Από τον πρώτο μήνα αυτού του περίεργου πολέμου, κυρίες και κύριοι, κατάλαβα ότι αυτό που έπρεπε να κάνουν όλοι -ειδικά οι πιο ισχυροί- ήταν να επιδιώξουν, με κάθε τρόπο, να σταματήσει η σφαγή και, αφού κάτσουν γύρω από ένα τραπέζι, να ξαναφέρουν την ειρήνη.
Τα είπα ξανά -και τα ‘γραψα εδώ, στη σελίδα μας- όταν εκατομμύρια Ουκρανοί είχαν πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς, όταν χιλιάδες άνθρωποι -μεταξύ τους και πάρα πολλοί άμαχοι- είχαν ήδη σκοτωθεί, δεκάδες πόλεις και χωριά είχαν ισοπεδωθεί και η Ουκρανία άρχιζε να μετατρέπεται σε κρανίου τόπο.
Εγώ τα ‘λεγα, εγώ τα ‘κουγα. Από τις εφημερίδες, τα ραδιόφωνα και τα κανάλια των 4 εφοπλιστών, που έχουν εργολαβικά αναλάβει την ενημέρωση -λέμε τώρα...- των κατοίκων της χώρας μας, οι διάφοροι «αναλυτές» της δεκάρας προπαγάνδιζαν υπέρ του πολέμου και χαρακτήριζαν... κομμουνιστή όποιον μιλούσε και τραγουδούσε για ειρήνη. «Στείλτε όπλα, κι άλλα όπλα στην Ουκρανία, για να νικήσει τη... Ρωσία», ούρλιαζαν, αδιαφορώντας για τις σφαγές και τις καταστροφές που έχουν διαλύσει τη μαρτυρική αυτή χώρα. Και κανένας δεν νοιαζόταν για το ότι ένα λάθος ή μια προβοκάτσια, όσο μαίνεται ο πόλεμος, μπορεί να οδηγήσει την ανθρωπότητα στον Τρίτο -και μάλλον τελευταίο- Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ξαφνικά, όμως, και επειδή οι συνέπειες για την Ευρώπη αρχίζουν να γίνονται δυσβάστακτες -οι ΗΠΑ δεν έχουν πάθει και τίποτα, ίσα ίσα...- κάποιοι ηγέτες της συνειδητοποιούν τον κίνδυνο μιας γενικής οικονομικής καταστροφής. Και άρχισαν, δειλά δειλά, να εκφράζουν την ανησυχία τους: Μια οικονομική ύφεση θα στρώσει το χαλί για πολιτικές ανακατατάξεις, και τρέχα γύρευε μετά.
Ακουγα την Αννα Διαμαντοπούλου, που δεν τη λες και... κομμουνίστρια, να καλεί τις ΗΠΑ να σταματήσουν την επιθετικότητά τους απέναντι στη Ρωσία (είναι ο πόλεμος δι’ αντιπροσώπου, που λέμε) και να καθίσουν μαζί με άλλους και να βρουν τρόπους να λήξει ο πόλεμος. Τα ‘λεγε στην ΕΤ1, το βράδυ της Δευτέρας, και χαιρόμουνα πολύ: Καλώς τηνα κι ας άργησε, έλεγε δίπλα μου ο Ταρζανάκος μας...
*Το Αλλοπαράκι μου μισεί τον πόλεμο, λατρεύει την ειρήνη, κι ας κάνει έξαλλα κάποια πολεμοχαρή παλικαράκια στον ΣΚΑΪ. Τα οποία δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα -κι ας πέρασαν 30 χρόνια και βάλε- ότι ο Πούτιν (όπως και π.χ. ο Θεοδωρικάκος) δεν είναι πια κομμουνιστής, αλλά δεξιάντζα και καπιτάλα του κερατά! Εξ ου και το τόσο μένος εναντίον του. Γουάου.
