Η ησυχία του βάρους

Οταν την έπιανε «αυτό το πράγμα», όπως έλεγε, ένιωθε σαν να θέλει να χωθεί κάτω από μια κουβέρτα, να σκεπαστεί μέχρι επάνω – ακόμα και τη μύτη της να χώσει μέσα σε αυτήν, να μην αναπνέει παρά μόνο τον ζεστό αέρα από τα χνότα της και με κλειστά τα μάτια κάτω από την κουβέρτα να μην τη βρει κανείς, να μείνει κρυμμένη από όλους για όσο χρειαζόταν.

Και όπως ήταν γλαφυρή στις περιγραφές της, έλεγε: «Θέλω να χουχουλιάσω, να σταματήσει ο χρόνος, να μη νιώθω τίποτα».

Την καταλάβαινα.

Το καταλάβαινε.

Συνέχιζε τις περιγραφές της, είχε φτάσει πια στο σημείο να μπορεί να περιγράφει τις πολυφαγίες της χωρίς να βιώνει ενοχή και ντροπή γι’ αυτές, όπως αισθανόταν όταν είχαμε πρωτοσυναντηθεί. Οσο τις εμφάνιζε τόσο εκείνες αραίωναν. Ωστόσο τις φορές που βρισκόταν απέναντι σε γεγονότα και σε συναισθήματα που προέκυπταν από αυτά και δεν μπορούσε να τα αντιμετωπίσει… αναζητούσε την «κουβέρτα» της.

Λες και η κουβέρτα, που την κουβαλούσε με το βάρος της, ήταν το βάρος της, και η πολυφαγία το χουχούλιασμα που αναζητούσε.

Αναζητούσε τη ζεστασιά και τον καθησυχασμό μέσα από τη γεύση. Η γεύση ήταν το «πέρασμα» για να συναντήσει την ησυχία της.

Δεν είχε ποτέ ησυχία, και δεν εννοούσε μόνο τους θορύβους μιας καθημερινότητας όπου φωνάζουν τα παιδιά, οι περιστάσεις, οι γονείς της, οι απαιτήσεις, ο σύζυγος και η αδελφή του, οι επαγγελματικές αναγκαστικές υπερωρίες ή η καθημερινή βραδινή βόλτα του σκύλου ‒ πάνε δεν πάνε τα πόδια σου, βαριέσαι δεν βαριέσαι.

Φώναζαν τα πιάτα από τον νεροχύτη, οι λεκέδες στα ρούχα από τα άπλυτα, η σκόνη ακόμα και πάνω στο τηλέφωνο, φώναζε η μυρωδιά από τα σκουπίδια δύο ημερών ξεχασμένα στα πλακάκια της κουζίνας, το κρέας που ξεπάγωνε κι έλεγε «μαγείρεψέ με για το αυριανό μεσημεριανό γεύμα», η εσωτερική της φωνή που την πρόσταζε να προλάβει το λεωφορείο, τον φούρνο ανοιχτό πριν τελειώσει το ψωμί, την μπουγάδα που ήθελε μάζεμα μη σκονιστεί, τρεις μέρες απλωμένη, ή τα ρούχα στο πλυντήριο για να προλάβει τη μυρωδιά της μούχλας…

Πολλές φορές οι δικές της εσωτερικές φωνές σαν να κουβαλούσαν τη μαμά της μέσα της και να έβγαιναν –ανάλογα την περίσταση– για να της φωνάζουν πόσο χάλια τα έκανε σχεδόν όλα, ανταγωνίζονταν τις στριγκλιές μιας σκληρής καθημερινής ρουτίνας.

Κι εκείνη απλώς πάχαινε. Εβλεπε το σώμα της, βδομάδα τη βδομάδα, να αλλάζει και θες και οι ορμόνες, θες και η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας έκαναν τον απολογισμό: δύο κιλά τον μήνα πλεόνασμα.

Ούτε στον καθρέφτη κοιτιόταν ούτε στη ζυγαριά ανέβαινε.

«Δεν εξαφανίζεστε μόνο από τους άλλους, αλλά κι από τον εαυτό σας εξαφανίζεστε. Του κρύβεστε».

«Ξέρετε ποιο είναι το καταφύγιό μου;»

Τη θαύμασα. Ηθελε να απαλλαγεί από την κατάσταση που ζούσε (διαταραχή βάρους) και τα εξέθετε όλα.

«Αισθάνομαι ότι το περίπτερο είναι η λύση μου. Καταφεύγω σε αυτό, είναι το μέρος που είναι πάντα εκεί, σαν ένας φίλος που πάντα είναι διαθέσιμος, βρίσκω ό,τι θέλω, όσα θέλω, χαζεύω τα πράγματα στη σειρά, τακτοποιημένα, την προσφορά ποικιλίας και γεύσης που μου παρέχεται κι αγοράζω μπισκότα και την αγαπημένη μου σοκολάτα. Οταν θέλω να απομονωθώ, έχω τη δυνατότητα.

»Ετσι φτάνω στη γαλήνη. Στιγμιαία, θα μου πείτε; Εστω στιγμιαία, σας λέω, κάτι είναι κι αυτό. Ομως ένα πράγμα ακόμα δεν καταλαβαίνω: γιατί βγαίνει αυτή η φωνή από μέσα μου και με κατακρίνει. Να δείτε πώς ουρλιάζει. Σάμπως θέλω και τρώω; Τι επικρίνει;».

«Ισως την ανάγκη σας για γαλήνη…»

Βαλσαμόχορτο

Υπερικόν το διάτρητον
Hypericum Perforatum

Κατά τον 13ο αιώνα οι χειρουργοί του Μονπελιέ θεωρούσαν ότι δεν υπήρχε τίποτα όμοιό του. Τις πολύτιμες ιδιότητές του γνώριζαν επίσης και οι Πέρσες και οι Αραβες. Ο Διοσκουρίδης, περίφημος βοτανοθεραπευτής της αρχαίας Ελλάδας, αναφέρει τέσσερα είδη Υπερικού, τα οποία προτείνει κατά της οσφυοϊσχιαλγίας, σε πόσιμο μείγμα με υδρομέλι (μέλι+νερό).

Ισχυρίζεται ότι η τοπική χρήση του βοτάνου βοηθάει σημαντικά στην επούλωση των εγκαυμάτων και η κατανάλωσή του υπό μορφή αφεψήματος ανακουφίζει από τη δυσπεψία και τους κολικούς πόνους, αλλά πρέπει να χορηγείται έως την πλήρη ίαση.

Το Σπαθόχορτο (Υπερικό) όταν ληφθεί εσωτερικά έχει ηρεμιστική και αναλγητική δράση. Χρησιμοποιείται στη θεραπεία της νευραλγίας, της ανησυχίας, της έντασης και παρόμοιων προβλημάτων.

Πάντα να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε συνταγή. Εάν λαμβάνετε φαρμακευτική αγωγή, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν αλληλεπιδράσεις.