Διαβάζοντας την εξαιρετική συνέντευξη της δημοσιογράφου Ντίνας Δασκαλοπούλου στην «Εφημερίδα των Συντακτών» 16-17/10/2021 για τη «μαχητική φεμινίστρια» Μαρία Γκασούκα, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, η ανάκληση της μνήμης μού ξανάφερε στον νου μια εικόνα που πριν από δύο χρόνια έζησα μπροστά στον χώρο του Παντείου Πανεπιστημίου.
Προσπαθούσα να βρω την αίθουσα για να παρακολουθήσω μια ημερίδα που αφορούσε τους ΛΟΑΤΚΙ και, συγκεντρωμένη όπως ήμουν στην προσπάθειά μου να εντοπίσω τον χώρο, πέρασε μπροστά μου η Μαρία Γκασούκα και αφού με κοίταξε λίγο περίεργα με ρωτά: «Κάπου σας ξέρω, θυμίστε μου». Μειδίασα και δεν θέλησα να της απαντήσω εκείνη τη στιγμή, όμως διαβάζοντας τη συνέντευξή της συνειδητοποίησα ότι πρέπει να της φρεσκάρω τη μνήμη.
Απόσπασμα από την εισήγηση της επίκ. καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών Χριστίνας Αντωνοπούλου, κατά τη διαδικασία υπεράσπισης της διδακτορικής διατριβής της Μαρίας Γκασούκα
«...H διδακτορική διατριβή της κυρίας Μαρίας Γκασούκα πιστεύω ότι ξεπερνάει την αρχική της πρόθεση, αγγίζει και θίγει πολύ περισσότερα ζητήματα που έχουν πια σχέση με την κοινωνιολογική ερμηνεία των ανδρών συγγραφέων, που υποπτεύονται -αν δεν καταγγέλλουν- τη γυναικεία περιθωριοποίηση.
Με ιδιαίτερη διαλεκτική καθαρότητα ταξινομείται, κρίνεται και αξιολογείται το ανθρώπινο υλικό του συγγραφέα που αποτελεί το ερευνητικό αντικείμενο της υποψήφιας διδάκτορος.
Μέσα από αυτή την εξονυχιστική και γόνιμη επεξεργασία φωτίζονται ένα πλήθος αυθαίρετες εκδοχές και ερμηνείες για το έργο του συγγραφέα από άνδρες συναδέλφους του, που το ανδροκρατικό ένστικτό τους και οι ομόλογοι αμυντικοί μηχανισμοί του φύλου κινητοποιήθηκαν με την περίπτωση της “Φόνισσας”.
Παρ’ όλα αυτά είμαι ακόμη επιφυλακτική να θεωρήσω τη “Φόνισσα” σαν φεμινιστικό λογοτέχνημα.
Πιστεύω ότι και ο πιο συνειδητοποιημένος άνδρας λογοτέχνης, που έχει εξυψωθεί στα μύχια της θεωρητικής κατανόησης της γυναικείας υποτέλειας, δεν θα μπορούσε να γράψει “φεμινιστικό λογοτέχνημα”.
Η συνολική ανθρώπινη εμπειρία και γνώση είναι οικοδομημένη ερμηνευτικά και θεσμικά στην ανδρική άποψη. Εάν λοιπόν δεν αναθεωρηθεί αυτή η συνολική γνώση ως προς τις αρχειακές ρίζες της δεν είναι δυνατόν να γράψει κείμενο με φεμινιστική άποψη: Αλλά αυτή την αναθεώρηση της συνολικής γνώσης μόνο oι γυναίκες μπορούν να την επιχειρήσουν σε φιλοσοφικό και επιστημονικό επίπεδο.
Οι άνδρες συγγραφείς, ακόμα και όταν “κατανοούν” τις γυναίκες, τις κατανοούν μέσα από τους δικούς τους κώδικες, και το ένστικτο της κοινωνικής αυτοσυντήρησης πάντα ελέγχει τον σκεπτικισμό τους...».
Είναι αλήθεια, Μαρία, όπως αναφέρεις στη συνέντευξή σου, ότι «όλα γύρω μας κραυγάζουν για την αναγκαιότητα του φεμινισμού» και πως «υπάρχει μια συζήτηση για το κατά πόσο ο φεμινισμός αποδείχτηκε αντάξιος των αναγκών και των προσδοκιών των
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας