Περίπατοι στις όχθες του ποταμού Ληθαίου
Τα Τρίκαλα είναι μία από τις ελάχιστες ελληνικές πόλεις που έχουν το προνόμιο να διασχίζονται από ένα ποτάμι, στη συγκεκριμένη περίπτωση τον Ληθαίο, παραπόταμο του Πηνειού. Μετά τα έργα ανάπλασης, το μεγαλύτερο μέρος των όχθεων είναι προσβάσιμο στους πολίτες. Ωστόσο, σημείο αναφοράς παραμένει η «κεντρική γέφυρα» η οποία συνδέει την κεντρική πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου, όπου δεσπόζει το άγαλμα του ηγέτη του ΕΛΑΣ στρατηγού Σαράφη, με τον πεζόδρομο της οδού Ασκληπιού. Στην παρακείμενη μικρότερη γέφυρα βρίσκεται το άγαλμα του Ασκληπιού, έργο του γλύπτη Θεόδωρου Βασιλόπουλου.
Ο επισκέπτης μπορεί να χαλαρώσει περπατώντας πλάι στον Ληθαίο, χαζεύοντας τις πάπιες να κολυμπούν και τα θεόρατα πλατάνια να στολίζουν τις όχθες του. Ενας τεχνητός καταρράκτης που έχει στηθεί εδώ συμπληρώνει το σκηνικό στην όμορφα διαμορφωμένη κοίτη του ποταμού, στην καρδιά της πόλης.
Ανάβαση στο Βυζαντινό Φρούριο
Από την κεντρική γέφυρα ή από την πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου θα περπατήσετε περίπου 500 μέτρα έως την είσοδο του Βυζαντινού Φρουρίου που δεσπόζει στην κορυφή του λόφου του Προφήτη Ηλία. Το κάστρο των Τρικάλων χτίστηκε τον 6ο αιώνα από τον Ιουστινιανό Α’, πάνω στα θεμέλια της ακρόπολης της αρχαίας πόλης της Τρίκκης.
Επί οθωμανικής αυτοκρατορίας συμπληρώθηκαν τα αμυντικά έργα, ενώ στα μέσα του 17ου αιώνα κατασκευάστηκε ο περίφημος Πύργος του Ρολογιού που σήμερα είναι πλέον το σήμα κατατεθέν της πόλης. Από την κορυφή του Πύργου, αλλά και από τις επάλξεις του Φρουρίου, η θέα σε όλη την πόλη και τον θεσσαλικό κάμπο είναι πανοραμική. Στο Φρούριο μπορείτε να έρθετε και με το αυτοκίνητο αφού λειτουργεί και χώρος στάθμευσης απέναντι από το παρακείμενο καφέ-εστιατόριο.
Περιπλάνηση στα σοκάκια του Βαρουσιού
Ανάμεσα στον λόφο του Φρουρίου και στα Μανάβικα κρύβεται ο πυρήνας της Παλιάς Πόλης, το φημισμένο Βαρούσι με τα διατηρημένα αρχοντικά του 17ου και 19ου αιώνα και τις βυζαντινές εκκλησιές.
Οταν η πόλη βρισκόταν κάτω από την κυριαρχία των Οθωμανών, αλλά και αργότερα ώς τα χρόνια του Μεσοπολέμου, το Βαρούσι ήταν η αρχοντική συνοικία των Τρικάλων. Για τούτες τις γειτονιές και τα σοκάκια του Βαρουσιού τραγουδούσε ο λαϊκός μουσικοσυνθέτης Βασίλης Τσιτσάνης, που γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 18 Ιανουαρίου 1915.
Για τσίπουρο και μεζεδάκια στα Μανάβικα
Από το Φρούριο κατηφορίζοντας τα σκαλοπάτια ή από την πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου εύκολα θα βρεθείτε στους πεζόδρομους της συνοικίας Μανάβικα. Εδώ στις παλιές λαϊκές γειτονιές βρίσκονται αραδιασμένα το ένα μετά το άλλο τα περίφημα τσιπουράδικα των Τρικάλων, οι ταβέρνες και οι ψησταριές. Οι επιλογές για καλό και οικονομικό φαγητό είναι πολλές και δεν υπάρχει περίπτωση να επισκεφθείς τη θεσσαλική πόλη και να μη δοκιμάσεις σε κάποιο από τα μαγαζιά τα εκλεκτά εδέσματα. Εδώ στα Μανάβικα αξίζει να αναζητήσετε τη «ζωγραφιστή πολυκατοικία» που φιλοτέχνησαν Γάλλοι ζωγράφοι το 2006.
Επισκεφθείτε το Ασκληπιείο
Στη θέση των σημερινών Τρικάλων βρισκόταν η σπουδαία θεσσαλική πόλη Τρίκκη που αναφέρεται και από τον Στράβωνα, γεωγράφο και ιστορικό του 1ου π.Χ. αιώνα. Στην Τρίκκη λατρευόταν ο θεός της ιατρικής Ασκληπιός, που σύμφωνα με τον μύθο είχε γεννηθεί εδώ στις παρυφές της Πίνδου.
Στην αρχαία Τρίκκη υπήρχε και Ασκληπιείο, ο χώρος δηλαδή όπου εφαρμόζονταν οι θεραπευτικές μέθοδοι που είχε διδάξει ο Ασκληπιός, μάλιστα θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα και αρχαιότερα στον ελλαδικό χώρο. Ανασκαφές κοντά στον Ναό του Αγ. Νικολάου έφεραν στο φως μέρος των κτισμάτων, ενώ το μεγαλύτερο κομμάτι του εντοπίζεται στα ριζά του λόφου του Φρουρίου και στο Βαρούσι.
Το Μουσείο Τσιτσάνη και το ξεχασμένο Οθωμανικό Λουτρό
Κοντά στο οθωμανικό τέμενος και πλάι στην κοίτη του ποταμού Ληθαίου βρίσκονταν οι παλιές φυλακές Τρικάλων. Το 2015 τα εγκαταλειμμένα αλλά ιστορικά κτίρια αναπαλαιώθηκαν για να στεγάσουν στον επάνω όροφο το εξαιρετικά ενδιαφέρον Κέντρο Ερευνας-Μουσείο Βασίλη Τσιτσάνη. Το εξωτερικό του κτιρίου κοσμεί ένα όμορφο ψηφιδωτό με την προσωπογραφία του Τρικαλινού ρεμπέτη. Εντός του μουσείου ο επισκέπτης θα βρει ένα μεγάλο φωτογραφικό αρχείο από όλες τις περιόδους του μεγάλου μουσικοσυνθέτη, προσωπικά του αντικείμενα, μουσικά όργανα, αλλά και δίσκους και παρτιτούρες.
Το 2011 στο ισόγειο του κτιρίου των φυλακών ανακαλύφθηκε ένα Οθωμανικό Λουτρό (16ος αι.) που ανήκε στο ίδιο οικοδομικό συγκρότημα με το οθωμανικό τέμενος. Το χαμάμ αποκαταστάθηκε από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Τρικάλων το 2015 και είναι πλέον επισκέψιμο.
Μύλοι του Ματσόπουλου
Στην άκρη του αστικού ιστού, κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό και δίπλα στις όχθες του ποταμού Ληθαίου αναπτύσσεται το βιομηχανικό συγκρότημα «Μύλοι Ματσόπουλου». Εδώ, στα εντυπωσιακά πέτρινα κτίσματα του 19ου αιώνα λειτουργούσαν για σχεδόν 150 χρόνια οι αλευρόμυλοι. Το 1977 και μετά τον θάνατο και του τελευταίου ιδιοκτήτη, οι εγκαταστάσεις και ο περιβάλλων χώρος κατέληξαν στον Δήμο Τρικκαίων.
Μετά την ανάπλαση του χώρου, εδώ στεγάστηκε το πολυπολιτισμικό κέντρο του δήμου όπου λειτουργούν θέατρο, θερινός κινηματογράφος και δημοτικό αναψυκτήριο. Ομως, το ανακαινισμένο συγκρότημα έγινε γνωστό από το παραμυθένιο και εξαιρετικά δημοφιλές σκηνικό του «Μύλου των Ξωτικών» που στήνεται εδώ κατά την περίοδο των Χριστουγέννων.
Δείτε το μουσουλμανικό τέμενος του 16ου αιώνα
Το μουσουλμανικό τέμενος του Οσμάν Σαχ Πασά χτίστηκε τον 16ο αιώνα και σήμερα μετά την αναπαλαίωσή του θεωρείται ένα από τα πιο αξιόλογα τεμένη που υπάρχουν στον ελλαδικό χώρο, μάλιστα έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο των προστατευόμενων μνημείων της UNESCO.
Από το κέντρο της πόλης μπορείτε πραγματοποιώντας μια ευχάριστη βόλτα που ξεδιπλώνεται κατά μήκος των όχθεων του ποταμού Ληθαίου και ακολουθώντας τις οδούς Κοραή, Καποδιστρίου και Καρδίτσας, να φτάσετε στον χώρο του τεμένους. Να αναφέρουμε ότι το τέμενος είναι γνωστό ως «Κουρσούμ Τζαμί» και η ονομασία αυτή προέρχεται από τον μολυβδοσκέπαστο θόλο του, καθώς στα τούρκικα «κουρσούμ» σημαίνει μόλυβδος. Σε μικρή απόσταση ξεχωρίζει ο Ναός του Αγ. Κωνσταντίνου, κτίσμα του 19ου αιώνα.
