«Προστατευμένος και παχύς»

Ηρθε στο γραφείο να με γνωρίσει. Ετσι είπε. Κάθισε στην καρέκλα απέναντί μου και περίμενε με αγωνία τη συζήτησή μας.

Ανυπομονούσε να μου τα πει «όλα». Πώς πάχυνε, πότε πάχυνε, τι έτρωγε, τι δεν έτρωγε, ποιες ήταν οι αγαπημένες της τροφές –παρεμπιπτόντως, ήταν τα γλυκά‒, τι δίαιτες είχε κάνει, πόσες φορές είχε αφαιρέσει το παραπάνω βάρος από το σώμα της, αλλά και πόσες άλλες φορές το είχε ξαναπροσθέσει, πόσο κουρασμένη και σκασμένη ήταν, ποια ήταν η καθημερινότητά της, πόσο δούλευε, πόσα παιδιά είχε, πόσα κιλά ήθελε να χάσει, πόσο φοβόταν και αναρωτιόταν αν θα τα καταφέρει…

Το έχω ξαναγράψει, πολύ συχνά ο άνθρωπος με διαταραχή βάρους –ένα μεγάλο μέρος από τον εαυτό του– δεν «θέλει» να αδυνατίσει κι αυτό είναι άλλος ένας άγριος πόλεμος που γίνεται μέσα του.

Κι ενώ επισκέπτεται έναν ειδικό υγείας, ζητώντας βοήθεια για να απαλλαγεί από τα κιλά του και δηλώνοντας έτσι την επιθυμία του να χάσει βάρος, ταυτόχρονα δεν μπορεί ή δεν αντέχει να χάσει βάρος. Ασυναίσθητα δεν μπορεί να χάσει το «κουκούλι» του, την «ασπίδα της κρυψώνας» του.

Ο υπέρβαρος δεν συνειδητοποιεί την εσωτερική σύγκρουση που μπορεί να του συμβαίνει, ούτε συνειδητοποιεί το πόσο απογοητευμένος, φοβισμένος ή ακόμα και θυμωμένος είναι, με αποτέλεσμα να σαμποτάρει την προσπάθειά του εκ προοιμίου, πριν ακόμα ξεκινήσει τη διαδικασία αδυνατίσματος.

Οπότε εμφανίζει δυσκολίες και αναρωτήσεις προς τον εαυτό του: «Είναι μακριά από το σπίτι μου, πώς θα έρχομαι; Θα τα καταφέρω με τα χρήματα να έρχομαι κάθε δεκαπέντε μέρες, γιατί θα στριμωχτώ οικονομικά (βέβαια, αυτό στην εποχή που ζούμε θα μπορούσε να ισχύει όντως), θα μπορώ να τρώω αυτά τα φαγητά; Βγαίνω συχνά έξω, πώς θα εφαρμόζω υγιεινή διατροφή;»

Ολες αυτές οι δυσκολίες που εμφανίζει πιθανόν είναι αρνήσεις για να μην ξεκινήσει την προσπάθειά του, γιατί μόνο έτσι θα παραμείνει «προστατευμένος».

Και πώς θα παρέμενε προστατευμένος; αναρωτιόμουν επί χρόνια κι εγώ με τη σειρά μου.

Μα, αν προσπαθήσει και δεν τα καταφέρει να εφαρμόσει το πρόγραμμα (οργάνωση, προμήθεια τροφών, μαγείρεμα) ή υποκύψει στις πολυφαγίες ή ακόμα και αντικρίσει ότι δεν αδυνατίζει, όλα αυτά του είναι ανυπόφορα. Τόσο πολύ ανυπόφορα, που προτιμά να μην προβεί στην παραμικρή ενέργεια (να αδυνατίσει) έτσι ώστε να μη βρεθεί αντιμέτωπος με την απογοήτευση ή τον φόβο της αποτυχίας, να δει δηλαδή ότι δεν είναι ικανός να αντεπεξέλθει σε αυτό που απαιτείται απ’ αυτόν σε μια τέτοια διαδικασία.

Ετσι, παραμένει προστατευμένος και παχύς.

Γι’ αυτό και δεν είναι καθόλου παράξενο ή ασυνήθιστο να μην αδυνατίζει ή, ακόμα κι αν χάσει λίγο βάρος, να το ξαναπάρει πολύ σύντομα ή να τα παρατήσει και να μην ξαναέρθει.

Η Τέσσα όμως, που είχα απέναντί μου στο γραφείο κι ήθελε να τα πει όλα αλλά και να πάρει από μένα πολλά πράγματα, είχε εκείνη την άσβεστη φλόγα που συναντάς σε κάποιους ανθρώπους οι οποίοι σε εμπιστεύονται και αφήνονται για να πάνε παραπέρα. Που έχουν πίστη, που είναι έτοιμοι να αφοσιωθούν στην προσπάθειά τους να γεμίσουν βοήθεια, να χρησιμοποιήσουν τις λέξεις και τις κουβέντες που τους λες, ό,τι τους προτείνεις τέλος πάντων για να μελετήσουν και να εκμεταλλευτούν προς όφελός τους…

Η Τέσσα ήθελε πολύ να χάσει βάρος κι αυτή η έντονη επιθυμία της νίκησε τον οποιονδήποτε φόβο, την άρνηση, την απογοήτευση. Μαγείρεψε, περπάτησε, ασχολήθηκε, ανακάλυψε, αντίκρισε, έκρινε, αποφάσισε, έδρασε και τελικά χάρισε στον εαυτό της το αποτέλεσμα που ποθούσε.

Λουίζα

Το λεμονόχορτο, γνωστό και ως λουίζα, κατάγεται από την Αμερική, κυρίως από το Περού και τη Χιλή, και καλλιεργείται πρωτίστως για τα αρωματικά του φύλλα, που δίνουν ένα εξαιρετικό αφέψημα. Τα κυριότερα από τα συστατικά του είναι τα citral σε ποσοστό 30%-35%, nerol και geraniol, ενώ στο εκχύλισμά του περιέχεται το γλυκοζίδιο verbascoside. Περιέχει επίσης τανίνες, φλαβονοειδή, τερπενοειδή, φαινολικά οξέα και γλίσχρασμα.

Οι αρχαίοι Ελληνες και οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν ιερό βότανο και μάλιστα στην αρχαία Ελλάδα το χρησιμοποιούσαν για τον καθαρισμό των ναών.

Ορισμένοι βοτανολόγοι τού αποδίδουν αποτοξινωτικές ιδιότητες, γι’ αυτό και συχνά το προτείνουν σε όσους θέλουν να χάσουν βάρος και να απαλλάξουν τον οργανισμό τους από τις τοξίνες.

Η κατανάλωση του αφεψήματός του πιστεύεται ότι βοηθάει τον οργανισμό, χαρίζοντας ταυτόχρονα μια αίσθηση ευεξίας.

Εχει χωνευτικές, ηρεμιστικές και τονωτικές του νευρικού συστήματος ιδιότητες.

Πληροφορίες από την ιστοσελίδα «Εναλλακτική Δράση».