Ποιητής... εκ του προχείρου

Πάλι θα πάμε σ’ εκλογές, πάλι θ’ αποφασίσει αυτός ο δόλιος ο λαός ποιος θα τον κυβερνήσει.

Οι εκλογές μάς γίνανε πλέον δευτέρα φύσις και μη μου πεις πως αγνοείς τι θέλεις να ψηφίσεις!

Θέλεις τον Τσίπρα ψήφισε, θέλεις τον Λαφαζάνη να δεις πειραματόζωο πώς θα ’ν’ άμα σε κάνει…

Θέλεις Βαγγέλη διάλεξε που ’χει παχύ μουστάκι θέλεις νερό να δροσιστείς, πέσε στο Ποταμάκι…

Κι αν έπαθες ηλίαση και είσαι ζαλισμένος η λύση που σου ταίριαζε θα ήταν ο Καμμένος.

Μ’ αν είσαι και φεμινιστής, υπάρχει στην παρέα η φίλτατη η Φώφη μας που ’ναι ξανθιά κι ωραία.

Είσαι σκληροπυρηνικός; Ψήφισε τον Κουτσούμπα που δεν θα κάνει, σίγουρα, ποτέ του κωλοτούμπα.

Να ξέρεις πως αν διάλεξες, φευ, τον Μιχαλολιάκο στων αλλονών που έσκαψες εσύ θα πέσεις λάκκο.

Κι αν πάλι σ’ άρεσε πολύ το έργο το γκροτέσκο που θύμιζε παράσταση, θαρρώ, του Ιονέσκο

και παίχτηκε απ’ τη Ζωή με πάθος ώς το τέλος να κάνει κόμμα πρόσμενε, να πας να γίνεις μέλος.

Μέσα στην έρημη Βουλή η σούπερ προεδράρα να προσαγάγουν ήθελε βιαίως τον Στουρνάρα.

Μονάχη της αγόρευε, μονάχη της μιλούσε μονάχη της προήδρευε κι όλους κατηγορούσε

κάνοντας το κεφάλι μας, αλίμονο, καζάνι με τρεις παρόντες βουλευτές μόνο του Λαφαζάνη…

Ετούτες είν’ οι επιλογές κι η απόφαση δική σου και οι συνέπειες μετά πέφτουν στην κεφαλή σου!

…

Στο τέλος του παραμυθιού ισχύουνε αμφότερα:

Κυβέρνησαν αυτοί κακά και, φευ, εμείς χειρότερα…