«Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αξίζουν καλύτερη τύχη»

Οσο τα φώτα της πολιτικής επικαιρότητας είναι στραμμένα στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, ο κόσμος του επιχειρείν έχει τα βλέμματα στραμμένα και σε μια δεύτερη κάλπη, αυτήν που θα στηθεί στις 18 Ιουνίου, στην ετήσια γενική συνέλευση των μελών του ΣΕΒ. Οι αρχαιρεσίες για την ανάδειξη των νέων διοικητικού συμβουλίου και γενικού συμβουλίου του Συνδέσμου αποκτούν φέτος ιδιαίτερο χαρακτήρα, αφού για πρώτη φορά στα 117 χρόνια ιστορίας του υπάρχουν δύο υποψήφιοι για την προεδρία: η Ιουλία Τσέτη, πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος των φαρμακοβιομηχανιών Uni-Parma και Ιntermed, και ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος, που μέσα από την εταιρεία συμμετοχών Βespoke χτίζει έναν μεγάλο ελληνικό όμιλο τροφίμων. Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, η πρώτη υποψήφια ανοίγει τα χαρτιά της στην «Εφ.Συν.» για το τι θεωρεί ότι πρέπει να αλλάξει στον ΣΕΒ, δίνοντας έμφαση στη συμμετοχή και τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων όλης της επικράτειας.

● Οι επικείμενες εκλογές στον ΣΕΒ έχουν αποκτήσει τον χαρακτήρα «κούρσας», καθώς είναι η πρώτη φορά που συμμετέχουν δύο υποψήφιοι για την προεδρία. Τι σημαίνει αυτό για σας; Ψηλώνει τον πήχη της ευθύνης;

Το γεγονός των δύο υποψηφιοτήτων υποδηλώνει μια δημοκρατική θεσμική διαδικασία, η οποία δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει. Από την πρώτη στιγμή που αποφάσισα να εμπλακώ στη διαδικασία της διεκδίκησης της προεδρίας του ΣΕΒ, είχα επίγνωση ότι πρόκειται για μια πολύ βαθιά υπεύθυνη στάση, την οποία όφειλα στη θεσμική μου πορεία όλα αυτά τα χρόνια, αλλά παράλληλα όφειλα και στην ελληνική βιομηχανία, την οποία εκπροσωπώ εδώ και χρόνια και είμαι ιδιαίτερα υπερήφανη.

● Γνωρίζετε σε βάθος τα θέματα του ΣΕΒ και από τη θέση της γενικής γραμματέως του Συνδέσμου. Τι σας ώθησε να διεκδικήσετε την προεδρία;

Αφενός η τριβή μου τα τελευταία 4 χρόνια στον ΣΕΒ, τόσο ως μέλους του Δ.Σ. όσο και ως γενικής γραμματέως, μου έχει δώσει τη δυνατότητα να αντιληφθώ τα βαριά και τεχνικά ζητήματα του επιχειρείν μέσα από μια θεσμική διαδικασία. Αφετέρου, είμαι βιομήχανος και γνωρίζω σε βάθος τα δυνατά πλεονεκτήματα αλλά και τις πληγές της βιομηχανίας.

Δεν ήρθα χθες στον κλάδο, ούτε είμαι κλεισμένη σε ένα άοσμο και άχρωμο γραφείο. Σπούδασα, έκανα τα μεταπτυχιακά μου στη Βρετανία και ανέλαβα από μικρή ηλικία στις βιομηχανίες του Ομίλου Τσέτη, περνώντας από όλα τα στάδια της έρευνας, της ανάπτυξης, της παραγωγής και τελικά της διάθεσης των φαρμάκων και καλλυντικών μας. Επιπλέον, οι επιστημονικοί μου τίτλοι –διότι εκτός από βιομήχανος είμαι επίτιμη δρ Φαρμακευτικής του ΕΚΠΑ, σε λίγες ημέρες και του Πανεπιστημίου Πατρών, αλλά και μία από τους 75 inspirational mentors της χώρας– μου έχουν δώσει την ευρύτητα να αντιληφθώ τη σημασία της εκπαίδευσης και της διασύνδεσης της ακαδημαϊκής και ερευνητικής κοινότητας με τη βιομηχανία και τις επιχειρήσεις.

● Εχετε πει επανειλημμένα ότι ο ΣΕΒ πρέπει να δώσει έμφαση στη στήριξη της επιχειρηματικότητας σε όλη την επικράτεια και ότι πρέπει να εκπροσωπούνται ισότιμα όλες οι επιχειρήσεις, από τη μεγαλύτερη ώς τη μικρότερη. Πώς θεωρείτε ότι μπορεί να επιτευχθεί αυτό;

Κατ’ αρχάς Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα και, εάν ξεφύγουμε από την κουλτούρα του αθηνοκεντρικού κράτους, θα αντιληφθούμε ότι η ελληνική περιφέρεια διαθέτει ενδιαφέρουσες και πολλά υποσχόμενες μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες αυτό που επιζητούν είναι η καλύτερη διασύνδεση με το κέντρο, τόσο με τα κεντρικά γραφεία του ΣΕΒ όσο και με το γραφείο του Συνδέσμου στις Βρυξέλλες. Μία αλληλεπίδραση, επίσης, μεταξύ των μεγάλων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που είναι τόσο αναγκαία για την ανάπτυξη των μικρότερων αλλά και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.

● Με βάση τα πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, οι Ελληνες εργάζονται τις περισσότερες ώρες εβδομαδιαία και έχουν από τους χαμηλότερους μισθούς στην Ε.Ε. Πώς μπορούν να βελτιωθούν οι μισθοί των εργαζομένων και να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων;

Είναι γεγονός ότι οι Ελληνες εργαζόμαστε πολύ, με ιδιαίτερα χαμηλούς μισθούς, ίσως τους χαμηλότερους μισθούς της ευρωζώνης. Για να βελτιωθούν οι μισθοί πρέπει να γίνει μία σημαντική παρέμβαση, να μειωθεί δηλαδή το μη μισθολογικό κόστος από την πλευρά της Πολιτείας έτσι ώστε να μη διαβρωθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και, δεύτερον, να συνεχίσουμε την προσπάθεια σε κλάδους της οικονομίας που πάνε καλά, να υπάρξουν αιτήσεις αποδοχών, που να είναι διασυνδεόμενες με την παραγωγικότητα. Ηδη ο ΣΕΒ έχει προσυπογράψει κλαδικές συμβάσεις εργασίας, ενώ συμμετείχαμε στη διαβούλευση για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Στόχος μας πάντα η επίτευξη εργασιακής ειρήνης.

● Οι μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αν και αποκαλούνται η «ραχοκοκαλιά» της ελληνικής οικονομίας, αντιμετωπίζουν πολλαπλές προκλήσεις. Ποιο είναι το όραμά σας για τις σύγχρονες ΜμΕ;

Στην Ελλάδα το 2022, σύμφωνα με τελευταία στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, οι ΜμΕ ήταν 731.829 και αποτελούσαν το 99,9% των επιχειρήσεων στον μη χρηματοπιστωτικό τομέα, απασχολούσαν το 83,5% των εργαζομένων ή 2,2 εκατομμύρια άτομα και παρήγαν το 57% της προστιθέμενης αξίας ή 34,8 δισ. ευρώ! Και σήμερα αντιμετωπίζουν μία άνευ προηγουμένου οικονομική αβεβαιότητα απότοκη τόσο της πανδημίας του 2020 αλλά και του πολέμου στην Ουκρανία. Δεν νομίζετε ότι αξίζουν καλύτερη τύχη;

Για να βελτιωθούν οι μισθοί πρέπει να μειωθεί το μη μισθολογικό κόστος από την πλευρά της Πολιτείας

Δεν θα έπρεπε να ασχοληθεί κάποιος περισσότερο και βαθύτερα μαζί τους; Το ενεργειακό κόστος παραμένει στα ύψη, η πρόσβαση στη χρηματοδότηση δύσκολη, τα επιτόκια υψηλά, οι τιμές των πρώτων υλών επίσης, και ο πληθωρισμός κατατρώει την όποια κερδοφορία, αν το κόστος δεν μετακυληθεί στους καταναλωτές. Για όλους αυτούς τους λόγους θεωρώ ότι οφείλουμε να σταθούμε πιο κοντά στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ελαχιστοποιώντας την απόσταση που τις χωρίζει από τις μεγάλες βιομηχανίες της χώρας, στον βαθμό ευκολίας με τον οποίο επιλύουν τα προβλήματά τους. Απαιτούνται νέες πρωτοβουλίες σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης και λειτουργικότητας, το οποίο, πέραν των λύσεων στα παραπάνω προβλήματα, θα δίνει έμφαση στην καινοτομία, στην πράσινη ενέργεια, στον ψηφιακό μετασχηματισμό και στην κατά το δυνατόν αμεσότερη αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων. Ο ΣΕΒ μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην πραγματική στήριξη των ΜμΕ της χώρας, έτσι ώστε αυτές να μην επιβιώνουν απλώς, αλλά να είναι θωρακισμένες και έτοιμες να αδράξουν την όποια ευκαιρία.

● Τι απαντάτε στο δόγμα που θέλει τις ΜμΕ να επιβιώνουν μόνο μέσω συγχώνευσης και εξαγορών, όπως π.χ. πρεσβεύει η έκθεση Πισσαρίδη;

Η απάντηση δεν είναι στα άκρα. Ούτε τα μονοπώλια είναι η λύση. Πρέπει πρώτα να προσπαθήσεις με την εξωστρέφεια, την καινοτομία, και μετά αν το αποφασίσεις και με τους δικούς σου όρους να δοκιμάσεις άλλες κινήσεις. Δεν υπάρχουν συνταγές. Ακούω και την επιτροπή Πισσαρίδη, αλλά μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι σοφοί που λένε οικονομικές θεωρίες, δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους. Οι άνθρωποι της βιομηχανίας έχουμε ψηθεί στον στίβο της δουλειάς και αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα στην πράξη.

● Με την επιστολή σας προς τον απερχόμενο πρόεδρο του ΣΕΒ για το θέμα της ψηφοφορίας μόνο με φυσική παρουσία «ταράξατε» τα νερά. Ποια είναι η εξέλιξη σε αυτή την υπόθεση;

Θέλετε να πείτε ότι τα ξανατάραξα τα νερά, διότι η αρχή έγινε με την υποβολή της υποψηφιότητάς μου, που είχε ως αποτέλεσμα να ανοίξει ένας κλειστός μέχρι πρότινος δρόμος, αναφορικά με το πώς πραγματοποιούνταν η διαδικασία εκλογής του προέδρου του ΣΕΒ. Η ανοιχτή επιστολή απεστάλη αφού είχα ήδη δύο φορές προηγουμένως αιτηθεί να μάθω τους λόγους για τους οποίους δεν δόθηκε η δυνατότητα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Μη έχοντας λάβει καμία από τις προηγούμενες φορές απάντηση, με την ανοιχτή επιστολή, μάλλον, πιέστηκε ο πρόεδρος και απάντησε – πάντα όμως χωρίς να γνωστοποιηθούν οι λόγοι, που ήταν και το βασικό μου αίτημα.

Εάν η Διοίκηση του ΣΕΒ πρεσβεύει πραγματικά το «μαζί», τη συμπεριληπτικότητα και τη συμμετοχικότητα, θα μπορούσε να προτείνει την υβριδική ψηφοφορία διασφαλίζοντας έτσι τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή των μελών μας, από όλη την Ελλάδα.

● Ποια θα είναι η επόμενη μέρα του ΣΕΒ εφόσον εκλεγείτε;

Ενας ΣΕΒ πιο σύγχρονος, πιο λειτουργικός, πιο ευέλικτος για τις επιχειρήσεις του, την οικονομία και την κοινωνία, που θα αφουγκράζεται όλα του τα μέλη, προτεραιοποιώντας τις λύσεις στα προβλήματά τους, είτε αυτά αφορούν τη λειτουργία τους είτε καλύτερες συνθήκες για την ανάπτυξή τους. Ενας ΣΕΒ που θα αξιοποιεί όλα τα σύγχρονα διοικητικά και τεχνολογικά εργαλεία της εποχής μας. Επίσης, θα αποκτήσουμε μεγαλύτερη διεισδυτικότητα στη σχέση μας με την Πολιτεία έτσι ώστε να περιοριστεί η γραφειοκρατία αλλά και να προκύψει ένα κοινά αποδεκτό αναπτυξιακό πρόγραμμα για την ελληνική βιομηχανία, με σταθερούς κανόνες του παιχνιδιού για διάρκεια που υπερβαίνει κατά πολύ τη μία κυβερνητική θητεία.