Υπερασπίζομαι το βάρος μου…

«Μ’ ενδιαφέρει να σας δείτε χωρίς να σας μαλώνετε».

Ετσι πάντα ξεκινούσε η συνομιλία μας όταν συναντιόμασταν. Εκείνη πάντα, μα πάντα απαντούσε: «Δεν θέλω να με βλέπω, ενώ πήγαινε καλά, έφαγα πάλι πολλά γλυκά».

Αυτή η επανάληψη της ίδιας στιχομυθίας δημιουργούσε έναν κώδικα μεταξύ μας. Εστω, σκεφτόμουν, έστω και με αυτόν τον τρόπο συνδεόμασταν, μιας κι έβλεπα ότι η ίδια δεν ήθελε να έχει μεγάλη επαφή με τον εαυτό της. Ο σύνδεσμός της ήταν η τροφή. Με την τροφή συνδεόταν και πιθανόν μέσα από την τροφή αισθανόταν…

Γιατί όχι; σκεφτόμουν, προς το παρόν με αυτόν τον τρόπο θα επικοινωνούσαμε. Εκείνη θα μάλωνε διαρκώς τον εαυτό της κι εγώ μονίμως θα την υπερασπιζόμουν.

Την κοιτούσα και την άκουγα πολύ προσεκτικά· αντιθέτως, εκείνη αμφέβαλλα αν είχε σταθεί ποτέ να ακούσει προσεκτικά αυτά που έλεγε για την ίδια ή αν αντίκριζε ποτέ τον εαυτό της στον καθρέφτη.

Ριπές από σκέψεις στο μυαλό μου, φανταζόμουν ότι το ίδιο θα διαδραματιζόταν και στο δικό της το μυαλό όση ώρα καθόμασταν αντικριστά στο γραφείο, μόνο που εγώ τη δικαιολογούσα, ενώ εκείνη αυτοαπορριπτόταν.

Σκεφτόμουν έντονα τον τρόπο που έβλεπε τον εαυτό της, ποιον κατηγορούσε; Τι πραγματικά κατηγορούσε;

Ελεγε πως έφταιγε το βάρος της, έφταιγε η έλλειψη βούλησης, η αδυναμία της να αντισταθεί στο φαγητό. Θύμωνε με τις πολυφαγίες της.

Τι δεν ήθελε όμως να της συμβαίνει; Δεν ήθελε να πεινάει; Για να μην τρώει;

Δεν ήθελε να επιθυμεί γεύσεις για να μην υποκύπτει;

Με τι μαχόταν;

Εμοιαζε να απαρνιέται τον εαυτό της και όλο έλεγε πόσο ήθελε να τον αλλάξει, να γίνει μια άλλη, μια αδύνατη γυναίκα.

Η αυστηρότητα και η επικριτική της στάση απέναντι στις διατροφικές της πράξεις κρατούσαν σε καταστολή όποιες ανάγκες κι αν είχε.

Δεν ήθελε να έχει καμία ανάγκη. Ακόμα και την πείνα της ή τη νοστιμιά της γεύσης προσπαθούσε να τις πατάξει με τον πιο σκληρό τρόπο.

Δεν ήθελε να έχει καμία υπεράσπιση.

Το βάρος μπαίνει στο σώμα είτε για να κρύψουμε αυτό που είμαστε είτε για να παρουσιάσουμε ότι κάποιος άλλος είμαστε· όλα αυτά, φυσικά, χωρίς να τα καταλαβαίνουμε, ανεπίλεκτα και ασυνείδητα.

Πολύ συχνά είναι πολύ ισχυρές οι αντιστάσεις που έχουμε ως προς το αδυνάτισμα σαν να μη θέλουμε να αδυνατίσουμε από τη μια πλευρά (κάτι που μας φαίνεται αδιανόητο) και από την άλλη πλευρά κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να αδυνατίσουμε (διακαής πόθος).

Φαντάζεστε τι γίνεται όταν κάποιος σταματήσει την αυτοαπόρριψη ή αν αρχίσει να αδυνατίζει;

Ας το πούμε έτσι: «Αναγκάζεται να εμφανιστεί». Ή αναγκάζεται να δει ότι παρουσιάζεται σαν άλλος.

Πολύ δύσκολο. Προτιμά να μη χαλάσει τις ισορροπίες του, να παραμείνει στον φαύλο κύκλο της ασφάλειας και της γνώριμης διατροφικής συμπεριφοράς.

Πολύ συχνά όμως έχω δει ανθρώπους να κάνουν την υπέρβαση, να τολμούν να μαλακώσουν με τον εαυτό τους και να φιλιώνουν κι εκεί να αρχίζει μια διαφορετική εξέλιξη, να φεύγουν τα εμπόδια.

Η Συλβάνα ερχόταν αρκετό καιρό και λέγαμε τα ίδια και τα ίδια. Εκείνη έκανε επίθεση κι εγώ αναχαίτιζα την επίθεση. Στον εαυτό της, φυσικά.

Της είχα προτείνει, ακόμα κι αν χαλά τη διατροφή της –με πολυφαγίες– να επιστρέφει στο πρόγραμμά της ξανά και ξανά.

Ημουν πιο σταθερή και κάθετη στο ενδιαφέρον μου για εκείνη και πέρασε κι άλλος καιρός για να τη δω να κουβαλά άδεια ταπεράκια, ερχόμενη από τη δουλειά της.

Πέρασε πολύς καιρός για να δω ότι είχε αρχίσει να νοιάζεται για τον εαυτό της…

Πρίμουλα

Επιστημονική ονομασία: Πρίμουλα η γνησία - Primula veris. Οικογένεια: Primulaceae. Αλλα ονόματα: πασχαλίτσα, παναγίτσα, ηρανθές, δρακάκι. Η πρίμουλα πήρε το όνομά της από τη λατινική λέξη primus που σημαίνει «πρώτος», καθώς το φυτό ανθίζει στις αρχές της άνοιξης.

Εχει πολλά είδη που καλλιεργούνται για καλλωπιστικούς κυρίως σκοπούς. Κατά τον Μεσαίωνα, η πρίμουλα ήταν γνωστή σαν βότανο του Αγίου Πέτρου και ήταν περιζήτητη από τους φαρμακοποιούς της Φλωρεντίας.

Είναι εξαιρετικό χαλαρωτικό και ηρεμιστικό βότανο. Καταπραΰνει τις αντιδράσεις στο στρες και την ένταση, χαλαρώνει τη νευρική υπερδιέγερση και διευκολύνει τον ξεκούραστο ύπνο. Δρα κατά των νευρικών πονοκεφάλων.*

*Οι πληροφορίες είναι από την ιστοσελίδα «Εναλλακτική Δράση».