυτός κηρυχτεί άγονος, η εταιρεία θα οδηγηθεί σε πτώχευση.
Ενα επιπλέον ερώτημα που προκύπτει από την εξέλιξη είναι γιατί η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ-AD Holdings επέλεξε να αποχωρήσει τώρα από τη διαδικασία. Οι «συνεχιζόμενες εμπλοκές στη Δικαιοσύνη» που επικαλείται στην επιστολή της έχουν μια βάση, καθώς έχουν περάσει πάνω από 3 μήνες χωρίς απόφαση του ΣτΕ επί της προσφυγής της ιρλανδικής CMI, που είχε καταθέσει προσφορά, κατά του αποτελέσματος του διαγωνισμού.
Αλλά το επιχείρημα για τις «δυσμενείς μεταβολές που μεσολάβησαν στην παγκόσμια αγορά της ενέργειας, των μετάλλων και ιδίως των προϊόντων νικελίου» δεν ακούγεται και πολύ πειστικό (εφόσον πράγματι αυτό αναφέρει η επιστολή, που καλό θα ήταν να δοθεί στη δημοσιότητα).
Η τιμή του νικελίου πράγματι έχει πέσει στα 16.300 δολάρια ανά τόνο μετά τη μεγάλη αύξηση της παραγωγής νικελίου από την Ινδονησία, πολύ κάτω από τα ρεκόρ του 2022 και 2023 (από 29.000 έως και 48.000 δολάρια/τόνος), στη διάρκεια των οποίων η κυβερνητική «λύση» καταδίκασε τη ΛΑΡΚΟ σε υπολειτουργία και σε διακοπή παραγωγής, με σβήσιμο των καμινιών της εδώ και δύο χρόνια. Αλλά και πάλι είναι 50% υψηλότερη από την τιμή που είχε τον Φεβρουάριο του 2020, όταν η κυβέρνηση έφερε τον νόμο 4464/20 (άρθρο 21) για ένταξη της ΛΑΡΚΟ σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης, διάσπαση της περιουσίας της και πώλησή της με δύο παράλληλους διαγωνισμούς. Τον νόμο που τη Δευτέρα ενταφιάστηκε άνευ επαίνων μετά 4,5 χρόνια.
Υπάρχει «αξιόπιστος επενδυτής»
Κανείς δεν ξέρει αν η δεύτερη ευκαιρία της ΛΑΡΚΟ δίνεται για να σωθούν τα προσχήματα πριν από την οριστική πτώχευση της μεταλλουργίας ή αν υπάρχει έστω και ίχνος επενδυτικής πρόθεσης από κάποιον απροσδιόριστο «αξιόπιστο επενδυτή». Αν αυτός πράγματι υπάρχει και δεν θέλει απλώς να πάρει τη ΛΑΡΚΟ για παλιοσίδερα, πρέπει να παρουσιάσει και σχέδιο για παραγωγή καθαρού νικελίου και κοβαλτίου μέσω υδρομεταλλουργίας, που αφορά κυρίως την ηλεκτροκίνηση. Αλλά ακόμη και η παραδοσιακή πυρομεταλλουργία για την παραγωγή σιδηρονικέλιου, που για δεκαετίες ήταν το ισχυρό χαρτί της ΛΑΡΚΟ, μετά το καταστροφικό σβήσιμο των καμινιών προϋποθέτει μια σοβαρή επένδυση αναβίωσης μιας γερασμένης εγκατάστασης στην οποία εδώ και είκοσι χρόνια δεν έχει επενδυθεί έστω κι ένα ευρώ.
Σταθμοί του κυβερνητικού φιάσκου για την πώληση της ΛΑΡΚΟ
● Φεβρουάριος 2020: Νομοσχέδιο με το οποίο τίθεται σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης η ΛΑΡΚΟ και δρομολογείται η διάσπαση της περιουσίας με σκοπό την πώλησή της.
● Οκτώβριος 2020: Τροπολογία Χατζηδάκη για την επιτάχυνση της πώλησης της ΛΑΡΚΟ, εν μέσω έντονων αντιδράσεων εργαζομένων και αντιπολίτευσης.
● Ιανουάριος 2021: Προκηρύσσονται οι δύο παράλληλοι διαγωνισμοί πώλησης της ΛΑΡΚΟ, επενδυτικά σχήματα εκδηλώνουν μη δεσμευτικό ενδιαφέρον.
● Φεβρουάριος 2022: Δρομολογείται η απόλυση των 1.060 (τότε) εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ και η διακοπή λειτουργίας της μεταλλουργίας.
● Απρίλιος 2022: Κερδίζουν δικαστική απόφαση για πάγωμα των απολύσεων, Τον επόμενο μήνα καταθέτουν προσφορές η κοινοπραξία ΓΕΚ με AD Holdings και στους δύο διαγωνισμούς, η ιρλανδική CMI μόνο στον έναν.
● Ιανουάριος 2023: Η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ανακηρύσσεται προτιμητέος επενδυτής. Η διεθνής τιμή του νικελίου στα 31.000 δολάρια/τόνο.
● Φεβρουάριος 2023 - Μάρτιος 2024: Αλλεπάλληλες παρατάσεις στη θητεία της ειδικής διαχείρισης και στις συμβάσεις των εργαζομένων. Προσφυγή στο ΣτΕ της ιρλανδικής CMI.
● Μάιος 2024: Η κυβέρνηση προχωρά στη μαζική απόλυση των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ, που κερδίζουν παράταση λίγων εβδομάδων. Προειδοποιούν για κίνδυνο δυστυχήματος αν μείνει αφύλακτη η ΛΑΡΚΟ.
● Ιούλιος 2024: Η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ-AD Holdings συστήνει εταιρεία «διάδοχο» της ΛΑΡΚΟ, κατά τις τυπικές προϋποθέσεις του διαγωνισμού. Εναν μήνα μετά αναγγέλλεται η ματαίωσή του.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας