Δύο νέοι φορείς σύγχρονου πολιτισμού, εξαιρετικά καίριοι για το πολιτιστικό τοπίο και οι δύο, εξίσου «φορτισμένοι» και οι δύο, τόσο με χρόνιες προσδοκίες (για πιο ευέλικτα κι αξιοκρατικά «σχήματα» που θα αντικαταστήσουν είτε τα υπάρχοντα είτε τα καταργημένα) όσο και με καλλιτεχνική απαρέσκεια (όταν διευκρινίστηκαν οι όροι τους), «αναδύθηκαν» το τελευταίο διάστημα: είχαν προαναγγελθεί καιρό, είχαν αποτελέσει αντικείμενο διαβούλευσης και διαφωνιών και συστάθηκαν σε σώμα είτε εντός του –μάλλον βολικού ειδησεογραφικά– Αυγούστου είτε αυτών, των πρώτων ημερών του Σεπτεμβρίου.
Ο ένας είναι το, αναμενόμενο επί δεκαετία, Ελληνικό Ιδρυμα Βιβλίου και Πολιτισμού (ΕΛΙΒΙΠ) που ήρθε να αντικαταστήσει το «αείμνηστο» (επί Κ. Τζαβάρα) ΕΚΕΒΙ, και ο άλλος, ο ενιαίος φορέας για τον ελληνικό κινηματογράφο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων και Δημιουργίας - ΕΚΚΟΜΕΔ Α.Ε.»
Στο 11μελές Δ.Σ. του νέου φορέα για το βιβλίο, το υπουργείο Πολιτισμού είχε αποδεχτεί το, διά του νόμου πλέον, δικαίωμα να επιλέξει μόλις τρία μέλη – αφού είχε εξαρχής διευκρινιστεί ότι ο φορέας θα περιλαμβάνει «πρόεδρο και αντιπρόεδρο του Δ.Σ. [...] Επιπλέον, τρία μέλη που θα προέρχονται από τα υπουργεία Πολιτισμού, Παιδείας, ενώ θα εκπροσωπείται και η Εθνική Βιβλιοθήκη και το υπουργείο Εξωτερικών». Ποιους επέλεξε το ΥΠΠΟ για το μεγάλο στοίχημα της σύγχρονης ελληνικής βιβλιοπαραγωγής; Εναν τ. υφυπουργό Εξωτερικών της Ν.Δ., πρώην πρέσβη της Ε.Ε. (Δ. Κούρκουλας), μία ομότιμη καθηγήτρια του Παντείου (Ι. Τσιβάκου) και έναν «εκδότη» (Γ. Μουρούτης), σαφώς γνωστότερο στα καθ’ ημάς ως διευθυντή του γραφείου Τύπου του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά! Στην περίπτωση του ΕΚΚΟΜΕΔ πάλι το πρώτο Δ.Σ. του επιλέχθηκε αποκλειστικά από το ΥΠΠΟ και περιλαμβάνει τρεις νομικούς: την πρόεδρό του (Αλ. Αργυροπούλου-Πουρή), ένα «στέλεχος του Δημόσιου» ως το κλειδί-διευθύνοντα σύμβουλο (ο πρώην πρόεδρος του ΕΚΟΜΕ και βασικός εισηγητής του νομοσχεδίου για το ελληνικό σινεμά, Λ. Χριστόπουλος), έναν οικονομολόγο (Κ. Βρεττός) κι έναν μηχανικό, τ. επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Ε.Ε. στην Ελλάδα (Α. Περουλάκης). Σαφώς σε τέτοιους οργανισμούς χρειάζονται και τεχνοκράτες. Αλλά, καθόλου δημιουργοί; Καθόλου, κυριολεκτικά «καθ’ ύλην αρμόδιοι»;
Τι μας λέει, δηλαδή, το υπουργείο που έχει αποστολή –και λόγο ύπαρξης– την υπεράσπιση του Πολιτισμού; Οτι ο πολιτισμός για να «αναπτυχθεί» αρμονικά δεν χρειάζεται καλλιτέχνες; Ωραία. Τότε να γράφουν βιβλία ένας πρώην πρέσβης, μία πανεπιστημιακός κι ένας «μετρ της προπαγάνδας». Και να κάνουν ταινίες οι δικηγόροι κι οι οικονομολόγοι. Α! Κι ένας μηχανικός.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας