Θα καταφέρω ποτέ να αδυνατίσω;

Συνέχιζε να τρώει. Ξύπναγε το πρωί με την απόφαση να αρχίσει δίαιτα και με την ίδια απόφαση κοιμόταν. Ενδιάμεσα στην ημέρα έτρωγε και έβριζε τον εαυτό της για την έλλειψη αυτοκυριαρχίας, για την έλλειψη βούλησης, για την ανεπάρκεια που αισθανόταν να παραμείνει σταθερή σε μια γραμμή συγκεκριμένης διατροφής με πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό. Εβριζε τον εαυτό της για τις εφορμήσεις που έκανε στις ποσότητες και στα είδη τροφής που προτιμούσε.

Δεν θα κατάφερνε ποτέ να αδυνατίσει; Αυτό είχε αρχίσει να πιστεύει, εδώ δεν μπορούσε να κρατήσει ούτε δυο μέρες επακριβώς τη δίαιτα, φαντάσου να έχεις να χάσεις τριάντα κιλά. Πόσο χρόνο θα ήθελε άραγε; μονολογούσε…

Αλλά, ακόμα κι έτσι να ήταν, δεν δεχόταν μέσα της αυτή την εκδοχή. «Τι, να μείνω παχιά; Δεν υπάρχει περίπτωση! Τι θα κάνω, τι θα κάνω;» αναρωτιόταν και βρισκόταν πολύ κοντά στον πανικό που την έπιανε μόλις συνειδητοποιούσε το αδιέξοδό της.

«Δεν μπορώ να αδυνατίσω, αλλά ούτε και να είμαι έτσι, με παραπάνω βάρος», οπότε απομονωνόταν θλιμμένη.

Ο άνθρωπος με διαταραχή βάρους είναι απαραίτητο να καταλάβει ότι έχει να διανύσει αρκετά στάδια –χρονικά στάδια‒ σε αυτή τη μακρά πορεία μείωσης του βάρους του.

Στο πρώτο, σημαντικό και πολύ δύσκολο στάδιο, έχει να καταφέρει να αρχίσει να τρώει θρεπτικά για να ωφελήσει τον οργανισμό του. Να μην ασχολείται με το αν χάνει βάρος, να μην τον απασχολεί αν καταναλώνει μεγαλύτερες ποσότητες τροφής απ’ ό,τι πρέπει να καταναλώσει. Να ψάξει να βρει με ποιον τρόπο θα φτιάξει νόστιμα γεύματα με τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες από λαχανικά, όσπρια και δημητριακά – ανεπεξέργαστα και ολικής αλέσεως. Η διατροφή του να περιέχει ακόρεστα λιπαρά και πρωτεΐνες όπως τα λιπαρά ψάρια.

Ο θεραπευόμενος έχει να ασχοληθεί με τον οργανισμό του, επιλέγοντας την υγιεινή διατροφή του για να αποκτηθεί μια ισορροπία μεταξύ γκρελίνης και λεπτίνης και να λειτουργεί σωστά η όρεξη του σώματος, αλλά να ασχοληθεί και με την απόκτηση του «νοιάζομαι για μένα» μέσα από την ερμηνεία και την αποδοχή των υπερφαγιών του.

Με υγιεινή διατροφή μπορεί να βοηθηθεί ώστε να μειωθούν τα επίπεδα γκρελίνης (μια ορμόνη πείνας η οποία αυξάνεται πριν από το γεύμα, διεγείρει τους νευρώνες και προκαλεί το αίσθημα της πείνας. Η γκρελίνη παράγεται στο στομάχι, ενώ ταυτόχρονα μικρότερες ποσότητες εκκρίνονται από το πάγκρεας, τον εγκέφαλο και το λεπτό έντερο).

Τα επίπεδά της αυξάνονται πολύ πριν από ένα γεύμα και εν συνεχεία ελαττώνονται μετά από ένα γεύμα. Δηλαδή τα χαμηλότερα επίπεδα γκρελίνης μειώνουν την όρεξη και σε αυτό βοηθούν οι τροφές που προανέφερα.

Κατά τη διάρκεια μια νηστείας ή μιας δίαιτας, τα επίπεδα της γκρελίνης μπορεί να αυξηθούν. Οταν χάνουμε βάρος μειώνοντας τις θερμίδες που καταναλώνουμε, τα επίπεδα της γκρελίνης αυξάνονται αρκετά.

Ενώ η λεπτίνη –μια άλλη ορμόνη που μεταδίδει στους νευρώνες το αίσθημα του κορεσμού‒ παράγεται από τα λιποκύτταρα και απελευθερώνεται στην κυκλοφορία του αίματος καθώς τρώμε. Υπό κανονικές συνθήκες, είναι το «καμπανάκι» που χτυπά ο οργανισμός ότι «φτάνει, χόρτασες, μην τρως άλλο». Ομως όταν κάποιος έχει μάθει να τρώει περισσότερο απ’ ό,τι έχει ανάγκη, τότε αναπτύσσει ένα είδος αντίστασης στη λεπτίνη, που δεν τον αναγκάζει πλέον να χορτάσει. Ο εγκέφαλος αδιαφορεί για τα σημάδια του κορεσμού και εξακολουθεί να νιώθει πείνα ακόμα και αμέσως μετά το γεύμα.

Η παραγωγή λεπτίνης εξαρτάται και από το αν κάνεις κάποια φυσική δραστηριότητα και από το αν κοιμάσαι αρκετά.

Το γεγονός ότι ο οργανισμός και ο ψυχισμός του ανθρώπου είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι μεταξύ τους και αλληλοεπηρεάζονται μας οδηγεί στο να δώσουμε προσοχή στην τροποποίηση των κανόνων αδυνατίσματος. Είναι προτιμότερο κανείς να εστιάζει (και να είναι αυστηρός σε αυτά) στο αν κοιμήθηκα, αν χαλάρωσα αρκετά, αν διασκέδασα και αν περπάτησα, παρά στην πάλη και στην επίκριση για την απώλεια ελέγχου της επιθυμίας γεύσης.

Τσάι του βουνού
(Sideritis)

Ο Διοσκουρίδης αναφέρει το τσάι του βουνού με το όνομα «σιδηρίτης», καθώς οι σύγχρονοί του πίστευαν ότι το φυτό ήταν αποτελεσματικό κατά των πληγών που προκαλούνταν από σιδερένια αντικείμενα κατά τη διάρκεια των μαχών.

Το τσάι του βουνού περιέχει φλαβονοειδή, αιθέρια έλαια, τριτερπενικά οξέα, διτερπένια, κουρκουμίνη και καρυοφυλλίνη. Περιέχει επίσης φαινολοπροπάνια, ιριδοειδή, κουμαρίνες, λιγνάνες και στερόλες.

Είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό για την αντιμετώπιση των κρυολογημάτων, της ρινικής συμφόρησης, των αναπνευστικών προβλημάτων και του επίμονου βήχα

● Πληροφορίες από την ιστοσελίδα «Εναλλακτική Δράση».