Ενα άτυπο στερεότυπο των δημοσιογράφων είναι ότι «οι καλές ειδήσεις δεν αποτελούν είδηση». Κάπως έτσι φτάσαμε στον τηλεοπτικό ζόφο των ημερών. Τα μεγάλα θέματα έχουν εκτοπιστεί από τις τηλεδίκες της όντως συγκλονιστικής ιστορίας της Ρούλας από την Πάτρα.
Ατέλειωτες λεπτομέρειες για την προσωπική ζωή της μάνας που κατηγορείται για τον θάνατο της κόρης της είναι πλέον σε κοινή θέα. Κάποιοι ήδη την έχουν καταδικάσει και κάποιοι άλλοι ευχαρίστως θα τη λιντσάριζαν.
Μια συντεταγμένη κοινωνία δεν λειτουργεί έτσι. Πριν από την καταδίκη ακόμη και ενός καθ’ ομολογίαν δράστη θα πρέπει να υπάρξει μια δίκαιη δίκη. Θα πρέπει να εξεταστούν όχι μόνο τα στοιχεία, αλλά και τα κίνητρα, η ψυχική κατάστασή του και τα ελαφρυντικά που πιθανόν έχει.
Η Δικαιοσύνη δεν είναι εκδικητική. Τιμωρεί μεν, αλλά οι ποινές έχουν σωφρονιστικό χαρακτήρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Αντώνης από τη Ρόδο. Η ιστορία του είναι συγκινητική. Πριν από μερικά χρόνια, έφηβος τότε μόλις 16 χρόνων, δεν άντεξε το μπούλινγκ στο σχολείο και εγκατέλειψε τις σχολικές αίθουσες. Είχε ψυχολογικά προβλήματα. Λίγα χρόνια αργότερα αυτός ο νεαρός έβαλε φωτιά στα δικαστήρια του νησιού. Τον συνέλαβαν, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε 13 χρόνια φυλακή. Αποφυλακίστηκε αφού κρατήθηκε για 7 χρόνια στην ψυχιατρική πτέρυγα του Κορυδαλλού, όπου δέχτηκε επιτέλους βοήθεια από ειδικούς. Σήμερα επέστρεψε στο σχολείο και μάλιστα είναι αριστούχος μαθητής. Δεν σκέφτεται να πάει στο Πανεπιστήμιο. Ονειρεύεται απλώς να γίνει ζαχαροπλάστης.
Αυτή είναι μια καλή είδηση. Αλλά ο Τύπος δεν ασχολήθηκε με αυτή την υπόθεση. Η κοινωνία, που έχει εκπαιδευτεί με ευθύνη και της τηλεόρασης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε βιαστικές κρίσεις, ίσως να μη συγκινείται από την ιστορία του Αντώνη. Πολύ περισσότερο που έχει ήδη διαμορφώσει άποψη για μια σειρά υποθέσεων οι οποίες αυτή την περίοδο απασχολούν τη Δικαιοσύνη.
Κάτι που είναι επίσης ανησυχητικό, είναι η στάση δικαστών οι οποίοι εντός των δικαστικών αιθουσών φαίνεται να ανέχονται συμπεριφορές σεξιστικού ή και ρατσιστικού περιεχομένου από παράγοντες ή μάρτυρες των υποθέσεων που εξετάζουν. Δεν μπορεί συνήγορος να ζητάει με ειρωνικά σχόλια από θύμα να περιγράψει πώς βιάστηκε. Δεν μπορεί επίσης η έδρα να μην επαναφέρει στην τάξη μάρτυρα που προβαίνει σε υβριστικούς ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς για τους κατηγορούμενους. Κάπου πρέπει να μπει ένα φρένο σ’ αυτόν τον κατήφορο.
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας