Κυβέρνηση Κεντροαριστεράς και Πέντε Αστέρων στην Ιταλία

Αργά αλλά σταθερά η Ιταλία φτάνει στον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης. Ο Τζουζέπε Κόντε θα παραμείνει πρωθυπουργός και σήμερα το πρωί λαμβάνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.

Μέσα στις επόμενες ημέρες θα πρέπει να παρουσιάσει στον πρόεδρο της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα τη λίστα των νέων υπουργών του.

Ο γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος, Νικόλα Τζινγκαρέτι, έκανε το καθοριστικό βήμα προόδου και ανακοίνωσε ότι συμφωνεί να προχωρήσει η προσπάθεια σύνθεσης της νέας κυβέρνησης.

Τόνισε ότι δεν πρόκειται για μια συνέχεια της μέχρι τώρα κυβερνητικής συνεργασίας της Λέγκας με τα Πέντε Αστέρια, αλλά για ριζική αλλαγή.

Και πρόσθεσε ότι τα κύρια σημεία του κυβερνητικού προγράμματος θα πρέπει να είναι η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, η προστασία του περιβάλλοντος και «η αλλαγή του κλίματος μίσους σε κλίμα ελπίδας και αισιοδοξίας».

O αρχηγός των Πεντάστερων, Λουίτζι ντι Μάιο, επιβεβαίωσε ότι «έχει επιτευχθεί πολιτική συμφωνία με το Δημοκρατικό Κόμμα για τη σύσταση νέας κυβερνητικής συμμαχίας».

Τα Πέντε Αστέρια, λοιπόν, έδωσαν τη συναίνεσή τους, έστω και αν την τελευταία λέξη θα την έχουν οι εγγεγραμμένοι στο κίνημα που ίδρυσε ο Μπέπε Γκρίλο με ψηφοφορία στο Διαδίκτυο. Δύσκολα θα ανατραπούν οι μέχρι τώρα αποφάσεις, αν και πολλά θα εξαρτηθούν από το πώς πρόκειται να τεθεί το καθοριστικό ερώτημα στα μέλη των Πεντάστερων.

Ο Ντι Μάιο θέλει να παραμείνει αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ενώ η Κεντροαριστερά θα επιθυμούσε τη θέση αυτή για ένα δικό της στέλεχος.

Το πρόβλημα, όπως φαίνεται, θα κληθεί να το λύσει ο ίδιος ο Κόντε, πριν από την οριστική σύνθεση της λίστας των υπουργών του. Θα μπορούσε να καταργηθεί προσωρινά και η ίδια η θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, ώστε να σταματήσουν οι τσακωμοί.

Τα μέλη των Δημοκρατικών, σύμφωνα με τα γκάλοπ, είναι στην πλειοψηφία τους υπέρ της συνεργασίας αυτής, ενώ η βάση των Πέντε Αστέρων εγκρίνει μόνο σε ποσοστό 43% τον νέο «πολιτικό γάμο».

Ο ίδιος ο Ντι Μάιο φοβάται ότι θα μπορούσε να αποδυναμωθεί η ηγεσία του και να κατηγορηθεί στη συνέχεια για πολιτικό οπορτουνισμό και έλλειψη ξεκάθαρης γραμμής.

Από την άλλη, όμως, το κίνημα φοβάται ότι η προσφυγή στις κάλπες στη φάση αυτή μπορεί να συρρικνώσει δραστικά τα ποσοστά του, ακόμη και κοντά στο 15%. Απαιτείται χρόνος, λοιπόν, για να επιχειρηθεί μια επανάκαμψη, αφήνοντας πίσω την ακραία πορεία πλεύσης που είχε επιβάλει η Λέγκα.

Αμεσα πεδία δράσης της νέας κυβέρνησης (πιθανώς η ορκωμοσία να γίνει στις αρχές της ερχόμενης εβδομάδας) θα είναι το μεταναστευτικό και ο νέος κρατικός προϋπολογισμός.

Για το πρώτο αποφασίστηκε η εξεύρεση μιας «μέσης λύσης», η οποία να μειώνει την τρομερή αυστηρότητα που επέβαλε ο Ματέο Σαλβίνι, αλλά να μην εκθέτει την Ιταλία ως μοναδική χώρα «πρώτης γραμμής του προσφυγικού» στην κεντρική Μεσόγειο. Η προσπάθεια αυτή, πάντως, κρύβει πολλές παγίδες και δυσκολίες.

Οσο για τα οικονομικά, θα καταβληθεί προσπάθεια να μην αυξηθεί ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας, βρίσκοντας (με εξοικονόμηση πόρων και κάποιες περικοπές) τουλάχιστον 15 δισ. ευρώ.

Ηδη άρχισε να ακούγεται ότι η δεύτερη κυβέρνηση Κόντε μπορεί να επιχειρήσει να αυξήσει τη σχέση ελλείμματος- ΑΕΠ κοντά στο 3%, ενώ οι επιταγές των Βρυξελλών ορίζουν το ποσοστό στο 2,2%.

Θα ξεκινήσει προφανώς ακόμη μια διαπραγμάτευση. Και πολλοί πιστεύουν ότι η αποχώρηση της Λέγκας από την κυβέρνηση θα επηρεάσει θετικά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ώστε να φανεί ενδεχομένως πιο διαλλακτική από το παρελθόν.