Το επιχειρηματικό μπρα ντε φερ με τους Αλευρόμυλους Αλλατίνη

Είναι γνωστός αλλά… αθόρυβος ο επιχειρηματίας με καταγωγή από τα Κύργια Δράμας ο οποίος έγινε το πρόσωπο των ημερών, προκαλώντας επιχειρηματικό και μιντιακό «σεισμό», αφού εταιρεία του αγόρασε από την DoValue σε πλειστηριασμό το 50% των Μύλων Αλλατίνη στη Θεσσαλονίκη. Ο Πρόδρομος Μαυρόπουλος δεν είναι «άγνωστος», όπως αρχικά παρουσιάστηκε. Τον γνωρίζουν αρκετοί στη Θεσσαλονίκη.

Η εμπλοκή του όμως έδωσε άλλο ενδιαφέρον στην υπόθεση αξιοποίησης του ιστορικού ακινήτου. Σε επικοινωνία που είχε η «Εφ.Συν.» μαζί του σχετικά με τις προθέσεις του απάντησε πως «μόλις τελειώσουν όλα τα διαδικαστικά της αγοράς του ακινήτου θα προβώ σε συγκεκριμένες και όχι σε χαοτικές δηλώσεις της στιγμής».

Η εμφάνιση και η ανάδειξή του σε νικητή κατά τη διάρκεια του τρίωρου πλειστηριασμού της 18ης Ιανουαρίου με τη «μαγική» προσφορά των 4.044.444 ευρώ τάραξαν τα νερά, καθώς μέχρι τότε ο όμιλος Φάις (ALL Investments Akiniton), που κατέχει ήδη το άλλο 50%, θεωρούνταν νικητής σε… αγώνα χωρίς αντίπαλο. Στα ιντερνετικά μέσα της Θεσσαλονίκης είχε καλλιεργηθεί τέτοιο κλίμα νίκης, που όλοι εμφανίστηκαν «σοκαρισμένοι» από την εξέλιξη.

Αν η δημοσιογραφική έκπληξη ήταν ορατή, η σιγή που ακολούθησε είναι κι αυτή αποδεικτικό στοιχείο πόσο έμειναν εμβρόντητοι μάλλον και οι άνθρωποι του ομίλου Φάις. Τώρα οι παίκτες είναι δύο και θα πρέπει να βρουν κοινό βηματισμό στον σχεδιασμό για την αξιοποίηση του ακινήτου που έχει ταραχώδη ιστορία τα τελευταία 25 χρόνια.

Στον ενεστώτα χρόνο βέβαια αξίζει να σημειωθεί πως ο κ. Μαυρόπουλος δεν είναι άγνωστος στους πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες της Θεσσαλονίκης. Ηταν μόλις 6 Αυγούστου του 2020 όταν ο υφυπουργός Εσωτερικών (Μακεδονίας και Θράκης) Θόδωρος Καράογλου υποδεχόταν στο Διοικητήριο τον πρώην πρόεδρο της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας, Ρόζεν Πλεβνελίεφ, ο οποίος συνοδευόταν από τον γενικό γραμματέα του Ελληνοβουλγαρικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, Πρόδρομο Μαυρόπουλο!

Υπό μια έννοια, το γεγονός μάς επιτρέπει να δούμε κάτι από το μέλλον και στην Αλλατίνη, καθώς ποιος και πώς μπορεί να παραβλέψει ότι ο κ. Πλεβνελίεφ έχει ιδρύσει τρεις βιομηχανίες τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας και θεωρείται ο άνθρωπος πίσω από το Τεχνολογικό Πάρκο Σόφιας.

Πολλοί στη Θεσσαλονίκη θεωρούν τον κ. Μαυρόπουλο άνθρωπο του πρώην προέδρου, δεδομένου ότι συνδέθηκαν τη δεκαετία του ’90, όταν ο κ. Μαυρόπουλος είχε πάει στη Σόφια για σπουδές στα Οικονομικά και έκτοτε έμεινε στη βουλγαρική πρωτεύουσα παρότι θρυλείται ότι συγγενείς του είχαν εκτελεστεί από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής της ανατολικής Μακεδονίας στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Υπόθεση Coca Cola

Τα ποικίλα ιστορικά «μπλεξίματα» φτάνουν μέχρι τα σύγχρονα χρόνια καθώς, όπως έγινε γνωστό, όταν με μια «σεισμικών» διαστάσεων απόφαση η Coca Cola έπαιρνε το 2012 τις εγκαταστάσεις της από Θεσσαλονίκη και Πάτρα και τις πήγαινε στη Βουλγαρία, συμπτωματικά -μέχρι σήμερα- η Coca Cola Hellenic Bottling Company νοίκιαζε 10ώροφο κτίριο γραφείων, ιδιοκτήτρια του οποίου είναι η Adora Business Center, δηλαδή μία από τις 11 εταιρείες real estate ιδιοκτησίας του κ. Μαυρόπουλου…

Ρωτήσαμε τον κ. Μαυρόπουλο αν έχει ο ίδιος κάποιο σχεδιασμό. Αρκέστηκε στο λιτό «να δούμε πρώτα τον συνέταιρο από την άλλη πλευρά». Δεν απάντησε ούτε στο ερώτημα πότε προέκυψε το ενδιαφέρον του για το συγκεκριμένο ακίνητο, ενδιαφέρον μάλιστα τόσο επίμονο, που έφτασε να προσφέρει 800.000 ευρώ περισσότερα από την αρχική τιμή εκκίνησης του πλειστηριασμού.

Θυμίζουμε ότι ο όμιλος Φάις κατείχε ήδη το 25% του ακινήτου (που ανήκε στη Θεμελιοδομή) και το 2022 είχε αποκτήσει ένα άλλο 25% που εκποιήθηκε έναντι 1,5 εκατομμυρίου επίσης από την DoValue. Καλά ενημερωμένοι οικονομικοί παράγοντες ποντάρουν σήμερα σε δύο σενάρια: α) ο κ. Μαυρόπουλος θα προσπαθήσει να εξαγοράσει και το ποσοστό του ομίλου Φάις ή μπορεί να πουλήσει το ποσοστό του στο εξ αδιαιρέτου οικόπεδο, β) τα ίδια σενάρια εξετάζει μετά τις εξελίξεις και ο όμιλος Φάις.

Για την Ιστορία, καταγράφουμε ότι η εταιρεία του κ. Μαυρόπουλου (SPM Real Estate Μονοπρόσωπη ΙΚΕ) συστάθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, με αρχικό μετοχικό κεφάλαιο 10.000 ευρώ που έφτασε γρήγορα τα 970.000 ευρώ, ποσό που καταβλήθηκε στον συμβολαιογράφο για τη συμμετοχή στον πλειστηριασμό. Μοναδικός εταίρος εμφανίζεται η βουλγαρική μονοπρόσωπη εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «П М ФЕМИЛИ ХАУС - ЕООД», με ΑΦΜ στην Α’ ΔΟΥ Θεσσαλονίκης και διαχειρίστρια την Ειρήνη Κουμαριανού.

Από την εντυπωσιακή καμινάδα των Μύλων Αλλατίνη έχει αναδυθεί τα τελευταία 30 χρόνια ο καπνός πολλών αποτεφρωμένων σχεδίων για τα εντυπωσιακά κτίρια των εγκαταστάσεων, συνολικής έκτασης 14.543 τ.μ. από τα οποία όμως τα 12.425 είναι χαρακτηρισμένα διατηρητέα από το 1991 (4.212 τ.μ. ισόγεια και 8.213 τ.μ. όροφοι).

Παραλίγο να «καεί» μια κυβέρνηση με «προσάναμμα» τροπολογία που έδινε συντελεστή δόμησης 4,2, τροπολογία εξαιτίας της οποίας αρχικά «τσουρουφλίστηκε» και στη συνέχεια «κάηκε» μια δημοτική παράταξη, αυτή του Γιάννη Μπουτάρη. Αν οι μύλοι λειτούργησαν από το 1854 μέχρι τη δεκαετία του ‘80, αξιοσημείωτο είναι ότι από το 1971 το οικόπεδο είχε χαρακτηριστεί «κοινόχρηστος χώρος πρασίνου»! Εννοείται ότι το Δημόσιο δεν έκανε τίποτα για την απαλλοτρίωσή του.

Εκτοτε τα 26 στρέμματα του οικοπέδου θεωρούνται και είναι «το φιλέτο των φιλέτων», ελκυστής ποικιλώνυμων συμφερόντων από το 1990. Γι’ αυτό και, παρότι ύστερα από αγώνα, Νοέμβριο του 1991 -με απόφαση της τότε υπουργού Πολιτισμού, Αννας Ψαρούδα-Μπενάκη- το βιομηχανικό συγκρότημα, κτίρια και σύνολο οικοπέδου χαρακτηρίζονται «ιστορικά διατηρητέο μνημείο», μόλις το 1992 (αχ, αυτές οι περίοδοι της οικογένειας Μητσοτάκη), με νέα υπουργική απόφαση αρχίζουν οι… αποχαρακτηρισμοί!

Με αλλεπάλληλες υπουργικές αποφάσεις που μετατρέπονται σε προεδρικά διατάγματα η ιδιοκτήτρια εταιρεία του οικοπέδου αποκτά δικαίωμα συντελεστή δόμησης 4,2 και άρα οικοδόμησης κτισμάτων συνολικού εμβαδού 110.000 τ.μ. Οι διαμαρτυρίες που ακολούθησαν τις σκανδαλώδεις προβλέψεις οδήγησαν τελικά σε άλλο Π.Δ. με το οποίο οι δικαιούχοι πήραν μεταφορά συντελεστή δόμησης για τα 70.350 τ.μ., χωρίς να πάψουν τη διεκδίκηση για ανοικοδόμηση και άλλων 43.000 τ.μ. στο οικόπεδο!

Κόντρα στον χορό των συμφερόντων στάθηκε μέχρι πρόσφατα όρθιο με αγώνες το κοινωνικό σώμα της πόλης, ζητώντας να αγοραστεί ο χώρος από το Δημόσιο και να αποδοθεί στον δήμο. Θυμίζει η Ελεάννα Ιωαννίδου, δημοτική σύμβουλος το 2003:

«Οταν αποφασίσαμε να υπερασπιστούμε με τους κατοίκους και την Ενωση Πολιτών Θεσσαλονίκης το διατηρητέο βιομηχανικό συγκρότημα των Αλευρόμυλων Αλλατίνη, δεν φανταζόμασταν τη διελκυστίνδα με την οποία θα καταπιανόμασταν. Τότε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ως υπουργός Πολιτισμού, αποφάσισε να επιτρέψει τη χωροθέτηση, εντός του διατηρητέου περιβάλλοντος χώρου του συγκροτήματος των Αλευρόμυλων, επτά νέων πολυώροφων κτισμάτων. Το Συμβούλιο της Επικρατείας, στο οποίο προσφύγαμε (στην προσφυγή μετείχε και η Ενωση Πολιτών, μέλος της οποίας ήταν ο Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος στην υπόθεση αυτή είχε διαχωρίσει τη θέση του διαφωνώντας…), αμέσως ανέστειλε και στη συνέχεια ακύρωσε (με απόφαση που εκδόθηκε το 2005) την υπουργική απόφαση Βενιζέλου, κρίνοντας ότι ο υπουργός απέτυχε να αιτιολογήσει γιατί τα νέα κτίσματα ήταν απαραίτητα για την ανάδειξη του μνημείου, καθώς η μόνη νόμιμη αιτιολογία για να επιτραπεί μια επέμβαση σε μνημείο είναι η ανάγκη ανάδειξής του (tvxs.gr, 14.3.2012).

Στη συνέχεια, το 2008, επί δημαρχίας Βασίλη Παπαγεωργόπουλου, βρίσκουμε την πρόταση προς το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης (14.2.2008) της παράταξης "Θεσσαλονίκη των Πολιτών και της Οικολογίας" (επικεφαλής Τριαντάφυλλος Μηταφίδης) να εκφράζει "τη ριζική αντίθεσή της στην απόφαση του υπουργού Πολιτισμού Γ. Βουλγαράκη με την οποία εγκρίνεται η ανέγερση οκτώ νέων οικοδομών ύψους είκοσι μέτρων στον περιβάλλοντα χώρο του διατηρητέου συγκροτήματoς Αλευρόμυλοι Αλλατίνη"».

Θύμιζε μάλιστα η παράταξη ότι μετά την ακύρωση από το ΣτΕ το 2005 των σχεδίων, η οικοδομική άδεια (υπ’ αριθ. 2297/2006) για υπόγειο πάρκινγκ είναι παράνομη διότι έχει γίνει ήδη «η μεγαλύτερη μεταφορά συντελεστή δόμησης στην ιστορία του θεσμού και μάλιστα παρά τη ρητή διάταξη του ν. 880/1979 ότι μετά τη μεταφορά του συντελεστή δόμησης, αφαιρείται αυτός παγίως από τον εκάστοτε ισχύοντα συντελεστή δόμησης του συγκεκριμένου ακινήτου, ανεξάρτητα αν απομένει υπόλοιπο συντελεστή δόμησης».

O Γιάννης Μπουτάρης

Τέσσερα χρόνια αργότερα (Μάρτιος 2012) ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Παπακωνσταντίνου επανέρχεται με τροπολογία η οποία δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ διότι έγινε «μύλος» η παράταξη του δημάρχου Γιάννη Μπουτάρη. Η τροπολογία θα έδινε δικαίωμα στους ιδιοκτήτες του χώρου να χτίσουν οικοδομές στον περιβάλλοντα χώρο του μνημείου.

Ο Γιάννης Μπουτάρης κατηγορήθηκε ότι επικοινώνησε με βουλευτές του νομού, ζητώντας να την υπογράψουν, με τον ίδιο να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι ποτέ δεν το έκανε. Ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Παναγιώτης Αβραμόπουλος και ο αντιδήμαρχος Ανδρέας Κουράκης συνέστησαν μέτωπο κατά της τροπολογίας, υπέρ της οποίας ήταν πάντως ο δήμαρχος και ο αντιδήμαρχος Οικονομικών Χασδάι Καπόν, ο οποίος συμμετείχε στην Proton Bank που είχε μετοχές στην κοινοπραξία η οποία διέθετε τότε το 25% του οικοπέδου (σημ.: σήμερα ο κ. Καπόν είναι γενικός διευθυντής του ομίλου Φάις).

Οι αριστερές παρατάξεις αντέδρασαν με σφοδρότητα -η δεξιά παράταξη με επικεφαλής τον κ. Γκιουλέκα απείχε διακριτικά- και υπό τον κίνδυνο και η κυβέρνηση να φορτωθεί άλλη μία σκανδαλώδη τροπολογία (ανάλογη αυτής της υπόθεσης Πάχτα) και η παράταξη Μπουτάρη να κοπεί στη μέση, η τροπολογία αποσύρθηκε (η ψυχική ενότητα της παράταξης Μπουτάρη είχε πάντως διαρραγεί ανεπανόρθωτα, όπως αποδείχθηκε).

Ο αγώνας για τους Μύλους έφτασε μέχρι το 2015 όπου βρίσκουμε την πρόταση (17.12.2015) να διεκδικήσει ο δήμος τους Μύλους Αλλατίνη και το ιστορικό επίσης Ορφανοτροφείο «Μέγας Αλέξανδρος», από τις Ρία Καλφακάκου («Ανοιχτή Πόλη»), Ελεάννα Ιωαννίδου («Γειτονιές σε Δράση») και τον πρώην αντιδήμαρχο της «Πρωτοβουλίας», Ανδρέα Κουράκη.

Στο ντούκου

Αυτό ήταν μάλλον και το τελευταίο κερί που φώτισε κοινωνικά τους Μύλους. Εκτοτε, σαν να πέρασε αιώνας, καμία αντίδραση δεν υπήρξε παρότι όλες οι ενέργειες, το ενδιαφέρον και τα σχέδια των επιχειρηματιών για τον χώρο εκδηλώνονταν δημοσίως. Ούτε σχόλιο, για παράδειγμα, ακούστηκε όταν ευθέως ή διά της πλαγίας γινόταν και πάλι στις μέρες μας λόγος για το ματαιωμένο σχέδιο «Πολιτεία Αλλατίνη» που ακυρώθηκε από το ΣτΕ, το υπόγειο πάρκινγκ που είχε ξεκινήσει και σταμάτησε κι αυτό.

Διότι πέρασαν στο ντούκου ακόμη και αναφορές για νέα σχέδια, επικαιροποίηση των παλαιών, για ανακατασκευή (;) όλων των χαρακτηρισμένων κτιρίων και αναγκαίες επενδύσεις 15 με 20 εκατομμύρια. Αν οι επιχειρηματίες έχουν νέα σχέδια, η κοινωνία της πόλης μοιάζει να έχει κυριευτεί από -προσωρινή ελπίζουμε- αμνησία και είναι επείγον τα αριστερά κόμματα τουλάχιστον να ανανεώσουν τα παλαιά αιτήματα, εκτός και αν θεωρούνται παλιακά και άνευ νοήματος…