Πρωτοχρονιάτικο όνειρο

Μόλις είχε ξυπνήσει και ήδη ζούσε εκείνα τα γλυκά λεπτά που μεσολαβούν μέχρι να το πάρεις απόφαση, να πετάξεις το πάπλωμα και να σηκωθείς απ' το κρεβάτι.

Η σκύλα του, που έχει το προνόμιο να κοιμάται μέσα στο σπίτι, στο κρεβατάκι της, είχε ήδη σηκωθεί και αφού έκανε τα πρωινά της στρέτσινγκ άρχισε να ξύνει την εξώπορτα για να βγει στον κήπο. Ε, το πήρε απόφαση, σηκώθηκε, της άνοιξε και πήγε στο μπάνιο. Ανοιξε το ραδιόφωνο, πλύθηκε, ξυρίστηκε, έφτιαξε καφέ. Τότε είδε απ' το παράθυρο κάτι πολύ περίεργο:

Η σκύλα κι ο σκύλος του -αυτός κοιμόταν στην αποθήκη- περπατούσαν βιαστικά προς την καγκελόπορτα, κουβαλώντας το καθένα στη ράχη από μια σακούλα μαύρη, απ' αυτές των σκουπιδιών, γεμάτες κι οι δυο με κάτι που δεν ήξερε τι ήταν. Τρελάθηκε: «Πού πάνε; Τι στο καλό έπαθαν πρωτοχρονιάτικα; Και τι κουβαλάνε;», αναρωτήθηκε.

Πετάχτηκε πάνω, παράτησε τον καφέ μισό, έβαλε μια φόρμα, παπούτσια και μπουφάν και βγήκε στον δρόμο. Τα σκυλιά μόλις που πρόλαβε να τα δει καθώς έστριβαν σ' ένα στενό. Πήρε το αυτοκίνητο και βάλθηκε να τα παρακολουθεί από μακριά. Τον είχε φάει η περιέργεια -ειδικά εκείνη η σακούλα... Στο μεταξύ, τα δυο σκυλιά είχαν μπει σ' ένα οικόπεδο εκεί κοντά. Τρία κουταβάκια εμφανίστηκαν από το πουθενά. Τότε η σκύλα του άνοιξε τη μια σακούλα, έβγαλε μια μεγάλη κονσέρβα και μοίρασε το περιεχόμενό της στα τρία. Τα μωρά έπεσαν με τα μούτρα στο φαΐ, καθώς ο σκύλος του τούς έγλειφε τα κεφαλάκια.

Νέα στάση, λίγο παρακάτω, σ' ένα εγκαταλειμμένο σπίτι, απ' όπου πετάχτηκαν, με μάλλον άγριες διαθέσεις, 5-6 γάτες, μ' ένα τσούρμο γατίνια πίσω τους να τις ακολουθούν, περιμένοντας να δουν τι θα γίνει. Τα σκυλιά του έβγαλαν δυο σακουλίτσες με γατοτροφή και τις έριξαν κάτω σχηματίζοντας καμιά δεκαριά λοφάκια και απομακρύνθηκαν. Γάτες, γάτοι και γατίνια ρίχτηκαν στο γεύμα γουργουρίζοντας από ηδονή!

Η επόμενη επίσκεψη έγινε πίσω απ' το κοντινό σούπερ μάρκετ, όπου προ ημερών κάποιοι έριξαν φόλες και πέθαναν 3-4 σκυλιά. Τους πλησίασε, σαν φάντασμα, η μόνη που επέζησε, μια μεγαλόσωμη σκύλα, με πεσμένα στήθη και κατακόκκινες θηλές, που πρόδιδαν ότι θήλαζε τα μωρά της. Είχε επιθετική στάση, γι' αυτό της άνοιξαν μια μεγάλη κονσέρβα, την άδειασαν κάτω και έφυγαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Την είδαν από μακριά να πλησιάζει διστακτικά κι αμέσως μετά να τρώει, κοιτάζοντας δεξιά-αριστερά μήπως εμφανιστεί κάποιος κίνδυνος.

Τελευταίος σταθμός τους το πάρκινγκ του Κωπηλατοδρόμιου, όπου στην τελευταία βόλτα τους είχαν εντοπίσει τρία αδεσποτάκια να προσπαθούν να φωλιάσουν κάτω από έναν πεταμένο και σαραβαλιασμένο καναπέ. Αδειασαν μπροστά τους ό,τι είχε απομείνει στις μαύρες σακούλες τους και αυτά όρμησαν κουνώντας τις ουρές.

Επέστρεψε γρήγορα γρήγορα στο σπίτι και, μέχρι να γυρίσουν κι οι σκύλοι του, πρόλαβε και γέμισε -κι αυτός- δυο μεγάλες χάρτινες σακούλες με ρούχα που εδώ και καιρό δεν τα 'χε φορέσει ποτέ -κι ούτε είχε σκοπό να τα φορέσει. Ρούχα χειμωνιάτικα, που απλώς εδώ και χρόνια γέμιζαν τις ντουλάπες του. Οταν οι σκύλοι του επέστρεψαν, αυτός με τις σακούλες του μπήκε στο αυτοκίνητο. Είχε ήδη αποφασίσει πού θα 'κανε τις δικές του στάσεις.

«Κοίτα να δεις τι μπορείς να μάθεις από τους σκύλους», μονολόγησε. Και ξεκίνησε.

Τεράστια Γατοϊστορία

Από φίλη της σελίδας μας πήρα μια «Γατοϊστορία» και ευχές, μέρες που είναι. Κρατάω τις ευχές -και αντεύχομαι- αλλά τις ιστορίες του γάτου-δημοσιογράφου δεν θα τις δημοσιεύσω, δυστυχώς. Το κείμενο είναι τεράστιο (πάνω από 2.000 λέξεις!) τη στιγμή που μόνο 400-450 λέξεις πρέπει να έχει ένα κείμενο για να δημοσιευτεί στη σελίδα μας, εφόσον φυσικά κριθεί ότι έχει γενικότερο ενδιαφέρον. Περιμένω νέο κείμενο, αν τα καταφέρει η φίλη μας να περιορίσει τόσο πολύ το πρώτο.

Επείγοντα

Η κούκλα που βλέπετε λέγεται Ελίζα και είναι 2,5 ετών. Φέρνει σε ποιμενικό Καυκάσου, γεγονός που δεν την απασχολεί καθόλου. Εκείνο που θέλει είναι ένα σπίτι και μια σωστή οικογένεια, που να την αγαπήσει και να μην την εγκαταλείψει ποτέ! Είναι ήρεμη, φιλική με όλους -ανθρώπους, σκύλους, γάτες-, πολύ χαδιάρα και περήφανη. Σας περιμένει στο 6996-857444.