Στις συνθήκες παγκοσμιοποίησης που καταργεί τα οικονομικά σύνορα των κρατών, η Θράκη δεν αποτελεί την ακριτική περιοχή της χώρας με όρους εθνικής οικονομίας αλλά το δυνητικό της επίκεντρο. Διότι με τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της ΕΣΣΔ δημιουργήθηκε για τη Θράκη και τη Βόρεια Ελλάδα μια τεράστια ενδοχώρα που εκτείνεται βόρεια και πέραν των Βαλκανίων μέχρι τη Σκανδιναβία και ανατολικά στη Μαύρη Θάλασσα, η οποία δεν υφίστατο στις συνθήκες του Ψυχρού Πολέμου.
Ολα αυτά επέφεραν την αναθεώρηση της γεωπολιτικής αξίας των περιφερειών της χώρας. Ο νέος γεωπολιτικός χάρτης που προέκυψε δεν είναι πρωτόγνωρος για τον ελλαδικό χώρο διότι έχει επιβεβαιωθεί επανειλημμένα ιστορικά σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης σε διάφορες περιόδους. Αποτελεί ιστορική διαπίστωση η απομόνωση της Κεντρικής και Νότιας Ελλάδας σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης, που ως «κατωτικά» μέρη βρίσκονταν κατά την Αρβελέρ πάντα εκτός της σφαίρας των δραστηριοτήτων, στη Ρωμαϊκή, στη Βυζαντινή και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Την ίδια διαπίστωση, για τους ίδιους λόγους, έκανε και η Μόλι Γκριν, καθηγήτρια Οθωμανικής Ιστορίας στο Πρίνστον, η οποία σε συνέντευξή της στην «Καθημερινή» εκτίμησε ότι «αυτό το κομμάτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησος, ήταν από τα πιο καθυστερημένα σε ολόκληρη την Αυτοκρατορία». Στη Βόρεια Ελλάδα και στη Θράκη ανήκε πάντα το προνόμιο της οικονομικής επικοινωνίας με την ευρωπαϊκή ενδοχώρα. Το προνόμιο αυτό επανήλθε με τον πλέον ηχηρό τρόπο αλλά αγνοήθηκε.
Ποτέ στην Ιστορία της χώρας μας, μια πόλη και μια περιφέρεια δεν γνώρισαν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, σε μια μέρα, την ημέρα υπογραφής της διάλυσης του Συμφώνου της Βαρσοβίας, τη γεωπολιτική, γεωοικονομική και γεωστρατηγική εκτίναξη της Αλεξανδρούπολης και της Θράκης. Ομως αντί αυτή η περίοδος μετά το 1991 να σηματοδοτήσει την ανάπτυξη τις περιοχής, συνέπεσε με την περαιτέρω απαξίωσή της σε όλα τα επίπεδα, με αποτέλεσμα το κενό που δημιουργήθηκε από την αβελτηρία του ελληνικού κράτους να πληρωθεί από τα συμφέροντα ξένων δυνάμεων, τα οποία δεν συμβαδίζουν με τις προοπτικές που σηματοδότησε η Ευρωπαϊκή Ενωση από το 1992 με τη δημιουργία του Διευρωπαϊκού Αξονα Ι.Χ. Ο οποίος θα συνέδεε τη Βαλτική (Ελσίνκι) με τη Μεσόγειο (Αλεξανδρούπολη), έχοντας κομβικά σημεία το Βουκουρέστι, το Βίλνιους, το Μινσκ, το Κίεβο, την Οδησσό, τη Μόσχα, το Καλίνινγκραντ, την Αγία Πετρούπολη, και θα αναδείκνυε την Αλεξανδρούπολη σε κέντρο του διεθνούς διαμετακομιστικού εμπορίου.
Γιατί δεν αξιοποιήθηκε αυτή η γεωπολιτική εκτόξευση και οι δυνατότητες που δημιούργησε; Ποιος έπρεπε να είναι ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων της περιοχής; Η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ διασφαλίζει τη Θράκη από την τουρκική απειλή ή μπορεί μελλοντικά να αποτελέσει εν δυνάμει απειλή; Γιατί η Αλεξανδρούπολη θα ξεπεράσει τη Ρεβυθούσα;
Η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε στρατιωτική βάση των ΗΠΑ και σε ενεργειακό κόμβο δεν ακυρώνει την προσδοκία μετατροπής της σε κέντρο του διαμετακομιστικού εμπορίου, σε συνθήκες μάλιστα ευνοϊκότερες από αυτές του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης; Διότι ο Πειραιάς είναι κατά 75% κέντρο μεταφόρτωσης των φορτίων που έρχονται από την Ανατολή προς άλλα λιμάνια της Μεσογείου, ενώ βόρεια της Θεσσαλονίκης υφίσταται το πλήθος των κρατιδίων των Δυτικών Βαλκανίων που προέκυψαν από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Ολα αυτά δεν τροχοπεδούν κάθε προοπτική ανάπτυξης που ήταν αυτονόητη πριν από τριάντα και πλέον χρόνια;
Ομως μέσα από τη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε στρατιωτική βάση και ενεργειακό κόμβο, αναδεικνύονται και σοβαρά θέματα πολιτειότητας: Μπορεί ένα δημοτικό συμβούλιο, το οποίο εκλέγεται για μία τετραετία, να καθορίσει με τις αποφάσεις του ή την παθητικότητά του τη ζωή των δημοτών του για την επόμενη πεντηκονταετία; Πολύ περισσότερο μάλιστα, η αρχή του «ενός ανδρός», του δημάρχου; Γιατί αναιρέθηκε ο Ν. 4555/2018, που έδινε τη δυνατότητα στους δημότες με ένα δημοψήφισμα να συνθέσουν τις απόψεις τους ώστε η τελική απόφαση να είναι σεβαστή και αποδεκτή από όλους στο διηνεκές μέλλον; Γιατί δεν αντέδρασαν οι κάτοικοι;
Ποιο είναι λοιπόν το μέλλον της Αλεξανδρούπολης και της Θράκης στις συνθήκες που διαμορφώνονται ερήμην των κατοίκων τους;
Αυτά πραγματεύεται αυτό το μικρό πόνημα.
*Φιλόλογος ΑΠΘ, επιμελήτρια εκδόσεων
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας