Εφορμούν στο «ψητό» των μαζικών απελάσεων

Τα... μαχαιροπίρουνά τους ακονίζουν οι επικεφαλής αρκετών εταιρειών ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων στις ΗΠΑ, καθώς προσδοκούν σε εκτόξευση τζίρου και κερδών από την εκστρατεία μαζικής απέλασης που έχει εξαγγείλει ο Ντόναλντ Τραμπ.

Η σύλληψη, κράτηση και μεταφορά των μεταναστών εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια σε μια ιδιαίτερα επικερδή δραστηριότητα για τον ιδιωτικό τομέα τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε άλλες χώρες. Από αυτήν δεν θα μπορούσε φυσικά να λείψει ο πανταχού παρών χρηματοπιστωτικός τομέας και συγκεκριμένα οι εταιρείες private equity.

Αντλώντας κεφάλαια από συνταξιοδοτικά ταμεία, καταπιστεύματα, ιδρύματα, ασφαλιστικές εταιρείες και άλλους θεσμικούς επενδυτές, αρκετές εξ αυτών εξαγόρασαν τα τελευταία 20 χρόνια εταιρείες που παρέχουν υπηρεσίες σε εγκαταστάσεις κράτησης μεταναστών και καταφύγια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για την ακρίβεια, πάνω από τις μισές εταιρείες που ειδικεύονται στη μετανάστευση ανήκουν σε εταιρείες private equity. Πρόσφατη έκθεση της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Private Equity Stakeholder Project αποκάλυψε μάλιστα ότι το 63% των ομοσπονδιακών εγκαταστάσεων κράτησης μεταναστών στις ΗΠΑ έχουν σήμερα συμβόλαια με εταιρείες που ελέγχονται από τις εταιρείες ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων.

Υψηλές αποδόσεις

Εχοντας ως βασική τους προτεραιότητα τις υψηλές αποδόσεις, οι επονομαζόμενες και εταιρείες ιδιωτικών συμμετοχών είναι διαβόητες για πρακτικές εξόρυξης κέρδους που εφαρμόζουν. Στον βωμό της υψηλότερης απόδοσης και με ασπίδα την αδιαφάνεια και την έλλειψη ελέγχου από τις ρυθμιστικές αρχές, δεν διστάζουν να απολύουν μαζικά, να συρρικνώνουν δραστηριότητες, να υπερχρεώνουν και εν τέλει να ξεφορτώνονται τις εταιρείες που αγοράζουν αποσπώντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κέρδος από αυτές. Η εμπλοκή τους στη διαχείριση της μετανάστευσης βρίθει ανομιών, τις οποίες πληρώνουν πανάκριβα τόσο οι μετανάστες όσο και οι φορολογούμενοι πολίτες.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Αμερικανική Ενωση Δικηγόρων Μετανάστευσης (AILA) ζήτησε από το Κογκρέσο να τερματίσει την κράτηση μεταναστών, υποστηρίζοντας ότι «είναι δαπανηρή, αναποτελεσματική στην εκδίκαση υποθέσεων και έχει μακρά ιστορία παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι υπηρεσίες διαχείρισης υποθέσεων και η νομική εκπροσώπηση με βάση την κοινότητα είναι πιο ανθρώπινες» τόνισε.

Η AILA διαπίστωσε ότι η κράτηση ενός ενήλικα μετανάστη κόστιζε 164,65 δολάρια την ημέρα, ενώ ένα από τα προγράμματα εναλλακτικής κράτησης (ATD) του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας (ICE) κόστιζε... 20 φορές λιγότερο, μόλις 8 δολάρια, και η παροχή διαχείρισης μιας υπόθεσης 14,05 δολάρια.

Η διαπίστωση της AILA επιβεβαιώνει ότι οι επιχειρήσεις -στην προκειμένη περίπτωση οι private equity- αντλούν τεράστια κέρδη από την κράτηση μεταναστών. Οσο περισσότεροι άνθρωποι κρατούνται, τόσο μεγαλύτερες δαπάνες απαιτούνται από ομοσπονδιακή και πολιτειακές κυβερνήσεις για τη στέγαση, τη διατροφή, την υγειονομική τους περίθαλψη, τις τηλεπικοινωνίες, την επιτήρησή τους, τη μεταφορά τους. Είναι πολλά τα λεφτά.

Η έκθεση επικεντρώθηκε σε μια σειρά από ελεγχόμενες από ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια εταιρείες παροχής υπηρεσιών για μετανάστες που αφορούν τη διαχείριση εγκαταστάσεων, τις τηλεπικοινωνίες, τη διατροφή, την υγειονομική περίθαλψη, βιομετρικά δεδομένα, μεταφορές και στρατιωτικοποίηση των συνόρων. Μεταξύ άλλων αποκαλύπτει κακοδιαχείριση, υπερτιμολογήσεις, χρεώσεις για ανύπαρκτες υπηρεσίες, ελλιπείς υπηρεσίες, εκμετάλλευση και κακομεταχείριση των κρατουμένων, ακόμα και αδικαιολόγητους θανάτους.

Μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παροχής υπηρεσιών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που ανήκει σε εταιρεία private equity είναι η Wellpath. Δραστηριοποιείται σε 12 εγκαταστάσεις κράτησης από τη Φλόριντα έως την Καλιφόρνια. Η εταιρεία, που παρέχει υπηρεσίες και σε φυλακές, έχει σε βάρος της πάνω από 1.000 αγωγές, μεταξύ των οποίων οι 70 για θανάτους κρατουμένων. Ο ιδιοκτήτης της Wellpath, η H.I.G. Capital, κατέχει μια άλλη εταιρεία με την ονομασία TKC Holdings, η οποία παρείχε υπηρεσίες σε ένα κέντρο κράτησης στο Laredo του Τέξας, όπου οι μετανάστες έχουν διαμαρτυρηθεί για «μη βρώσιμο φαγητό και μη πόσιμο, δύσοσμο νερό».

Μία από τις εταιρείες παροχής υπηρεσιών, ελεγχόμενη από εταιρεία private equity, που έχει προσλάβει η Νέα Υόρκη, είναι και η DocGo. Αυτή απολαμβάνει, μεταξύ άλλων, συμβόλαιο 432 εκατ. δολαρίων για τη στέγαση μεταναστών. Σε έλεγχό του ο ελεγκτής της πόλης διαπίστωσε κακοδιαχείριση των κεφαλαίων που της έχουν διατεθεί. Το Armoni Hotel, ένα ξενοδοχείο για τη φιλοξενία μεταναστών, χρέωνε για παράδειγμα την DocGo 100 δολάρια ανά διανυκτέρευση για δωμάτια που δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ. Στη συνέχεια, η DocGo χρέωσε τον δήμο της Νέας Υόρκης με 170 δολάρια, αποκομίζοντας συνολικά κέρδη 833.340 δολαρίων για άδεια δωμάτια. Ο έλεγχος διαπίστωσε επίσης ότι η διοίκηση της πόλης κακοδιαχειριζόταν τα συμβόλαια με την DocGo, καταβάλλοντας στην εταιρεία τουλάχιστον 11 εκατ. δολάρια σε αχρησιμοποίητα κεφάλαια. Διαπιστώθηκε επίσης ότι η DocGo παρείχε στους μετανάστες στέγαση κατώτερης ποιότητας σε δωμάτια με μούχλα, έντομα και σπασμένες συσκευές, χωρίς τα αναγκαία επίπεδα προσωπικού.

Η κερδοσκοπία των εταιρειών όμως δεν περιορίζεται εδώ. Αντικείμενό της αποτελούν ακόμη και τα τηλεφωνήματα που κάνουν οι υπό κράτηση μετανάστες στα αγαπημένα τους πρόσωπα. Εδώ κυριαρχούν η ViaPath (πρώην GTL), η οποία ανήκει στην American Securities, και η Securus, που ανήκει στην Platinum Equity. Οι δύο εταιρείες ελέγχουν σχεδόν το 80% των συμβάσεων τηλεπικοινωνιών σε φυλακές και εγκαταστάσεις κράτησης. Οι τελευταίες έχουν σύμβαση με έναν μόνο πάροχο, κάτι που επιτρέπει στις εταιρείες να χρεώνουν δυσανάλογα υψηλές τιμές. Το 2018, η Securus χρέωσε έως και 22,56 δολάρια για μια τηλεφωνική κλήση διάρκειας 15 λεπτών, ενώ η ViaPath 16,50 δολάρια. Τον περασμένο Ιούλιο, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών επέβαλε ανώτατο όριο στο ποσό που μπορούν να χρεώνουν για κλήσεις μειώνοντας δραστικά τις τιμές. Ρεπουμπλικανοί γενικοί εισαγγελείς, ωστόσο, έχουν προσβάλει δικαστικά τα ανώτατα όρια τιμών. Ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχθεί η υπόθεση, η έκθεση αναφέρει ότι εταιρείες έχουν βρει νέους τρόπους για να κερδοσκοπήσουν, προσφέροντας tablet για ψυχαγωγία σε όσους κρατούμενους μπορούν να πληρώσουν.

Τεχνητή νοημοσύνη

Εκτός από την παροχή υπηρεσιών στα κέντρα κράτησης οι εταιρείες ιδιωτικών συμμετοχών προσφέρουν και συστήματα επιτήρησης. Η G4S, κορυφαία εταιρεία ασφάλειας η οποία ανήκει στη Warburg Pincus, απολαμβάνει συμβάσεις υψηλότερες του ενός δισ. δολαρίων για υπηρεσίες μεταφοράς και ασφάλειας που περιλαμβάνουν την απέλαση, σύμφωνα με την έκθεση. Η Peraton, έχει συμβόλαιο περίπου 6,2 δισ. δολαρίων για την ανάπτυξη μιας τεράστιας βιομετρικής βάσης δεδομένων. Εταιρείες private equity εμπλέκονται ακόμη στην Τεχνητή Νοημοσύνη - η οποία ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί στην εκστρατεία απέλασης υπό τη δεύτερη κυβέρνηση Τραμπ.

Το «πογκρόμ»

O Tραμπ έχει υποσχεθεί ότι όταν επιστρέψει στον Λευκό Οίκο θα κινητοποιήσει τον στρατό για να συλλάβει, να συγκεντρώσει και να απελάσει 13 εκατομμύρια παράτυπους μετανάστες. Στην προηγούμενη θητεία του απέλασε λιγότερους από 2 εκατομμύρια ανθρώπους σε τέσσερα χρόνια. Η κυβέρνηση Μπάιντεν συνέχισε την κληρονομιά του Τραμπ απελαύνοντας 2,8 εκατομμύρια ανθρώπους τα πρώτα δύο χρόνια. Από τον Μάιο του 2023 έως τον Μάιο του 2024, απέλασε 775.000 ανθρώπους, τους περισσότερους από το 2010.

Κορυφαία μορφή της βιομηχανίας εκδίωξης μεταναστών είναι ο κυβερνήτης του Τέξας, Γκρεγκ Αμποτ. Από τον Απρίλιο του 2022 έως τον Αύγουστο του 2024 ξόδεψε περισσότερα από 200 εκατομμύρια δολάρια για να στείλει τους μετανάστες σε πόλεις άλλων Πολιτειών που κυβερνούν Δημοκρατικοί, όπως Σικάγο, Ντένβερ, Λος Αντζελες, Νέα Υόρκη, Φιλαδέλφεια και Ουάσινγκτον D.C. Παραμονή Χριστουγέννων ο Αμποτ δεν δίστασε να στείλει δύο λεωφορεία γεμάτα με μετανάστες απευθείας στην κατοικία της αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις στην Ουάσινγκτον. Από τον Ιούλιο του 2024 ο Αμποτ έχει μετεγκαταστήσει σχεδόν 120.000 ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους πέρασαν τα σύνορα για να ζητήσουν άσυλο. Οι ομοϊδεάτες κυβερνήτες, Κάτι Χομπς της Aριζόνα και Ρον Ντεσάντις της Φλόριντα, ακολούθησαν το παράδειγμά του ξοδεύοντας εκατομμύρια δολάρια για τη μεταφορά ανθρώπων σε πόλεις που διοικούνται από Δημοκρατικούς.