Διπλό γερμανικό παιχνίδι για το Ταμείο Ανάκαμψης

Το Ταμείο Ανάκαμψης για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων που έχει επιφέρει ο κορονοϊός στην Ευρώπη των 27, το οποίο θα παρουσιάσει έπειτα από δύο αναβολές σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αποτέλεσε μέχρι αργά χθες το βράδυ αντικείμενο έντονων παρασκηνιακών διαβουλεύσεων μεταξύ κρατών-μελών και των διαφόρων ομάδων χωρών, ενώ οργίαζαν οι φήμες και οι δηλώσεις, καθιστώντας το τοπίο ακόμη πιο θολό.

Φαίνεται ότι δεν παίζεται ένα παιχνίδι, αλλά πολλά γύρω από το περίφημο Ταμείο, το οποίο συνδέεται με το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ), τον κοινοτικό προϋπολογισμό 2021-2027...

Ο εκπρόσωπος της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν επιβεβαίωσε τις προχθεσινές δηλώσεις του εκπροσώπου της Επιτροπής στην Αυστρία, Γερμανού Μάρτιν Σελμάγερ, σύμφωνα με τις οποίες, το Ταμείο Ανάκαμψης προβλέπει ποσοστό επιχορηγήσεων για τις χώρες που επλήγησαν περισσότερο από την πανδημία (βλέπε χώρες του Νότου) μεταξύ 60% και 70% και δανειοδοτήσεις μεταξύ 30% και 40%. Ο εκπρόσωπος «τα μάσησε», όταν ρωτήθηκε για τα εν λόγω ποσοστά. Ανέφερε ότι η Φον ντερ Λάιεν είναι επικεντρωμένη στη σημερινή παρουσίαση των προτάσεων και πρόσθεσε ότι δεν σχολιάζει ούτε κρίνει τις δηλώσεις του Σελμάγερ. Ο τελευταίος, όμως, δεν είναι οποιοσδήποτε. Διετέλεσε επί προεδρίας Γιούνκερ γενικός γραμματέας της Επιτροπής, με περίεργες διαδικασίες και χάρη στο «έτσι θέλω» του Λουξεμβούργιου.

Τόσο η Φον ντερ Λάιεν όσο και ο Μάρτιν Σελμάγερ ανήκουν στο γερμανικό Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU) και θεωρούνται «χαϊδεμένα παιδιά» της Ανγκελα Μέρκελ. Λεπτομέρεια: Ο Μ. Σελμάγερ, ο οποίος ήλεγχε τα πάντα όταν ήταν γ.γ. της Επιτροπής, ακόμη και τους επιτρόπους, πήρε μετάθεση, αμέσως μετά τον διορισμό της Φον ντερ Λάιεν από την Α. Μέρκελ στην προεδρία της Ε.Ε., στη Βιέννη, αναλαμβάνοντας τη θέση του πρέσβη της Ε.Ε. Το ερώτημα είναι εύλογο: Για ποιο λόγο ο Σελμάγερ «ξεμπρόστιασε» τις προτάσεις της Επιτροπής, μία ημέρα πριν τις παρουσιάσει επίσημα η Φον ντερ Λάιεν; Το γερμανικό παιχνίδι παίρνει περίεργες διαστάσεις.

Διαρροές

Στον χορό των διαρροών μπήκαν και τα αγγλοσαξονικά έντυπα. Οι «F.T.», επικαλούμενοι Ευρωπαίους διπλωμάτες, αναφέρουν ότι οι προτάσεις της Φον ντερ Λάιεν για το ΠΔΠ θα περιλαμβάνουν και νέες πηγές άντλησης εσόδων, όπως την επιβολή πανευρωπαϊκών περιβαλλοντικών τελών και φόρων στις επιχειρήσεις (π.χ. στα πλαστικά απόβλητα).

Αυτό που έχει γίνει γνωστό μέχρι στιγμής είναι ότι το Βερολίνο και το Παρίσι, στο πλαίσιο της συμφωνίας για επιχορηγήσεις ύψους 500 δισ. από το Ταμείο Ανάκαμψης, επιθυμούν την καθιέρωση ενός ελάχιστου επιπέδου φορολογίας στην ψηφιακή οικονομία -Google, Apple, Facebook, Amazon- στην Ε.Ε. και μία κοινή φορολογική βάση για τις επιχειρήσεις. Κάτι που ούτε θέλουν να ακούσουν η Ολλανδία, η Ιρλανδία και το Λουξεμβούργο, το τρίο των φορολογικών παραδείσων για τις πολυεθνικές. Θα ενσωματώσει στις προτάσεις της η Φον ντερ Λάιεν τις επιθυμίες του Βερολίνου και του Παρισιού; Είναι το πιο πιθανόν. Αλλωστε, η πρόεδρος της Επιτροπής είχε ενημερωθεί για το περιεχόμενο της συμφωνίας Μακρόν-Μέρκελ, πριν ανακοινωθεί επίσημα από τους δυο ηγέτες. Λογικό.

Στην έδρα της Επιτροπής επικρατεί κλίμα αισιοδοξίας ότι οι προτάσεις που θα ανακοινωθούν σήμερα θα πετύχουν την προσέγγιση θέσεων μεταξύ Νότου και Βορρά, με τη θετική συνδρομή του Βερολίνου και του Παρισιού. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο απλά, τόσο από πολιτική όσο και από οικονομική πλευρά.

Οι 4 «τσιγκούνηδες» (Αυστρία, Ολλανδία, Σουηδία, Δανία), που τάσσονται υπέρ της παροχής δανείων και όχι επιχορηγήσεων, με πολύ περιορισμένα χρονοδιαγράμματα και αυστηρούς όρους, δείχνουν αποφασισμένοι να πουλήσουν ακριβά τις θέσεις τους. Μην ξεχνάμε ότι είναι σύμμαχοι του Βερολίνου.

Αντιπαροχές

Οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, που είναι και αυτές προσδεδεμένες στο γερμανικό άρμα, θα παλέψουν σκληρά ιδίως όσον αφορά το ΠΔΠ, επιδιώκοντας την αύξηση της πίτας στη γεωργία και τη συνοχή. Το κλειδί, όμως, είναι η στάση της Γερμανίας, η οποία, για πολλούς, παίζει στα σίγουρα.

Αν οι «4» τσιγκούνηδες δεν υποχωρήσουν ούτε βήμα στις θέσεις τους, η Ανγκελα Μέρκελ θα παίξει τον ρόλο που γνωρίζει όσο κανείς άλλος, του διαμεσολαβητή που κινεί από καιρό τα νήματα. Με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, όταν τέσσερα κράτη-μέλη έχουν επιφυλάξεις. Οπως έλεγε για την Ελλάδα το 2015: «Δεν είναι μόνο η Γερμανία που δεν συμφωνεί με τις θέσεις των Αθηνών, αλλά και οι άλλες 17 χώρες της ευρωζώνης»...