Τι σημαίνει: Συνείδηση

Τις προάλλες ισραηλινά (πιθανότατα) ντρόουν βομβάρδισαν ένα πλοίο της οργάνωσης «Συμμαχία του Στόλου Ελευθερίας», με 30 επιβάτες ακτιβιστές, που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στους πεινώντες Παλαιστινίους.

Είναι μια απίστευτη ειρωνεία, από αυτές που δημιουργεί μόνο η πραγματικότητα και καμιά δραματουργία δεν μπορεί να επινοήσει, το ότι το πλοίο που επλήγη από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μεσοπέλαγα, σε διεθνή ύδατα, και παραλίγο να βουλιάξει, ονομάζεται «Conscience», που στα αγγλικά σημαίνει «συνείδηση».

Οι Ισραηλινοί, που απέκλεισαν ολόκληρη την Παλαιστίνη από ξηράς, αέρος και θαλάσσης, για να καταδικάσουν σε αργό θάνατο από πείνα τους επιζήσαντες από τον ανηλεή βομβαρδισμό, από αυτό το κόντρα ξύρισμα με βόμβες που μετέβαλε τη Λωρίδα της Γάζας σε ένα απέραντο ερειπωμένο κελί, τώρα βομβαρδίζουν και την «Conscience». Βομβαρδίζουν δηλαδή τη συνείδησή μας, όλων ημών των πολιτισμένων Δυτικών, που κατά τ’ άλλα δεν σηκώνουμε μύγα στο σπαθί μας με κάτι Ουκρανίες, ας πούμε, αλλά τώρα, με τον ουρανό να βρέχει σιωνιστικές βόμβες σε ένα άοπλο, μη πολεμικό, ειρηνικό καράβι, δεν κουνιέται φύλλο. Η βομβαρδισμένη συνείδησή μας δεν αντιδρά: άκρα του τάφου σιωπή απ’ όλους τους πεφωτισμένους δικαιωματιστές, Ευρωπαίους και Αμερικανούς, που ενώ διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες, τώρα κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο με τα αποσκελετωμένα παιδιά που αργοσβήνουν. Σύμπας ο περιώνυμος ηθικός δυτικός πολιτισμός έχει βγάλει τον σκασμό και απλώς παρατηρεί τις καταδρομικές ενέργειες του κράτους του Ισραήλ, ώστε να λιμοκτονήσουν επιτυχώς τα Παλαιστινιάκια, τσακίζοντας τα χέρια εκείνων που πάνε να τους δώσουν ένα κομμάτι ψωμί.

Παρεμπιπτόντως, η «συνείδηση», σύμφωνα με το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, που η αρχαία σημασία της είναι «εσωτερική γνώση», ετυμολογείται από τον ρηματικό τύπο «σύνοιδα», δηλαδή «γνωρίζω καλά, ξέρω». Σήμερα, με τον όρο «συνείδηση» εννοούμε την επίγνωση, τη συναίσθηση, την ξεκάθαρη γνώση και αίσθηση που έχει κανείς για κάτι, κυρίως τη γνώση τού πόσο σοβαρό, σημαντικό είναι κάτι. Συνείδηση λέμε και την ικανότητα αντιλήψεως όσων συμβαίνουν στον εξωτερικό κόσμο, αλλά και στη διάνοια του ανθρώπου. Σύμφωνα με τους συμπεριφοριστές, συνείδηση είναι και η συμπεριφορά κατά την οποία το υποκείμενο είναι σε κατάσταση εγρήγορσης και αντιδρά σε ερεθίσματα, σε αντίθεση με την κατάσταση του ύπνου, ενώ η ικανότητα να αποκτά κανείς γνώση για τον εαυτό του, που τον διακρίνει από τους άλλους και τον κόσμο που τον περιβάλλει, ονομάζεται κι αυτή συνείδηση, όπως είναι, ας πούμε, η εθνική ή η ταξική συνείδηση. Μ’ άλλα λόγια, όταν δεν υπάρχει συνείδηση, δεν έχουμε αντίληψη ούτε του έσω, ούτε του έξω κόσμου, έχουμε απολέσει τον αυτοέλεγχό μας, την αυτεπίγνωσή μας, έχουμε χάσει το στίγμα μας, τη θέση μας σ’ αυτό το πολύπλοκο, πολυσύνθετο γίγνεσθαι.

Οι προθέσεις, περισσότερο και από τις γνώσεις μας, καθορίζουν τις πράξεις μας. Εάν είναι σαφείς και ξεκάθαρες, τότε τις λέμε συνειδητές (ή ενσυνείδητες), όταν είναι ασαφείς και αδιαμόρφωτες είναι υποσυνείδητες και όταν κάνουμε κάτι μη γνωρίζοντας γιατί, τότε λειτουργούμε ασυνείδητα.

Ομως, «συνείδηση» είναι επίσης η έμφυτη ιδιότητα του ατόμου να ενεργεί με βάση ηθικούς κανόνες, να διακρίνει το καλό από το κακό, εάν βέβαια δεν τον σημαδεύει κάνα ισραηλινό ντρόουν φορτωμένο βόμβες. Τότε η συνείδηση, η «Conscience», που θα έφερνε ένα πιάτο φαΐ σε ένα μισοπεθαμένο από την πείνα παιδί, πάει φούντο.