Αθήνα, 7°C
Αθήνα
Αραιές νεφώσεις
7°C
8.3° 5.8°
4 BF
78%
Θεσσαλονίκη
Σποραδικές νεφώσεις
8°C
8.8° 6.2°
3 BF
66%
Πάτρα
Αίθριος καιρός
12°C
12.0° 11.6°
4 BF
46%
Ιωάννινα
Αίθριος καιρός
9°C
8.9° 8.9°
1 BF
40%
Αλεξανδρούπολη
Αραιές νεφώσεις
4°C
3.9° 3.9°
5 BF
52%
Βέροια
Ελαφρές νεφώσεις
7°C
7.7° 5.1°
2 BF
68%
Κοζάνη
Σποραδικές νεφώσεις
3°C
3.4° 2.9°
2 BF
52%
Αγρίνιο
Ελαφρές νεφώσεις
7°C
7.4° 7.4°
1 BF
41%
Ηράκλειο
Ασθενείς βροχοπτώσεις
10°C
12.1° 8.8°
5 BF
72%
Μυτιλήνη
Σποραδικές νεφώσεις
7°C
6.9° 4.6°
4 BF
64%
Ερμούπολη
Αραιές νεφώσεις
8°C
8.4° 6.8°
6 BF
66%
Σκόπελος
Αραιές νεφώσεις
7°C
6.7° 4.6°
3 BF
70%
Κεφαλονιά
Ελαφρές νεφώσεις
12°C
11.9° 11.9°
3 BF
50%
Λάρισα
Σποραδικές νεφώσεις
7°C
9.1° 7.3°
0 BF
57%
Λαμία
Αυξημένες νεφώσεις
7°C
7.7° 5.6°
2 BF
75%
Ρόδος
Ελαφρές νεφώσεις
13°C
13.7° 12.8°
2 BF
39%
Χαλκίδα
Αραιές νεφώσεις
7°C
7.1° 5.6°
3 BF
68%
Καβάλα
Ελαφρές νεφώσεις
5°C
5.5° 5.3°
4 BF
50%
Κατερίνη
Αραιές νεφώσεις
6°C
7.2° 5.8°
2 BF
79%
Καστοριά
Σποραδικές νεφώσεις
4°C
3.5° 3.5°
0 BF
71%
ΜΕΝΟΥ
Κυριακή, 09 Φεβρουαρίου, 2025
orestis ntantos
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
Ορέστης Ντάντος

«Είμαι ένας ντροπαλός άνθρωπος που θέλει να επικοινωνήσει»

Πολύ ιδιαίτερος τραγουδοποιός και πάντα αφοπλιστικά ειλικρινής σε στίχους και συνεντεύξεις, στο τελευταίο του άλμπουμ «Μοναχοπαίδια», το «τερμάτισε» αυτό του το χαρακτηριστικό, γράφοντας 19 ιστορίες για μοναχικούς, αντισυμβατικούς ή απλά κανονικούς ανθρώπους που του μοιάζουν, που δεν εφησυχάζουν και που συνεχίζουν να ψάχνουν και να ψάχνονται.

Ηδη από το 2008 όταν πρωτοεμφανίστηκε με το τραγούδι του «Θα πάω όταν γουστάρω» γραμμένο σε demo που μοιράστηκε σε φίλους για να γίνει στόμα με στόμα επιτυχία και ραδιοφωνικό χιτάκι, έδειξε την τραγουδοποιητική του στόφα: εν αρχή ην ο στίχος στον Ορέστη Ντάντο. Και μάλιστα στίχος συχνά αυτοβιογραφικός, πάντα βαθύς, εξομολογητικός και συνεπής με τη γενιά του. Τη γενιά του, τα όνειρά της, τις απογοητεύσεις, τις ανακαλύψεις της στην πόλη και στον κόσμο, «σκιτσάριζε» και σε εκείνο το πρώτο άλμπουμ το «Είναι κι άλλοι σαν εμάς» που κυκλοφόρησε έναν χρόνο μετά σε παραγωγή του Γιώργου Ανδρέου. Εκτοτε ακολούθησαν άλλα έξι άλμπουμ, κάθε φορά και πιο ώριμα μουσικά και στιχουργικά, αλλά και κάθε φορά με αναφορές, εικόνες, συνειρμούς και αφηγήσεις συμβατές με τα βιώματα του τραγουδοποιού τους, που, επειδή άνοιγε όλο και καθαρότερα τα χαρτιά του, έχοντας πάντα κάτι περισσότερο και ουσιαστικό να μας πει, γινόταν όλο και πιο αγαπητός.

Η «σκηνή» του ήταν πριν κι από τα live το ραδιόφωνο. Αυτό που καλωσόρισε με ενθουσιασμό πρώτο τον Ντάντο, αυτό τον αποθέωσε και στις επόμενες δουλειές του, με αποκορύφωμα τον προηγούμενο δίσκο του «Τακούνια για καρφιά» (Cobalt, 2022), μία ενότητα τραγουδιών γραμμένων για τις φωνές των Ν. Μποφίλιου, Μ. Φριντζήλα, Ελ. Τσαλιγοπούλου, Ι. Καραπατάκη και για να τιμήσουν τη γυναικεία αυτοδιάθεση και ελευθερία.

Με ενότητα τραγουδιών επανήλθε πρόσφατα ο Ντάντος. Με τίτλο «Μοναχοπαίδια», τα 19 τραγούδια του καινούργιου άλμπουμ του που κυκλοφορεί από τη LEAP είναι 19 ιστορίες ανθρώπων που του μοιάζουν κι έχουν παρόμοιες εμπειρίες, που είναι αντισυμβατικοί και δυσκολεύονται να βρουν τη θέση τους στον κόσμο αυτό. «Ολοι οι μόνοι σας ελάτε μαζί μου» τραγουδάει ο ίδιος κάποια στιγμή κι αυτό είναι και το ενοποιητικό «υλικό» αυτού του δίσκου που μελωδικά κινείται ελεύθερα από το χιπ-χοπ μέχρι την μπαλάντα και τα παραδοσιακά στοιχεία. Από τις εικόνες και τις περιγραφές στους στίχους του αντλούμε κι εμείς υλικό για τις ερωτήσεις σε αυτή την κουβέντα.

● Από το «Πάντα μετρημένος» των Φατμέ ώς τον Λεξ και τον Παν-Παν. Τα εμπεριέχεις εδώ όλα αυτά κι ωστόσο «Το μόνο που μπορείς να γίνεις είναι ο εαυτός σου» Ορέστη Ντάντο;

Ολοι είμαστε μια ξεχωριστή συνταγή με τα ίδια υλικά αλλά σε διαφορετική δοσολογία. Το ίδιο πιστεύω και για τα τραγούδια. Δεν υπάρχει παρθενογένεση με την έννοια ενός εντελώς νέου υλικού. Παίρνεις συστατικά από αυτά που έχεις ακούσει, αλλά η επιλογή των υλικών αυτών και η διαφορετική ποσόστωση είναι που δίνει το ξεχωριστό αποτέλεσμα και την πρωτοτυπία τελικά.

● Πώς βρήκες τον εαυτό σου; Δίσκο δίσκο βρίσκεις το δικό σου ύφος – και είναι ξεκάθαρο, σαφές και ωραίο...

Η διαδικασία της αυτογνωσίας είναι μια επίπονη «δοκιμής και λάθους» διαδικασία. Χρειάζεται στατιστικά πολλές δοκιμές κι αυτό παίρνει χρόνο. Γι’ αυτό και όταν αρχίζεις να καταλαβαίνεις καλύτερα τον εαυτό σου έχει περάσει η νεότητα και βλαστημάς που δεν τα ήξερες νωρίτερα. Είμαστε καταδικασμένοι να το ζήσουμε αυτό.

● Σε ενδιαφέρει η ενότητα τραγουδιών; Αυτήν επιδιώκεις όλο και περισσότερο σε κάθε δίσκο...

Μου δίνει έναν μπούσουλα για να δουλέψω το ενιαίο θέμα. Δεν είναι όμως αυτοσκοπός. Εχει λειτουργήσει στις τρεις τελευταίες δουλειές. Μπορεί και να μη συνεχίσω όμως στο ίδιο μοτίβο. Γενικά θέλω να κάνω ό,τι μου κατεβαίνει δημιουργικά.

● Τα «Μοναχοπαίδια» είναι η ελεγεία μιας χαμένης μοναχικής γενιάς;

Αν το δεις από την πλευρά της έλλειψης συλλογικότητας και κοινού ονείρου, ναι. Ζούμε την εποχή όπου ο καθένας νιώθει ότι πρέπει να τα καταφέρει μόνος. Χωρίς συλλογικές διεκδικήσεις και κοινωνικό όραμα. Σε αυτό το πλαίσιο τα «μοναχοπαίδια» μου ψάχνουν το νόημα και τη θέση τους στον κόσμο.

● Ο Φοίβος Δεληβοριάς είχε πει κάποτε για τη γενιά σας ότι συνεθλίβη μεταξύ των πολιτικών βεβαιοτήτων των προηγούμενων και των τεχνολογικών δεξιοτήτων των επόμενων. Εσύ πώς θα σας... περιέγραφες;

Η γενιά μας μεγάλωσε στην πιο αισιόδοξη φάση που πέρασε η χώρα ever. Αυτό, εκτός από τα καλύτερα παιδικά χρόνια, μπορούσε να σου έχει δημιουργήσει υπέρογκες προσδοκίες για το πώς θα είναι η ζωή από όλες τις πλευρές. Ειδικά οικονομικά. Αφεθήκαμε να σπουδάζουμε, να διακοπάρουμε, να ζούμε με γονείς, σε μετεφηβικές σχέσεις, περιμένοντας ένα μέλλον που θα ήταν εκπληκτικά ρόδινο μες στο μυαλό μας. Ηρθε η ματαίωση της κρίσης πάνω στην ηλικία που θα παίρναμε τα ηνία και σε επαγγελματικό και σε προσωπικό επίπεδο. Αυτή τη σκληρή διάψευση ονείρων άλλοι την αντιμετώπισαν με προσαρμοστικότητα και έριξαν γρήγορα τον πήχη για να σωθούν ψυχολογικά και άλλοι ακόμα δεν μπορούν να συνέλθουν.

● Κάπου στο άλμπουμ αναφέρεσαι με θαυμασμό στους «τρελούς ποιητές». Σε επηρέασαν κι εσένα οι αντισυμβατικοί δημιουργοί;

Mε επηρέασαν πολύ καλλιτέχνες που έφτιαξαν το δικό τους προσωπικό σύμπαν που είναι αδύνατο να το μιμηθεί κανείς όπως ο Nick Cave, η Βjork, o Thom Yorke, η Amanda Palmer και στην Ελλάδα περιπτώσεις όπως του Αγγελάκα, της Πλάτωνος, του Σαββόπουλου.

● «Πάντα με γοήτευαν οι άνθρωποι που ξεφεύγουν από τις νόρμες της πλειοψηφίας. Ακριβώς επειδή κι εγώ ήμουν τέτοιος», είπες σε συνέντευξή σου. Πώς ορίζεις αυτούς τους ιδιοσυστασιακούς, τους αντισυμβατικούς;

Είναι αυτοί που έχουν τα κότσια στο σχολείο να πουν ότι τους αρέσει μια μπάντα που κανείς δεν ακούει. Να μην κάνουν τίποτα που δεν πιστεύουν μόνο και μόνο για να ανήκουν. Που αμφιβάλλουν συνεχώς και ψάχνουν δικά τους μονοπάτια, απάτητα, για να περπατήσουν ακόμα και αν χάσουν την αποδοχή και την αναγνώριση των άλλων.

● «Εγώ μονάχος μου το οδηγώ, χωρίς κανέναν για συνοδηγό, χωρίς κανένανε για χορηγό, μόνος τυλίγομαι στα εκρηκτικά μου και μόνος πηγαίνω για να εκραγώ», γράφεις. Νιώθεις έτσι στον μουσικό χώρο; Και στην πολιτικοκοινωνική μας πραγματικότητα;

Νιώθω τη μοναξιά του ανθρώπου που πάλεψε μόνος του στον χώρο. Και δεν εννοώ ότι δεν βρέθηκε κανείς που να πιστέψει σε μένα, αλλά σε θεσμικό επίπεδο δεν υπάρχει στήριξη. Οχι για μένα μόνο – για κανέναν. Δεν επενδύει κανείς σε κάτι από το μηδέν. Πρέπει να πετύχεις με κάποιο τρόπο μόνος σου και μετά έρχεται το όποιο σύστημα να ασχοληθεί μαζί σου. Στο πολιτικοκοινωνικό κομμάτι, είμαι ένας άνθρωπος ανένταχτος συνολικά, και κομματικά και ιδεολογικά. Αλλά και από «παρέες» του χώρου δεν γεύτηκα ποτέ τα οφέλη του «ανήκειν» σε κλίκες. Καθόλου δεν μετανιώνω γι’ αυτό. Είμαι περήφανο «μοναχοπαίδι».

● Για να μπορέσεις να κάνεις έναν τόσο προσωπικό εξομολογητικό δίσκο, τι διαδρομή πρέπει να κάνεις;

Το να φτιάχνεις κάτι στο σπίτι σου έχει την ασφάλεια του κρυφού ξεγυμνώματος. Στο live είναι πιο έντονο. Εμένα πάντα όμως αυτός ήταν ο τρόπος μου να ανοίγομαι στον κόσμο. Είμαι ντροπαλός κατά βάθος. Ενας ντροπαλός που θέλει να επικοινωνήσει κι αυτός είναι ο τρόπος του. Η διαδρομή πρέπει να έχει σοβαρή πρόθεση να λες την αλήθεια στον εαυτό σου ακόμα κι αν δε σου αρέσει, ακόμα κι αν καταρρίπτει την εικόνα που είχες για σένα. Είναι σκληρή, αλλά σε ανταμείβει μακροπρόθεσμα.

● «Το πρόβλημα είναι ο στίχος» λέγαμε πριν κάποιες δεκαετίες για το καινούργιο ελληνικό τραγούδι. Πώς βοήθησες τον στίχο σου να βρει το πάτημα και την ειλικρίνειά του;

Απλά γράφεις και ξαναγράφεις. Διαβάζεις κι ακούς. Και ξαναγράφεις. Αν επιμείνεις πολύ, θα σου χαριστούν δυο τρεις καλές στιγμές. Κι αυτές είναι που θα μείνουν τελικά.

● «Κι εσείς οι άλλοι αρκετά με τα καψουροτράγουδά σας, ο κόσμος γύρω σας γυρνά και πάντα είναι η σειρά σας», γράφεις. Ακόμα σε ταλαιπωρούν τα καψουροτράγουδα;

Με ταλαιπωρεί η κυρίαρχη πλειοψηφία. Οχι γιατί δεν σέβομαι οποιαδήποτε επιλογή οποιουδήποτε, αλλά γιατί η πλειοψηφία έχει το κακό συνήθειο να αντιμετωπίζει τις «μειονότητες» όχι ως απλά διαφορετικές οπτικές, άξιες σεβασμού, αλλά ως λάθος, αποκλίνουσες συμπεριφορές τις οποίες τις κατακρίνει προσπαθώντας να τις φέρει στον «ίσιο» δρόμο.

Δεν γεύτηκα ποτέ τα οφέλη του «ανήκειν» σε κλίκες. Καθόλου δεν μετανιώνω γι’ αυτό. Είμαι περήφανο «μοναχοπαίδι»

Από εκεί που το ποιοτικό τραγούδι, ας το πούμε, είχε το ηθικό πλεονέκτημα ακόμα και αυτών που δεν το άκουγαν, έχει φτάσει να είναι αντικείμενο χλευασμού και ειρωνείας από τη μάζα. «Θολοκουλτουριάρηδες», «ψευτοκουλτουριάρηδες» και άλλους τέτοιους χαρακτηρισμούς θα ακούσεις από τον κόσμο που καταλαβαίνει το τραγούδι μόνο στην πιο επιφανειακή και αγοραία μορφή του. Με αυτή την έννοια ταλαιπωρούμαι.

● Προέρχεσαι από μια γενιά που ήρθε όταν έσβηνε η δισκογραφία. Κι ωστόσο τα τραγούδια σου και παίχτηκαν και παίζονται στα ραδιόφωνα. Λειτουργεί το στόμα με στόμα; Οτι κάνεις «χειροποίητες» δουλειές;

Για τον τρόπο με τον οποίο έχω κινηθεί νομίζω ότι μόνο ικανοποιημένος θα πρέπει να είμαι από το αποτέλεσμα. Πρόλαβα ίσα ίσα το νεκροκρέβατο της δισκογραφίας. Επέμεινα μες στον χρόνο και στάθηκα και τυχερός.

● Τραγουδάς άλλωστε εδώ «Είπα να φτιάξω μια μπίζνα δική μου, δεν έβγαλα φράγκο από τη μουσική μου, ακροατές σιωπηλοί που δακρύζουν κρυφά είναι οι δικοί μου». Αρκεί όμως αυτό;

Εμένα, ναι, μου αρκεί. Εστησα όλη τη ζωή μου έτσι ώστε να μου αρκεί. Πέρασα πέντε χρόνια στην επαρχία κάνοντας το «αγροτικό» μου γιατί μου αρκεί. Ξυπνάω κάθε μέρα για να πάω στο σχολείο για να είμαι ελεύθερος να μου αρκεί αυτό. Οχι ότι είναι το ιδανικό αλλά για να έχω την ευγνωμοσύνη να μου αρκεί.

● Πόσο σημαντικό ήταν το γεγονός ότι τελείωσες μουσικό γυμνάσιο; Βλέπουμε όλο και περισσότερους δημιουργούς και μουσικούς να προέρχονται από μουσικά γυμνάσια την ίδια στιγμή που η Πολιτεία τα απαξιώνει…

Τεράστια η σημασία του για μένα. Εκεί έγραψα τα πρώτα τραγούδια, εκεί συνειδητοποίησα ότι αγαπάω τόσο τη μουσική που δεν θέλω να κάνω κάτι άλλο. Αλλά άσχετα από τη δική μου περίπτωση κι επειδή το βλέπω και ως καθηγητής πια στα μουσικά σχολεία, είναι τα πιο αγαπησιάρικα σχολεία που έχουμε. Ολα τα σχολεία θα έπρεπε να έχουν τις τέχνες μπροστά. Ξεχνάμε συνεχώς ότι ο στόχος του σχολείου είναι να φτιάξει πιο «ανθρώπινους» ανθρώπους, πολύπλευρα ολοκληρωμένους. Δεν γίνεται με τη στείρα συσσώρευση γνώσεων αυτό, αλλά με μια ολιστικού τύπου ανθρωπιστική εκπαίδευση. Αυτό που γίνεται στα μουσικά σχολεία είναι το αυτονόητο. Θα έπρεπε να γίνεται σε όλα τα σχολεία.

● Πες μου το τελευταίο (μη δικό σου τραγούδι) που σε «μετατόπισε»...

«Auntie Diaries» Kendrick Lamar.

● Το πιο πρόσφατο πράγμα που σε εξόργισε;

Θα σου πω κάτι που φαίνεται μικρής σημασίας και λίγο αστείο σε πρώτη ανάγνωση. Είναι ένας γείτονας που, παρότι έχουμε πρόβλημα παρκαρίσματος, παρκάρει το αμάξι πιάνοντας δύο θέσεις, έτσι ώστε όταν έρθει το δεύτερο όχημα της οικογένειας να έχει και δεύτερη θέση, αδιαφορώντας παντελώς για τους άλλους. Σε παρατήρηση που του έγινε απάντησε πως «αν θέλετε μπορείτε να το κάνετε κι εσείς». Κι εδώ είναι αυτό που με εξοργίζει. Οτι ο ατομισμός κι ο φιλοτομαρισμός έχει φτάσει σε επόμενο επίπεδο. Δεν ντρέπεται, επιτίθεται. Νιώθει ότι είναι το φυσιολογικό. Οτι είναι δικαιολογημένος. Δεν πρέπει να αφήσουμε το «κοίτα την πάρτη σου» να νικήσει.

● Και το πιο πρόσφατο που σε έκανε να νιώσεις καλά;

Το μουσικό σχολείο της Λαμίας που διασκεύασε το «Τακούνια για καρφιά» και το παρουσίασε ως δρώμενο στην κεντρική τους πλατεία.

Google News ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ GOOGLE NEWS
«Είμαι ένας ντροπαλός άνθρωπος που θέλει να επικοινωνήσει»

ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΕ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.

Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.

Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας