Κερδίζουν χρόνο με τους πλειστηριασμούς

Με τον εισαγγελέα της έδρας, αντεισαγγελέα Πάνο Παναγιωτόπουλο, να υποστηρίζει ότι εταιρείες διαχείρισης μπορούν να διενεργούν πλειστηριασμούς, ολοκληρώθηκε χθες στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, ενώπιον 66 αρεοπαγιτών και υπό την προεδρία της Μαρίας Γεωργίου, η υπόθεση του αφορά τη νομιμοποίηση ή μη των εταιρειών διαχείρισης δανείων (servicers) να προχωρούν σε πλειστηριασμούς και μετά τη σύγχυση που δημιουργήθηκε από αντικρουόμενες δικαστικές αποφάσεις. Και κυρίως από την απόφαση τμήματος του Αρείου Πάγου (822/2022) που έκρινε ότι οι servicers δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν πλειστηριασμούς για λογαριασμό funds και η οποία «πάτησε» στο κενό μεταξύ δύο νόμων που αφορούν τις τιτλοποιήσεις, εν αντιθέσει με 12 αποφάσεις (και πάλι τμημάτων του Αρείου Πάγου). Η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί μετά από 2-3 μήνες.

Σε ό,τι αφορά την ουσία της υπόθεσης, αυτό που θα κρίνει η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου είναι ποιος νομιμοποιείται να κάνει τον πλειστηριασμό (ο servicer ή το fund) και όχι αν πρέπει να γίνει ο πλειστηριασμός.

Σύμφωνα με τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, οι εταιρείες διαχείρισης (εντολοδόχοι των funds) είναι γνωστής έδρας, εποπτεύονται από την Τράπεζα της Ελλάδος (υποχρεούνται να τηρούν τον κώδικα δεοντολογίας των τραπεζών αλλά και τον νόμο περί προστασίας καταναλωτή, όπως ρητά προβλέπει ο νόμος του 2015), σε αντίθεση με τα funds στο εξωτερικό, που δεν μπορούν να ελεγχθούν εύκολα από τους δανειολήπτες.

Ομως, με αφορμή και τη συγκεκριμένη υπόθεση, αναδείχθηκε για ακόμα μία φορά το ελλιπές πλαίσιο προστασίας των ευάλωτων δανειοληπτών –με όρους πραγματικότητας και όχι... νομικούς– το οποίο είναι ευθύνη της πολιτείας, σε μια περίοδο μάλιστα που ακόμα και τα μεσαία εισοδήματα δέχονται ισχυρές πληθωριστικές πιέσεις και αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να ανταποκριθούν στο αυξημένο κόστος διαβίωσης.

Αναδεικνύεται εξάλλου και η ανάγκη αποτελεσματικότερης επικοινωνίας κυρίως σε ό,τι αφορά τις σχέσεις μεταξύ δανειοληπτών και πιστωτών αλλά και ενημέρωσης των πολιτών.

Από την άλλη πλευρά, αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι ακόμα κι αν η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποφασίσει «κατά» των servicers, οι πλειστηριασμοί θα συνεχίσουν να γίνονται, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Σε κάθε περίπτωση, εν αναμονή της απόφασης του ανωτάτου δικαστηρίου η κυβέρνηση πετυχαίνει αυτό που εξαρχής επιζητούσε: να κλοτσήσει παρά κάτω το... τενεκεδάκι και να πάει μέχρι τις εκλογές με ένα «αγκάθι» λιγότερο.

Οπως ανέφεραν οι εκπρόσωποι των δικηγορικών συλλόγων και άλλων φορέων, η κυβέρνηση επέλεξε να μην αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία για να ξεκαθαρίσει το τοπίο και παρέπεμψε το ζήτημα στον Αρειο Πάγο.

Οι συνήγοροι των «funds» και των τραπεζών ανέφεραν ότι από τις Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων έχουν διευθετηθεί από τους δανειολήπτες απαιτήσεις ύψους 18 δισ. ευρώ από τις αρχικές οι οποίες ανέρχονταν στο ποσό των 60 δισ. ευρώ.

H πλευρά των δανειοληπτών, οι Δικηγορικοί Σύλλογοι υποστήριξαν ότι οι Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων (funds) δεν μπορεί να είναι διάδικοι σε δίκες, πολύ περισσότερο όταν δεν πληρώνουν έμμεσους φόρους και τέλη (φόρος μεταβίβασης, τέλη χαρτοσήμου, δικαιώματα συμβολαιογράφων κ.λπ.) και ανέφεραν ότι οι πλειστηριασμοί πρέπει να γίνονται όπως απαιτεί η νομοθεσία, δηλαδή να δίνεται προηγουμένως η δυνατότητα στον οφειλέτη να προβαίνει στον διακανονισμό.